Carlos Barral

Carlos Barral
Persona informo
Carlos Barral i Agesta Carlos Barral y Agesta
Naskonomo	Carlos Barral Agesta
Naskiĝo	1-an de januaro 1928 (1928-01-01) en Barcelono
Morto	12-an de decembro 1989 (1989-12-12) (61-jaraĝa) en Barcelono
Mortis per	abdomena aorta aneŭrismo vd
Lingvoj	hispana • kataluna vd
Ŝtataneco	Hispanio vd
Alma mater	Universitato de Barcelono vd
Partio	Partio de la Socialistoj de Katalunio vd
Profesio
Okupo	poeto • politikisto • verkisto • redaktisto • entreprenisto vd
Aktiva en	Strasburgo • Bruselo • Madrido vd
Postenoj Postenoj senatano de Hispanio • membro de la Eŭropa Parlamento vd
Honorigoj Honorigoj Kruco de Sankta Georgo vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Carlos BARRAL y Agesta, (Barcelono, 1928 - Barcelono, 12-a de decembro de 1989) estis poeto, eldonisto kaj senatano hispana naskiĝinta en Barcelono.

Biografio

Licenciigita en Juro el la Universitato de Barcelono en 1950, ludis gravan rolon kun Jaime Gil de Biedma, de la literatura generacio de la 1950-aj jaroj. Estas la plej komplesa poeto de tiu generacio (kun José Agustín Goytisolo, Gabriel Ferrater, ktp.) kaj kiu atingas plej elstarajn lingvoludojn. Li verkis tri volumenojn de memoroj. Li havis kvin gefilojn kaj lia vivo estis forte ligita al maro kaj al la marborda urbo Calafell, kie loĝis ofte. Kiam li ekestris la eldonejon Seix Barral, familia entrepreno de lernolibroj fondita de siaj gepatroj en 1911, li ŝanĝis ties direkton kiu ixgis la referenco en literaturo por la tuta mondo hispanlingva, ĉar eldonis klasikulojn de la progresista kulturo de la 50aj, 60aj kaj 70aj jaroj. Li kreis tre famajn premiojn, nome Formentor, Biblioteca Breve kaj la premio Barral de romano, kaj estis unu el la "inventistoj" de la latinamerika bum kaj diskonigis aŭtorojn kiaj Juan Marsé, Mario Vargas Llosa, Alfredo Bryce Echenique aŭ Julio Cortázar.

Li estis ankaŭ senatano por Tarragona en 1982 kaj eŭropa parlamentano por la socialisma partio PSC-PSOE. En 1988 li atingis la Premion Comillas de Tusquets Editores en la kategorio de Memoroj pro Cuando las horas veloces.

Li verkis tridek jarojn de Diarios (taglibroj) kaj korespondis, inter aliaj, kun Max Aub, María Zambrano, Camilo José Cela, Miguel Delibes, Gonzalo Torrente Ballester, Vicente Aleixandre, Caballero Bonald, Alfredo Bryce Echenique, Giulio Einaudi, Alberto Oliart, Jaime Gil de Biedma, Jaime Salinas Bonmatí kaj la politikaj malliberuloj de Burgos. Lia arkivo troviĝas en la Biblioteko de Katalunio.

Verkaro

Poezio

• Las aguas reiteradas (1952)
• Metropolitano (1957)
• Diecinueve figuras de mi historia civil (1961)
• Usuras (1965)
• Figuración y fuga (1966)
• Informe personal sobre el alba (1970)
• Usuras y figuraciones (1973)
• Lecciones de cosas: Veinte poemas para el nieto Malcolm (1986)
• Antología poética (1989)
• Poesía completa (1998)

Artikoloj

• Observaciones a la mina de plomo, Barcelona: Lumen, 2002.

Libroj de fotoj

• Catalunya des del mar (1982)
• Catalunya a vol d'ocell (1985)

Memoroj

• Años de penitencia (1975)
• Los años sin excusa (1978)
• Cuando las horas veloces (1988)
• Memorias; enkondukoj de José María Castellet kaj Alberto Oliart, Barcelona: Península, 2001 (kompleta eldono de la antaŭaj libroj)
• Los diarios / 1957-1989 (1993)
• Almanaque (1999, entrevistas completas).
• Memorias de infancia, incompletas e inéditas.

Novelo

• Penúltimos castigos (1983, membiografia romano).
• El azul del infierno (nekompleta kaj nepublikita novelo pri lu pentraĵo El paso de la laguna Estigia de Patinir).

Tradukoj

• Rainer Maria Rilke, Sonetos a Orfeo.

Filmaro

En 2010 la reĝisoro Sigfrid Monleón reĝisoris la filmon El cónsul de Sodoma, kie la verkisto Carlos Barral (ludita de Josep Linuesa) konatiĝas kun la poeto Jaime Gil de Biedma.

Bibliografio

• T.J. Dadson, Carlos Barral, entre el esteticismo y la reinvidicaciòn de Jose Vicent Saval, Fundamentos, Madrid 2002.
• Menotti Lerro, Raccontarsi in versi. La poesia autobiografica in Inghilterra e in Spagna (1950-1980), Carocci, Roma, 2012.

Eksteraj ligiloj

• Poemoj de Carlos Barral
• Pliaj poemoj de Carlos Barral
• «Museo Casa Barral» (katalune). Konsultita la 14an de decembro de 2012. Arkivigite je 2012-11-11 per la retarkivo Wayback Machine