Instituto Salk por Biologiaj Studoj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Instituto Salk por Biologiaj Studoj
arkitektura strukturo • esplora institucio • instituto
Komenco 1960 vd
Geografia situo 32° 53′ 15″ N, 117° 14′ 47″ U (mapo)32.8875-117.24638888889Koordinatoj: 32° 53′ 15″ N, 117° 14′ 47″ U (mapo)
Lando(j) Usono vd
Situo La Jolla
Adreso 10010 North Torrey Pines Road, La Jolla, CA 92037;
Instituto Salk por Biologiaj Studoj (Kalifornio)
Instituto Salk por Biologiaj Studoj (Kalifornio)
DEC
Instituto Salk por Biologiaj Studoj
Instituto Salk por Biologiaj Studoj
Map
Instituto Salk por Biologiaj Studoj
Fondinto(j) Jonas Salk vd
Estr(ar)o Elizabeth Blackburn
Retejo Oficiala retejo
Jura formo organizaĵo laŭ 501(c)(3)
vdr
Korto de Instituto Salk

La Salk Instituto por Biologiaj Studoj estas sciencesplora instituto troviĝanta en La Jolla komunumo de San Diego, Kalifornio, Usono [1]. La sendependa, ne-profitcela instituto estis fondita en 1960 de Jonas Salk, la inveninto de la polio vakcino; inter la fondantaj komercaj konsilistoj estis Jakobo Bronowski kaj Francis Crick. Konstruo de la esploraj servoj komencis en printempo de 1962 ĝis 1965 laŭ desegnaĵoj de la arkitekto Louis Kahn. La intenco de Salk estis formi kaj evoluigi internacian esplorcentron, kiu, interalie, kun bela arkitekturo altirus la ĉefajn esploristojn de la mondo en biomedicino.

La Instituto Salk konsekvence rangas inter la pintaj institucioj en Usono en terminoj de esplora produktado kaj kvalito en la vivsciencoj [2]. En 2004, la Times Higher Education Supplement rangis Salk kiel la mondo-a pinta biomedicina esplora instituto kaj en 2009 ĝi estis rangita nombro unu tutmonde de ScienceWatch en la neŭroscienco kaj kondutaj areoj [3][4].

Hodiaŭ, la Salk Institute havas proksimume 850 esplordungitojn. La ĉefaj areoj de la instituto estas genetiko, molekula biologio kaj neŭroscienco. Ekde 1991, la centro estas listigita kiel konstrua monumento.

Arkitekturo[redakti | redakti fonton]

Salk Institute
Salk Institute
Salk Institute

La instalaĵo staras sur ŝtona kornico preteratentanta la Pacifikon kaj konsistas el du paralelaj kvaretaĝaj flugiloj kiuj ĉirkaŭas korton kun malferma mallonga flanko turniĝanta al la maron. Kiam Salk dungis Kahn, neniu intrigo estis determinita, sed la loko por la projekto estis determinita en kunlaboro kun la arkitekto. En ĉiuj rilatoj, Kahn ricevis liberan manon kiam li venis al planado kaj efektivigo kaj plurfoje la interkonsentita buĝeto estis superita [5].

La arkitekturo estas senvestigita modernisma kaj enhavas la purajn geometriojn kaj proporciojn karakterizajn de Kahn. La materialoj estas brutaliste traktitaj kun netraktitaj gisitaj surlokaj betonblokoj ĉie kaj partoj kun lignaj paneloj ekstere. La laboratorioj estas aranĝitaj en malferma kunteksto por instigi kunlaboron inter esploristoj. La teorio de Kahn de Servataj kaj Servantaj-Spacoj povas esti trovita en la efektivigo de ŝtuparejoj, instalaĵoj kaj dukto, kiu estis tre utila en la ŝanĝiĝantaj esplorregionoj. Fronte al la korto estas administraj kaj malgrandaj oficejaj ĉeloj, kiuj estis turnitaj 45 gradoj por ke oni povu vidi la maron.

Galerio[redakti | redakti fonton]

Bibliography[redakti | redakti fonton]

  • Leslie, Thomas (2005). Louis I. Kahn: Building Art, Building Science. New York: George Braziller, Inc.(ISBN 0-8076-1543-9 kaj ISBN 0-8076-1543-9)
  • Weston, Richard (2004). Key buildings of the twentieth century: plans, sections, and elevations. New York: W.W. Norton. p. 138. (ISBN 978-0-393-73145-3)
  • Wiseman, Carter. Louis I. Kahn: Beyond Time and Style. New York: W. W. Norton & Company, 2007, (ISBN 978-0393731651)

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Salk Institute for Biological Studies. Alirita 2016-10-18.
  2. Heavyweights in Molecular Biology/Genetics: For Some, A High Percentage of Elite Papers. Arkivita el la originalo je 2009-01-06. Alirita 2009-03-14.
  3. Search | Times Higher Education (THE). Times Higher Education. Alirita 2016-10-18.
  4. 04.26.2009 - Institution Rankings in Neuroscience & Behavior, 1998–2008 (2009-04-26). Alirita 2018-01-17.
  5. Rosa, Joseph Louis I Kahn: Enlightened space, Taschen 2006, sid 45

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]