Géza Fónyi

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Géza Fónyi
Persona informo
Naskiĝo 6-an de julio 1899 (1899-07-06)
en Trenčín
Morto 25-an de julio 1971 (1971-07-25) (72-jaraĝa)
en Budapeŝto
Tombo Tombejo Farkasrét
Ŝtataneco Hungario
Alma mater Hungara Belarta Universitato
Okupo
Okupo pentristo
vdr

Géza FÓNYI [fOnji], hungare Fónyi Géza (naskiĝis kiel Friml Géza la 6-an de julio 1899 en Hungario, en Trencsén (nuntempa Trenčín en Slovakio), mortis la 25-an de julio 1971 en Budapeŝto) estis hungara pentristo, mozaikisto, instruisto kaj profesoro.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Géza Fónyi studis pentradon en Hungara Belarta Altlernejo inter 1917-1925, kie li lernis de Oszkár Glatz kaj István Réti. En 1926 li studvojaĝis al Vieno, poste al Parizo, Londono kaj Florenco. Ekde 1930 li instruis en mezlernejo, ekde 1938 en universitato, ekde 1946 en altlernejo. Li ofte pentradis en Tihany kaj en Szentendre. Li ricevis premion Kossuth en 1970, inter 1953-1969 ankaŭ aliajn premiojn.

Liaj solaj ekspozicioj (elekto)[redakti | redakti fonton]

Liaj grupaj ekspozicioj (elekto)[redakti | redakti fonton]

  • Budapeŝto
  • 1967 Vieno

Elektitaj disĉiploj[redakti | redakti fonton]

Verkaro (elekto)[redakti | redakti fonton]

Fontoj[redakti | redakti fonton]