Saltu al enhavo

Ciria

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Ciria
municipo en Hispanio Redakti la valoron en Wikidata vd
Administrado
Poŝtkodo 42138
En TTT Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro 71  (2023) [+]
Loĝdenso 1 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo 41° 37′ N, 1° 58′ U (mapo)41.618055555556-1.9658333333333Koordinatoj: 41° 37′ N, 1° 58′ U (mapo) [+]
Alto 1 024 m [+]
Areo 52,64 km² (5 264 ha) [+]
Horzono UTC+01:00 [+]
Ciria (Provinco Sorio)
Ciria (Provinco Sorio)
DEC
Situo de Ciria
Ciria (Hispanio)
Ciria (Hispanio)
DEC
Situo de Ciria

Map

Alia projekto
Vikimedia Komunejo Ciria, Soria [+]
vdr

Ciria [ZIrja] estas municipo de Hispanio, en la regiono Kastilio kaj Leono, en la provinco Sorio kaj en la komarko Campo de Gómara en la oriento de la provinco.

Geografio

[redakti | redakti fonton]
Campo de Gómara en la oriento de la provinco Sorio.
Loko de Ciria en la provinco Sorio.
Ĉefa strato.

Ĝia municipa teritorio okupas totalan areon de 46,18 km² kaj laŭ la demografia informo de la municipa censo fare de la INE en 2021, ĝi havis 76 loĝantojn. Ĝi perdis loĝantojn dum la 20-a jarcento pro migrado al urbaj areoj, kiel ja okazis en multaj loĝlokoj de la regiono, fakte perdis pli ol 600 loĝantojn el la 1930-aj jaroj.

Ĝi distas 52 km de Sorio, provinca ĉefurbo. La municipa teritorio enhavas loĝlokojn Ciria kaj Lagunilla de Ciria (Lageto de C.). Ĝi limas kun Noviercas, Borobia, Reznos kaj okcidente kun Torrelapaja kaj Malanquilla, ambaŭ de la provinco Zaragozo, Aragono.

En ĝia teritorio inklude en la Reto Natura 2000 estas la Loko de Komunuma Intereso konata kiel Sabinares de Ciria-Borobia, okupanta 2 658 hektarojn, nome 51 % de la teritorio.

Estis prahistoriaj restaĵoj, ekzemple kastrumo.

La areo apartenis unue al la Regno Kastilio. En Mezepoko okazis reloĝado fine de la 10-a jarcento. Temis pri strategia loko, kion atestas la restaĵoj de la kastelo, posedo de la konestablo Álvaro de Luna.

Meze de la 19-a jarcento la municipa teritorio pliiĝis ĉar aligis Cubo de Hogueras, Martialay kaj Ontalvilla de Valcorba.

Tradiciaj enspezofontoj estis agrikulturo (cerealoj), ĉasado, fungokolektado kaj transmigra brutobredado (ŝafoj kaj bovoj). Lastatempe funkciado de servoj plej ekgravis, kune kun kultura kaj rura turismo, piedirado tra naturaj lokoj. Inter vidindaĵoj estas la kastelo, la preĝejo, la ermitejo, tradicia arkitekturo, lavejo kaj tiel plu.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Bibliografio

[redakti | redakti fonton]