Saltu al enhavo

Bruno Cremer

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Bruno Cremer
Persona informo
Naskonomo Bruno Jean Marie Crémer
Naskiĝo 6-an de oktobro 1929 (1929-10-06)
en Saint-Mandé
Morto 7-an de aŭgusto 2010 (2010-08-07) (80-jaraĝa)
en Parizo
Mortokialo Lip and oral cavity carcinoma (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Tombo Tombejo de Montparnasse Redakti la valoron en Wikidata
Lingvoj franca
Ŝtataneco Francio (1947–)
Belgio Redakti la valoron en Wikidata
Alma mater Cours Hattemer (en) Traduki
Conservatoire national supérieur d'art dramatique Redakti la valoron en Wikidata
Familio
Infano Stéphane Crémer (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Okupo
Okupo teatra aktoro
filmaktoro
televida aktoro Redakti la valoron en Wikidata
vdr

Bruno CREMER (naskiĝis la 6-an de oktobro 1929 en Saint-Mandé, mortis la 7-an de aŭgusto 2010 en Parizo) estis franca aktoro.

Biografio

[redakti | redakti fonton]

Bruno Cremer naskiĝis apud Parizo, de flandra patrino, muzikistino, kaj de franca patro, aferisto (kiu alprenis belgan naciecon dum la Unua mondmilito). Li emis al scenejo ekde la 12-a jaraĝo kaj elektis francan naciecon kiam li estis 18-jaraĝa.

Tuj post la sekundaraj studoj, Bruno Cremer estis akceptita en "Conservatoire national supérieur d'art dramatique" (Nacia supera Konservatorio de drama arto), kies kursojn li vizitis dum 10 jaroj. Li partoprenis la promocion de 1952, kun Annie Girardot, Jean-Paul Belmondo, Jean Rochefort, Claude Rich, Jean-Pierre Marielle.

Li debutis sur scenejo en 1953 en théâtre de l'Œuvre en Robinson de Jules Supervielle. Poste kaj post dek jaroj sur scenejoj en teatraĵoj de Shakespeare, Oscar Wilde kaj Jean Anouilh, li debutis en kino per figurado en 1952, antaŭ unua dua rolo en La femme s'en mêle en 1957, sub reĝisorado de Yves Allégret. Poste, lia rolo en La 317e Section malfermis al li grandan karieron sur ekranoj.

En 2000, Bruno Cremer verkis membiografion, kiu haltas kiam li perdis sian patron, kvardek jarojn antaŭe: Un certain jeune homme (Ia junulo).

Bruno Cremer estis interalie fama pro sia rolo de Komisaro Maigret, en televido, depost 1991. Post pli ol 50 epizodoj, alvenis tiu de « Maigret et l'étoile du Nord », en kiu lia voĉo estis dublita (de Vincent Grass) ĉar li estis trafita de grava kancero en gorĝo, li tiam decidis ĉesigi tiun laboron, fine de 2006.

Li havis tri gefilojn, filon (verkisto Stéphane Cremer) de unua edziĝo kun Konversatoria komediistino kaj du filinojn (Constance kaj Marie-Clémentine) de Chantal, psikiatro, lia edzino de post 1984.

Li forpasis la 7-an de aŭgusto 2010 en pariza hospitalo pro kancero. Li estis entombigita en Tombejo de Montparnasse la 13-an de aŭgusto 2010 post funebra ceremonio en preĝejo Saint-Thomas-d'Aquin (Parizo). Ĉeestis la funebron 700 homoj, interalie Jean-Paul Belmondo, Jean Rochefort, Pierre Vernier, Claude Rich kaj Jean-Pierre Marielle (liaj kunuloj en Konservatorio), kaj ankaŭ Niels Arestrup, Jacques Perrin, Monique Chaumette, Pierre Schoendoerffer, Jean-Claude Brisseau, Jacques Spiesser.

Telefilmoj, 54 epizodoj, multaj sinsekvaj reĝisoroj
  1. 1991: Maigret et la grande perche, reĝisoris Claude Goretta
  2. 1992: Maigret chez les Flamands, de Serge Leroy
  3. 1992: Maigret et la maison du juge, de Bertrand Van Effenterre
  4. 1992: Maigret et les plaisirs de la nuit, de José Pinheiro
  5. 1992: Maigret et la nuit du carrefour, de Alain Tasma kaj Bertrand Van Effenterre
  6. 1993: Maigret se défend, de Andrzej Kostenko
  7. 1993: Maigret et l'homme du banc, de Étienne Périer
  8. 1993: Maigret et les témoins récalcitrants, de Michel Sibra
  9. 1993: Maigret et les caves du Majestic, de Claude Goretta
  10. 1994: La Patience de Maigret, de Andrzej Kostenko
  11. 1994: Maigret et le corps sans tête, de Serge Leroy
  12. 1994: Maigret et le fantôme, de Hannu Kahakorpi
  13. 1994: Maigret et l'écluse n°1, de Olivier Schatzky
  14. 1994: Maigret : Cécile est morte, de Denys de La Patellière
  15. 1994: Maigret se trompe, de Joyce Buñuel
  16. 1994: Maigret et la Vieille Dame, de David Delrieux
  17. 1995: Maigret et la vente à la bougie, de Pierre Granier-Deferre
  18. 1995: Les Vacances de Maigret, de Pierre Joassin
  19. 1995: Maigret et l'affaire Saint-Fiacre, de Denys de La Patellière
  20. 1996: Maigret et le port des brumes, de Charles Némès
  21. 1996: Maigret et la tête d'un homme, de Juraj Herz
  22. 1996: Maigret en Finlande, de Pekka Parikka
  23. 1996: Maigret tend un piège, de Juraj Herz
  24. 1996: Maigret a peur, de Claude Goretta kaj Christian Karcher
  25. 1997: Maigret et l'enfant de chœur, de Pierre Granier-Deferre
  26. 1997: Maigret et le Liberty Bar, de Michel Favart
  27. 1997: Maigret et l'improbable Monsieur Owen, de Pierre Koralnik
  28. 1998: Maigret et l'inspecteur Cadavre, de Pierre Joassin
  29. 1999: Maigret : Madame Quatre et ses enfants, de Philippe Bérenger
  30. 1999: Maigret : Meurtre dans un jardin potager, de Edwin Baily
  31. 1999: Maigret : Un meurtre de première classe, de Christian de Chalonge
  32. 2000: Maigret chez les riches, de Denys Granier-Deferre kaj Pierre Joassin
  33. 2000: Maigret voit double, de François Luciani
  34. 2001: Maigret et la croqueuse de diamants, de André Chandelle
  35. 2001: Mon ami Maigret, de Bruno Gantillon
  36. 2001: Maigret et la fenêtre ouverte, de Pierre Granier-Deferre
  37. 2002: Maigret et le marchand de vin, de Christian de Chalonge
  38. 2002: Maigret chez le ministre, de Christian de Chalonge
  39. 2002: Maigret et le fou de Sainte Clotilde, de Claudio Tonetti
  40. 2002: Maigret et la maison de Félicie, de Christian de Chalonge
  41. 2002: Maigret à l'école, de Yves de Chalonge
  42. 2003: Maigret et la princesse, de Laurent Heynemann
  43. 2003: Un échec de Maigret, de Jacques Fansten
  44. 2003: Signé Picpus, de Jacques Fansten
  45. 2003: L'Ami d'enfance de Maigret, de Laurent Heynemann
  46. 2004: Les Scrupules de Maigret, de Pierre Joassin
  47. 2004: Maigret et l'ombre chinoise, de Charles Némès
  48. 2004: Maigret chez le docteur, de Claudio Tonetti
  49. 2004: Maigret : Les petits cochons sans queue, de Charles Némès
  50. 2004: Maigret et le clochard, de Laurent Heynemann
  51. 2004: Maigret en meublé, de Laurent Heynemann
  52. 2004: Maigret et la demoiselle de compagnie, de Franck Apprederis
  53. 2004: Maigret et les 7 petites croix, de Jérôme Boivin
  54. 2005: Maigret et l'étoile du nord, de Charles Némès

Rekompencoj

[redakti | redakti fonton]

Por filmo

[redakti | redakti fonton]

Por kariero

[redakti | redakti fonton]

Bibliografio

[redakti | redakti fonton]

Membiografio

[redakti | redakti fonton]
  • Un certain jeune homme, Parizo, Eld. de Fallois, 2000, 286 p. (ISBN 2877063917).

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]