Taddeo Alderotti
| Thaddeus Florentinus (1210-1303) | ||
|---|---|---|
._Line_engraving_by_Wellcome_V0005765.jpg) itala kemiisto, kuracisto kaj
fondinto de la Medicina Lernejo en Bolonjo. | ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 1210 en Florenco,  Italio
| |
| Morto | 1303 en Bolonjo, Italio
| |
| Lingvoj | latina vd | |
| Alma mater | Universitato de Bolonjo | |
| Profesio | ||
| Okupo | kuracisto vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Tadeo Alderoto (1210-1303) (ankaŭ konata kiel Thaddäus Florentinus kaj Taddeo degli Alderoni) estis itala kemiisto, anatomo, kuracisto kaj profesoro pri medicino kaj kunfondinto de la Medicina Lernejo en Bolonjo. dum malsano de la papo Honorio la 4-a li estis vokata por kontribui kun siaj konoj. Li estis unu el la unuaj kiuj organizis la medicinan instruon en iu universitato.
Li same kontribuis por la renaskiĝo de la scienca medicino en Eŭropo post ĝia preskaŭa malapero dum la Malfrua mezepoko. Li estis sekvanto de Hipokrato kaj tio estis la forlaso de la tradicia traktado kiu adoptis la religiajn konceptojn anstataŭ la naturajn praktikojn surbaze de la eksperimenta medicino. Kiel adepto de Hipokrato, li enkondukis la medicinajn instruojn ĉe la kaploko de la pacientoj.
Vivo[redakti | redakti fonton]
Alderoto uzis la teorion pri la humuroj de Hipokrato por klarigi la demandojn pri parolado kaj parolaj malordoj. Ekzemple: li atribuis la parolajn malordojn al troo da humideco afekcianta la nervojn ligantajn al la cerbo, lingvo kaj reproduktaj organoj, aŭ al problemoj pri eksceso da vaporoj asociitaj al melankolio kies origino estis en la cerbo kaj afekciis la langon.[1]
Alia tiama skolastikisto estis la filozofo, kuracisto kaj primedicina aŭtoritato Petro de Abano (1250-1316). Li aktivis kiel profesoro pri medicino en la Universitatoj de Padovo kaj Parizo. Padovo estis grava mezepoka medicina centro, kiun li helpis organizi. Samkiel Alderoto, Petro kreis teorion pri la aŭdo- kaj parolo-perturboj. Li identigis ke iu cerbo-centro lokigas specialan organon inter la 5-a, 6-a kaj 7-a kraniaj nervoj, kiun li konsideris kiel la parolcentron. Li same identigis la parolo- kaj aŭdo-centrojn kiel apartajn funkciojn.
Instruante dum pli ol trideko da jaroj, li havis studentojn kiuj fariĝis prestiĝohavaj kuracistoj kaj profesoroj en la venonta generacio, samkiel la logikisto Gentile da Cingoli, Bartolomeo da Varigna (kiu estis kuracisto de la papo Inocento la 3-a, Dino del Garbo (kuracisto kaj komentisto de Aviceno), Galieno Turisanus kaj la anatomo Mondino dei Liuzzi (1275-1326).
Verkaro[redakti | redakti fonton]
- De conservatione sanitatis, 1477, (Pri konservado de la sano)
- In Claudii Galeni artem parvam commentarii, 1522, (Klaŭdo Galeno: Pri la arto de la mallongaj komentoj.)
- De virtutibus aquae vitae (Pri la virtoj de la vivo-akvo)
- Consilia medicinalia, "Pri medicinaj konsiloj", Torino, 1937
- Expositiones in arduum aphorismorum Hippocratis volumen, in divinum phognosticorum Hippocratis volumen, in praeclarum regiminis acutorum Hippocratis opus, in subtilissimum Joanniti Isagorgarum libellum. Venecio, 1527.
- Expositio in arduum aphorismorum Hippocratis volumen
- Komentoj pri la verkaro de Galeno: De crisi, Aphorisms, De regimine acutorum[2]
- Komento pri verko de Hipokrato: Prognostica
- Komento pri Johannitius: Isagogas Joannitianas
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Medieval Medicine, Plinio Prioreschi
- A History of Balance, 1250-1375: The Emergence of a New Model of Equilibrium ..., Joel Kaye
- Medicine and the Italian Universities: 1250-1600, Nancy G. Siraisi
- The Divine Comedy and the Encyclopedia of Arts and Sciences: Acta of the ..., Giuseppe C. Di Scipio,Aldo Scaglione
- Embodiments of Will: Anatomical and Physiological Theories of ..., Parte 1300, Michael Frampton
- The Two Latin Cultures and the Foundation of Renaissance Humanism in ..., Ronald G. Witt
- Encyclopedia.com
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
- Hipokrato de Kos
- Aviceno
- Klaŭdio Galeno
- Mondino dei Liuzzi estis lia lernanto
- Turisanus (1320) itala kuracisto
- Bartolomeo da Varignana (1260-1321), lernanto de Tadeo Alderoti kaj profesoro en la Universitato de Bolonjo kaj Universitato de Peruĝo.
- Gentile da Foligno (1272-1348), itala kuracisto
- Arnoldo de Vilanova (1235-1311)
- Tommaso del Garbo (1305-1370) profesoro pri medicino en la Universitatoj de Peruĝo kaj Bolonjo.
- Dino del Garbo (1280-1327) itala kuracisto kaj filozofo
- Petro de Abano (1250-1316) itala filozofo kaj kuracisto
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Judy Duchan
- ↑ The Art of Medicine: Medical Teaching at the University of Paris, 1250-1400, Cornelius O'Boyle
