Dufenila etero

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Dufenila oksido
Kemia formulo
C12H10O
Dufenila etero
Bastona kemia strukturo de la
Dufenila etero
Dufenila etero
Tridimensia kemia strukturo de la Dufenila etero
Dufenila etero havas antibakteriajn ecojn
Dufenila etero havas antibakteriajn ecojn.
Alternativa(j) nomo(j)
  • Dufenila oksido
  • Oksobisbenzeno
CAS-numero-kodo 101-84-8
ChemSpider kodo 7302
PubChem-kodo 7583
Fizikaj proprecoj
Aspekto senkolora likvaĵo kun agrabla odoro[1]
Molmaso 170,2108 g mol−1
Denseco 1,073 g/cm−3[2]
Fandpunkto 26,8°C [3]
Bolpunkto 258,3°C [4]
Refrakta indico  1,5730
Ekflama temperaturo 115°C [5]
Memsparka temperaturo 617 °C
Solvebleco Akvo:0,02 g/L[6]
Solvebla en etanolo.
Mortiga dozo (LD50) 3370 mg/kg (buŝe) [7][8]
GHS etikedigo de kemiaĵoj
GHS Damaĝo Piktogramo
07 – Toksa substanco
GHS Signalvorto Averto
GHS Deklaroj pri damaĝoj H319, H400, H410, H411
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj P264+265, P273, P280, P305+351+338, P337+317, P391, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Dufenila eterodufenila oksido estas organika kombinaĵo rezultanta el interagado de la acetaldehido kaj 3-benzofurano. Ĝi estas senkolora likvaĵo kun agrabla odoro, nesolvebla en akvo. Dufenila etero posedas 12 karbonatomojn, 10 hidrogenatomojn kaj 1 oksigenatomon.

Dufenila etero (DPE) estas molekulo kun du fenilaj grupoj ligitaj al oksigenatomo. Dufenila etero estas uzata kiel gusto-aldonaĵo en tabakvaroj kiel ekzemple bidi-cigaredoj. La dufenilaj derivaĵoj, havantaj potencon por inhibicii la InhA[9] (iu proteina reduktazo esence transportanta enoilan acilon implicatan en la biosintezo de la mikolata acido), estis studitaj.

Dufenila etero, ankaŭ konata kiel dufeniloksido aŭ oksibisbenzeno, apartenas al la klaso de organikaj substancoj konataj kiel dufenileteroj. Tiuj estas aromaj kunmetaĵoj enhavantaj du benzenringojn ligitajn unu al la alia tra etera grupo. Dufenila etero ekzistas kiel solido kaj estas konsiderita kiel praktike nesolvebla (en akvo) kaj relative neŭtrala. Dufenila etero estis ĉefe detektita en salivo. Ene de la ĉelo, dufeniletero situas ĉefe en la membrano (antaŭdirita de logP)[10].

Dufenila etero ankaŭ estas gepatra kunmetaĵo por aliaj transformproduktoj, inkluzive de, sed ne limigita al, akrinatrino, polibromodufeniletero, kaj 4-bromofenila feniletero. Dufenila etero estas gerania, verda, kaj folio-gusta kunmetaĵo kiu povas esti trovita en kelkaj manĝaĵoj kiel ekzemple herboj kaj spicoj, fruktoj, alkoholaĵoj, kaj cerealoj kaj cerealproduktoj. Ĉi tio faras dufenileteron eblan biosignon por la konsumo de ĉi tiuj nutraĵoj.

Dufenila etero estas aroma etero en kiu la oksigeno estas alkroĉita al du fenilsubstituantoj. Ĝi estis trovita en muskatvinberoj kaj vanilo. Ĝi havas rolon kiel planta metabolito. Dufenila rusto aperas kiel senkolora likvaĵo kun milda agrabla odoro. Povas flosi aŭ sinki en akvo.

Sintezoj[redakti | redakti fonton]

Sintezo 1[redakti | redakti fonton]

  • Preparado de la dufenila etero per traktado de bromo-benzeno kaj fenolo:

Bromo-benzeno +fenolo Dufenila etero +bromida acido


Sintezo 2[redakti | redakti fonton]

  • Preparado de la dufenila etero per traktado de natria fenoksido kaj bromo-benzeno:

natria fenoksido +bromo-benzeno Dufenila etero +natria bromido

Sintezo 3[redakti | redakti fonton]

  • Preparado de la dufenila etero per traktado de klorobenzeno kaj natria hidroksido:

numero 2klorobenzeno +numero 2natria hidroksido Dufenila etero +numero 2natria klorido +akvo

Sintezo 4[redakti | redakti fonton]

  • Preparado de la dufenila etero per senhidratigado de la fenolo:

numero 2fenolo Dufenila etero


Sintezo 5[redakti | redakti fonton]

  • Preparado de la dufenila etero per traktado de ciklopropanolo kaj metila klorido:

fenolo +fenila klorido Dufenila etero +klorida acido

Sintezo 6[redakti | redakti fonton]

  • Preparado de la dufenila sulfato per traktado de dufenila etero kaj sulfura trioksido:

dufenila etero +sulfura trioksido dufenila sulfato

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Chembk
  2. GuideChem
  3. EPA United States Environmental Protection Agency
  4. Chemnet
  5. Merck Millipore
  6. International Labour Organization
  7. Sigma Aldrich
  8. Agilent
  9. Multi-Drug Resistance in Emerging and Re-Emerging Diseases
  10. LogP referencas al "Partiga koeficiento" aŭ la rilatumo de koncentriĝoj de kunmetaĵo en miksaĵo de du nemikseblaj solvantoj ĉe ekvilibro.