Ilona Staller
| Ilona Staller | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Staller Ilona Anna Cicciolina "La traga sables" | |||||
| Naskonomo | Anna Ilona Staller | ||||
| Naskiĝo | 26-an de novembro 1951 (73-jaraĝa) en Budapeŝto | ||||
| Lingvoj | itala • angla • hungara vd | ||||
| Loĝloko | Romo vd | ||||
| Ŝtataneco | Hungario Italio  vd
| ||||
| Partio | Radikala Partio (1985–1992) Love Party (en)  vd
| ||||
| Familio | |||||
| Edz(in)o | Jeff Koons (mul) (1991–1994) vd
| ||||
| Infanoj | 1 | ||||
| Profesio | |||||
| Alia nomo | Cicciolina vd | ||||
| Okupo | pornografia aktoro (1986–1991) kantisto (1976–1989) filmreĝisoro diskografa artisto radio-prezentisto filmaktoro politikisto modelo agento vd
| ||||
| Aktiva en | Romo vd | ||||
| Aktiva dum | 1979– vd | ||||
| |||||
| En TTT | Oficiala retejo vd | ||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Ilona STALLER (elp. ŝtaller), naskita Anna Anna Staller[1], ankaŭ pli bone konata sub la pseŭdonimo de Cicciolina (naskiĝis la 26-an de novembro 1951 en Budapeŝto) estas iama porinfana aktorino, hungara pornoaktorino, kantistino kaj iama itala radio-prezentistino [2].
Post sia retiriĝo el la pornonegoco, ŝi ekaktivis en la itala politiko ĉe la itala partio Partito Radicale (Radikala Partio) kaj fariĝis parlamentanino ĉe la Ĉambro de Deputitoj.
Eble ŝia publika famo kaj ikoneca statuso devenas de la ŝia konduto memvolante eksponi ŝiajn bruston kaj mamojn antaŭ la kameraoj de la amaskomunikiloj.
Vivkuro
[redakti | redakti fonton]Staller naskiĝis kiel filino de oficisto de la hungara ministerio de internaj aferoj[2]. Ŝia patrino estis akuŝistino[3].
Post kiam ŝi gajnis la titolon de fraŭlino Hungario, ŝi eklaboris en la hungara modela agentejo MTI.
Ŝi edziniĝis la unuan fojon en tre juna aĝo kun itala hotela kliento[3], akirante la italan civitanecon kaj ekloĝanta en Italio, kie ŝi konatiĝis kun Riccardo Schicchi en 1973 kaj kune kun li faris noktan radioprogramon titolitan Voulez-vous coucher avec moi? ("Ĉu vi volas dormi kun mi?") ĉe la privata radiostacio Roma Luna. Pro tiu ĉi spektaklo ŝi ricevis la aktorinan nomon Cicciolina, italan vorton pri karesado. La kromnomo restis kun ŝi, kaj ŝi nomis sian pluŝan urson "Cicchiolino" kaj siajn adorantojn "Cicchiolini" (pluralo en la itala).
En 1978 Cicciolina okupis la gazetajn kovrilpaĝojn, kiam ŝi antaŭ kamerao montris siajn mamojn, kio antaŭe estis neimagebla en itala televido.
En 1989 ŝi finis la pornofilman karieron kun la filmo Passione indecente.
En 1991 edziniĝis al Jeff Koons, unu el la plej renomoj usonaj skulptistoj kaj artobjektaj komercistoj. La paro akiris telefamon kiam Koons kreis skulptaĵojn kaj pentraĵojn prezentantajn la paron havante sekson; sed en 1992 ili jam disiĝis[3].
Post la disiĝo naskis ŝi la komunan infanon Ludwig, kun kiu ŝi forlasis Usonon. Koons akiris en 1998 – post longa juĝproceso - la zorgorajton pri sia filo, sed la filo restis ĉe Staller en Italio.
Politika kariero
[redakti | redakti fonton]En 1979 ŝi iĝis kandidato de la Lista del Sole, la unua verda partio de Italio.
En 1985 ŝi aniĝis al la Partito Radicale kaj batalis por homaj rajtoj, kontraŭ la uzo de nuklea energio, membreco al NATO kaj malsato en la mondo. Ŝi estis elektita al la itala parlamento en 1987 per rekta mandato en la roma urboparto Lazio. Ŝi gajnis 20,000 pli da voĉoj ol iu alia membro de la Radikala Partio krom la partiestro; sed ĉe la fino de la unua oficperiodo ŝi ne estis elektita denove, kaj en 1991 ŝi partoprenis en la fondo de nova politika movado nomita "Partito dell'Amore" (Partio de Amo) kune kun la itala pornaktorino Moana Puzzi. La partio ne estis sukcesa kaj neniu el ĝiaj membroj estis elektita al parlamento tiun jaron.
En 1990, sojle de la eksplodo de la Golfa Milito, ŝi deklaris en la amaskomunikilaro ke ŝi estis "je la dispono de la diktatoro de Irako, Saddam Hussein, kun la celo havi sekson, por atingi pacon en la Mezoriento". Ŝi ripetis la oferton ankaŭ en 2003 antaŭ la Iraka milito, kaj en 2006 ŝi faris similan oferton al Osama bin Laden. Dum la rusa invado de Ukrainio de 2022 ŝi ripetis la proponon kaj adresis ĝin al Vladimir Putin.
Ŝi plu aktivadis en politiko por liberalaj kaj medioprotektaj temoj, batalanta ankaŭ por seksa edukado en lernejoj, inkluzive de la rajto de malliberuloj havi sekson, kontraŭ ĉiuj formoj de perforto kaj cenzuro, inkluzive de mortopuno, kaj kontraŭ uzado de bestoj por felo aŭ sciencaj eksperimentoj. Ŝi forte batalis por senkriminaligo de drogoj, por akcelado de seksa edukado en lernejoj kaj informaj kampanjoj pri la liverado de objektiva informo pri aidoso kaj subtenas redukti la uzon de motorveturiloj kaj trudi impostojn tiucele. Ŝi ankaŭ publike subtenis la kaŭzoj de monda paco kaj la enkonduko de Esperanto en la Eŭropa Unio.
En 2002 ŝi kandidatiĝis por la hungara parlamento kiel sendependa politikisino por la populara distrikto Kőbánya de Budapeŝto, sed ŝi ne akiris sufiĉe da subskriboj por partopreni la balotadon.
En 2004, ŝi anoncis ke ŝi kandidatiĝos en la urbestraj elektoj de Milano en 2006, sed fine ne partoprenis ilin.
La 26-an de novembro 2011, Cicciolina fariĝis 60 jaraĝa kaj ricevis la rajton je emeritiĝo ricevanta pension de proksimume 39.000 EUR jare surbaze de siaj kvar jaroj da servo en la Ĉambro de Deputitoj (Italio)[4]. La novaĵo estigis indignon en la itala gazetaro kaj publika opinio. En siaj deklaroj, Cicciolina konsideras sian rekompencon kiel fondita: "Mi multe laboris, mia laboro ne estis nur unga-bunga" [5].
Kariero en filmoj, televido kaj revuoj
[redakti | redakti fonton]Kvankam ŝi aperis en pluraj filmoj ekde la fruaj sepdekaj, ŝi estis fotita unuafoje sub sia reala nomo en 1975 por milda pornfilmo nomita "La Liceale", en kiu ŝi prezentiĝis kiel la lesba samklasano de la itala aktorino Gloria Guida. En 1983, ŝi aperis por la unua fojo en pornografia filmo, "The Red Phone".
En 1987, ŝia aŭtobiografia libro "The Erotic Confessions of Cicholina" (La erotikaj konfesioj de Cicolina ) estis publikigita. En la sama jaro, ŝia filmo "Carne bollente" aperis en Usono kiel "The Rise and Fall of the Roman Empress" ("La leviĝo kaj falo de la Romia Imperiestrino"), en kiu ŝi aperis kune kun John Holmes. La filmo ekis publikan debaton kiam iĝis klare ke Holmes partoprenis la filmon malgraŭ ke li estis trovita havi la HIV-viruson (Holmes mortis pro komplikaĵoj de aidoso post la fino de filmigo). En 1994, ŝi aperis por la lasta fojo en pornografia filmo.
Afiŝoj de ŝi kie ŝi nuda aperis en lokaj versioj de revuo Playboy de multaj landoj.
En 1994 ŝi aperis en la brazila kulta filmo "Replikator" kaj en 1996 en la brazila Telenovelo "Xica da Silva".
Muzika kariero
[redakti | redakti fonton]Stellar ankaŭ provis antaŭenigi karieron en la kampo de muziko, kvankam ŝiaj kantoj preskaŭ traktas ekskluzive la temon de seksumado. Ĝia celo estis alporti pornografion ankaŭ al la kampo de muziko. La rezulto, kantoj kun malakra kantoteksto kaj simpla, infaneca melodio, estas ĝenerale vidita kiel pli komedia ol pornografia. Lia plej fama kanto estas "Muscolo Rosso", (ruĝa muskolo en la itala) laŭdkanto por peniso. La kanto ne estis aprobita por publikigo en Italio pro ĝia provoka enhavo, sed iĝis furoraĵo en aliaj landoj, inkluzive de Francio, ŝajne pro la fakto ke la aŭskultantoj ne komprenis la kantotekston. La kanto akiris pli da intereso en la epoko de la interreto, kiam multaj italanoj, kiuj ne povis aŭskulti ĝin antaŭe, estis eksponitaj al ĝi.
La diskoj de Stellar nun estas konsiderataj maloftaj kolektaĵoj kaj estas interŝanĝitaj kontraŭ altaj sumoj en la interreto.
Esperanto
[redakti | redakti fonton]Ŝi rekomendis en 1989 al la landoj de la Eŭropa Unio enkonduki Esperanton[6].
Citaĵoj
[redakti | redakti fonton]- "Mia brusto neniam faris damaĝon al iu ajn, dum la milito de Bin Laden alportis milojn da viktimoj." - oktobro 2002.
- “Mi iel havis teruran malkaŝon - ion, kion la malriĉuloj neniam havos. Do estas tempo por helpi la senhavulojn. " - julio 2002.
- “Mi ne estas ĉi tie por montri miajn mamojn. Mi nun parolas pri la senhavuloj kaj tio ne necesas - ne ĉar mi havas malbelajn mamojn, malgraŭ miaj jaroj...sed ĉar la malriĉuloj ne interesiĝas pri miaj mamoj" - 2002
Bibliografio
[redakti | redakti fonton](franca) Confessions, Parizo, eld. M. Lafon, 1987, ISBN 2-86804-465-4.
(itala) Per amore e per forza: l'autobiografia di Cicciolina, Milano, Arnoldo Mondadori Editore, 2007, ISBN 978-88-04-56730-1.
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ (it) Elena Anna Staller, Camera.it
- ↑ 2,0 2,1 Ilona Staller, MYmovies.it
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (it) Giorgio Dell'Arti, Ilona Staller Arkivigite je 2017-12-22 per la retarkivo Wayback Machine, en: Katalogo de vivantaj homoj 2014, Cinquantamila.corriere.it
- ↑ (hu) Cicciolina állami nyugdíjat kap, Népszabadság Online - NOL.hu la 20-an de septembro 2011, arkivita de la originalo, Wayback Maŝino
- ↑ (hu) Aki egyszer megtanult "biciklizni Arkivigite je 2020-01-15 per la retarkivo Wayback Machine"... (Kiu iam lernis rajdi biciklon?)
- ↑ Revuo Esperanto, januaro 1989, p. 5, kaj revuo Esperanto, februaro 1989 , p. 37.
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- (itala) Oficiala paĝaro de Ilona Staller (pornografia enhavo)
- Seksumo kaj la politiko de Ilona Staller Arkivigite je 2008-05-27 per la retarkivo Wayback Machine el la paĝaro de la Internacia muzeo de virinoj, artikolo havebla angle, arabe, france kaj hispane.
- Paĝo pri Ilona Staller en Adult Film Database. Retejo pri pornografiaj filmoj (angle).
- Paĝo pri Ilona Staller en Internet Movie Database (angle).
| Bibliotekoj |