Arata Isozaki

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Arata Isozaki
Persona informo
Naskiĝo 23-an de julio 1931 (1931-07-23)
en Oita, Gubernio Oita,  Japanio
Morto 28-an de decembro 2022 (2022-12-28) (91-jaraĝa)
en Naha, Gubernio Okinavo,  Japanio
Lingvoj japana
Ŝtataneco Japanio
Alma mater Universitato de Tokio • Oita Uenogaoka high school
Familio
Edz(in)o Miyawaki Aiko
Okupo
Okupo arkitekto • universitata instruisto
Verkoj Torino Palasport Olimpico
Palau Sant Jordi
Lake Sagami Country Club
Ōita Prefectural Library
TTT
Retejo https://isozaki.co.jp/
vdr

Arata Isozaki (japane 磯崎 新, Isozaki Arata) (naskiĝis la  23-an de julio 1931(nun 1931-07-23), mortis la 28-an de decembro 2022) estis japana arkitekto, urba dezajnisto, kaj teoriulo[1] el Ōita. Li gajnis Reĝan Oran Medalon en 1986 kaj Pritzker-premion en 2019.

Verkoj[redakti | redakti fonton]

  • Ōita Prefektura Biblioteko, (1962–1966) Ōita, Japanio
  • Kitakyushu Municipa Muzeo de Arto (1972–1974) en Fukuoka, Japanio
  • Kitakyushu Centra Biblioteko (1973–1974) en Fukuoka, Japanio
  • Muzeo de Moderna Arto, Gunma (1974) en Takasaki, Japanio
  • Muzeo de Nuntempa Aro (MOCA), (1981–1986) Los-Anĝeleso, Kalifornio, Usono
  • Palau Sant Jordi por la Somera Olimpiko 1992, (1983–1990) Barcelono, Hispanio
  • Ochanomizu Square Building – Casals Hall, (1984–1987) Tokio, Japanio
  • Palladium nightclub - interno (1985) en Novjorko, Usono
  • Lake Sagami Country Clubhouse (1987–1989), Yamanishi, Japanio
  • Arta Turo Mito, Mito, (1986–1990) Ibaraki, Japanio
  • Team Disney Orlando, (1987–1990) Florido, Usono
  • Bond Universitato, (1987–1989) Gold Coast, Aŭstralio
  • KitaKyushu International Conference Center (1987–1990) Fukuoka, Japanio
  • Palafolls Sports Complex Pavilion, (1987–1996) Barcelono, Hispanio
  • Muzeo de Japana Arto kaj Tekniko ''Manggha'', (1990–1994) Krakovo, Pollando
  • Nagi Muzeo de Nuntempa Arto, (1991–1994) Okajama, Japanio
  • Kyoto Koncerta Halo, (1991–1995) Kioto, Japanio
  • Nara Centennial Halo , (1992–1998) Nara, Japanio
  • Domus: La Casa del Hombre, (1993–1995) Korunjo, Hispanio
  • Shizuoka Performing Arts Center (SPAC), (1993–1998) Ŝizuoka, Japanio
  • COSI Columbus, (1994–1999) Columbus (Ohio), Usono
  • Shenzhen Kultura Centro, (1998–2007) Ŝenĵeno, Ĉinio
  • Nova enirejo de CaixaForum Barcelona building, (1999–2002) Barcelono, Hispanio
  • Isozaki Atea, (1999–2009) Bilbao, Hispanio
  • Torino Palasport Olimpico, (2000–2006) Torino, Italio
  • Muzeo de Central Academy of Fine Arts en Pekino, (2003–2008) Ĉinio
  • Koncerta Halo de Tesaloniko, (2003–) Tesaloniko, Grekio, 2010
  • Himalaja Centro, (2003–) Ŝanhajo, Ĉinio
  • Pavilono de Japana Armeo en Dua Mondmilito, Jianchuan Museum Cluster, (2004–2015) Ĉengduo, Ĉinio
  • Diamond Island, (2006–) Ho-Ĉi-Min-urbo, Vjetnamio (finita en 2012)
  • Coliseum da Coruña, Korunjo, Galegio, Hispanio, 1991
  • Weill Cornell Medical College en Kataro, Education City, apud Doho, Kataro
  • Qatar National Convention Centre, malfermita en 2011, Kataro
  • New Town Library (2012) en Maranello, Italio (Arata Isozaki kaj Andrea Maffei)
  • D38 Office (2012) en Barcelono, Hispanio
  • Allianz Tower (2015), en Milano, Italio (Arata Isozaki kaj Andrea Maffei)
  • Harbin Koncerta Halo (2015), en Harbino, Ĉinio

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Qin, Amy. The man who fused east and west: Arata Isozaki wins Pritzker Prize in architecture. Independent (9 marto 2019). Alirita 26 junio 2019.