Kioto

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Disambig.svg Por aliaj signifoj, bv. rigardi la apartigilan paĝon: Kioto (apartigilo)
Kioto
Kyoto montage.jpg

Flago

Blazono

Flago Blazono
Administrado
Poŝtkodo 600-0000–616-9999 [+]
En TTT Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro 1 463 723  (2020) [+]
Loĝdenso 1 768 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo 35° 1′ N, 135° 46′ O (mapo)35.011611111111135.76811111111Koordinatoj: 35° 1′ N, 135° 46′ O (mapo) [+]
Areo 827,83 km² (82 783 ha) [+]
Horzono UTC+09:00 [+]
Situo de Kioto
Situo de Kioto

Map

Alia projekto
Commons-logo.svg Vikimedia Komunejo Kyoto [+]
Wikidata-logo.svg
Information icon.svg
vdr


Kioto
Japana nomo 京都市 (きょうとし)
Loko de Kioto
Loko de Kioto en Gubernio Kioto, Japanio.
Loko
Lando Japanio
Regiono Kansajo
Gubernio Gubernio Kioto
Municipokodo 26100-9
Fizikaj karakteraĵoj
Areo 827,90 km²
Loĝantaro (1-a de septembro 2006)
     Tute 1 472 666
Koordinato 35° 00′ N 135° 45′ O / 35.000 °N, 135.750 °O / 35.000; 135.750 (mapo)Koordinatoj: 35° 00′ N 135° 45′ O / 35.000 °N, 135.750 °O / 35.000; 135.750 (mapo)
Simboloj
Arbo plorsaliko, acero de Takao
kacura (cercidiphyllum japonicum)
Floro kamelio, rododendro, satozakura
Urbodomo de Kioto
Adreso 〒604-8571
Nakagyo-ku, Kami-Honnouji-mae-machi 488, Miike Agaru, Teramachi-dori
Telefononumero +81-75-222-3111
Oficiala retpaĝo: http://www.city.kyoto.jp/
Information icon.svg
vdr
Kioto (japane 京都 (きょうと) [kjoto] Pri tiu ĉi sono aŭskulti) estas urbo en Japanio, ĉefurbo de la Gubernio Kioto, Urbo aldifinita de registara dekreto. Ĝi estas la historie kaj kulture plej grava urbo de Japanio.
Kioto, 1891
Pagodo de la budisma templo en Kioto

Dum la epoko de Heian (7941192) kaj epoko de Muromaĉi (13381573) Kioto estis ĉefurbo. Ekde 794 ĝis 1868, Imperiestroj de Japanio loĝis en la urbo.

Kioto estas ankaŭ industria urbo. Grandaj entreprenoj (Kyocera, Shimadzu, Nintendo, ktp.) situas tie.

Geografio[redakti | redakti fonton]

La plej granda parto de la urba areo de Kioto situas en la Kiota Baseno, kiu ankaŭ kreas medion kie Kioto-Urbo estas ĉirkaŭita de montoj sur tri flankoj krom la sudo. Ĝi situas en la suda parto de la gubernio Kioto. Tra la urbo, la riveroj Kamo, Kacura, kaj Uĝi fluas. Nord-oriente de la urbo troviĝas Monto Hiej, nord-okcidente Monto Atago.

Industrio[redakti | redakti fonton]

Kinkaku-ĵi, la ora pavilono
Kinkaku-ĵi, la ora pavilono
Kinkaku-ĵi, la ora pavilono
Ginkaku-ĵi, la arĝenta pavilono
Kijomizu-dera, la antikva budhisma templo
Pagodo de la budhisma templo
Tradiciaj industrioj
Entreprenoj

Ĝemelaj urboj[redakti | redakti fonton]

Kvartaloj[redakti | redakti fonton]

La urbo Kioto havas 11 kvartalojn.

Turismo[redakti | redakti fonton]

Mondaj Kulturheredaĵoj[redakti | redakti fonton]

Famaj ejoj[redakti | redakti fonton]

Festoj[redakti | redakti fonton]

Servoj[redakti | redakti fonton]

Esperanto en Kioto[redakti | redakti fonton]

En Kioto vivis kaj aktivis la kompilinto de la Plena Verkaro Zamenhofa (PVZ), ludovikito.

Kioto-Esperanto-Societo [1] aktivas; ĝi havas kunsidojn ĉiumerkrede en la domo "Esperanto-Kaikan"[2], ĝi ankaŭ okazigas elementan kurson, ekspozicion kaj Zamenhofan feston ĉiujare.

Kioto kaj Esperanto[redakti | redakti fonton]

En la kvina kanto de la verko de Abel Montagut nome Poemo de Utnoa okazas asembleo de la Gobanoj (eksterteranoj). Tie oni akceptas, ke oni plikuraĝigu la malfortigitan Utnoan (nome la ĉefrolulo Noa) pere de la drogo anoŭdo. Inna malsupreniras kaj liveras ĝin al Noa. Je ties efiko aperas antaŭ li la poeto Valmikio kiu montras al li la enormajn atingojn de la estonta homaro, se li sukcesas savi ĝin, nome, en Azio, el Ĉina Murego al insulo Srilanko. Poste aperas la japana pentristo Hokusajo kiu siavice montras aliajn mirindaĵon el Azio. Jen kiel oni prezentas Kioton:

En lia akompano Utnoa superlibelas
la landon de Honŝuo, meze de maro safira.
Ili alflugas Kjoton, kaj poste Sanhusagendon,
la lignan konstruaĵon sur tuta mondo plej vastan,
sanktejojn ĝardenitajn kun harmonia primeto.
Kaj la pentristo fama al Uttu diras indike:
-Leviĝas jen Rjoanji kaj la palaco Kacura,
la Ora Pavilono kaj la Reĝhalo Feniksa.
Vidu sur stratoj longaj la girlanditan amason
dum la Printempaj festoj de la Floranta Ĉerizo.[3]

Referencoj[redakti | redakti fonton]


Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]