Saltu al enhavo

Izabela d'Este

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Izabela d'Este
Markizino de Mantovo
Persona informo
Naskiĝo 17-a de majo 1474
en Ferrara,  Italio
Morto 13-a de februaro 1539
en Mantovo,  Italio
Tombo church Santa Paola (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Lingvoj italalatina vd
Familio
Dinastio Dinastio Este • House of Gonzaga vd
Patro Herkulo la 1-a Redakti la valoron en Wikidata vd
Patrino Leonor de Aragono Redakti la valoron en Wikidata vd
Gefratoj Beatrice d’Este (en) Traduki, Alfonso la 1-a d'Este, Ferrante d'Este (en) Traduki, Giulio d'Este (en) Traduki, Sigismondo d'Este (en) Traduki, Ippolito d'Este (en) Traduki kaj Lucrezia d'Este (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Edz(in)o Francesco la 2-a Gonzaga
Infanoj Frederiko la 2-a de Mantuo, Ippolita Gonzaga (en) Traduki, Livia (Paola) Gonzaga (en) Traduki, Ferrante Gonzaga (en) Traduki, Eleonora Gonzaga (en) Traduki, Ercole Gonzaga (en) Traduki, Fernando I Gonzaga, Conte di Guastalla, Duca di Ariano (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Parencoj Margareta de Bavario, markizino de Mantovo (bopatrino) Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo salonestrino
artkolektanto Redakti la valoron en Wikidata vd
Laborkampo Kolektado Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva en Mantuo vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Izabela d'Este (naskiĝis en Ferrara, en la 17-a de majo 1474 - mortis en Mantovo, en la 13-a de februaro 1539) estis unu el la plej gravaj virinoj de la Renesanco kaj de la ŝiaepoka kultura mondo. Ŝi estis filino de Herkulo la 1-a, Duko de Ferrara kaj Eleonoro de Aragono (1450-1493), kiu ŝiavice estis filino de Ferdinando la 1-a, reĝo de Napolo (1423-1494).

Biografio

[redakti | redakti fonton]

Ŝi estis patronino de la artoj same kiel renoma figuro, kies pionira stilo de ŝiaj vestaĵoj kopiiĝis de virinoj tra la kortegoj en Italio kaj Francio. La poeto Ariosto nomis ŝin "la liberala kaj grandanima Izabelo", dum Matteo Bandello (1480-1562)[1] ŝin priskribis kiel la "plej sublima inter la virinaro". Niccolò da Correggio (1450-1508)[2] estis pli aŭdaca dirante ke ŝi estis "La Unua Damo de la Mondo".

Ŝi servis kiel regentino de Mantovo dum la foresto de sia edzo, Francisko la 2-a Gonzaga (1466-1519)[3], Markizo de Mantovo, kaj dum la malpliaĝeco de sia filo, Federiko la 2-a Gonzaga, Duko de Mantovo (1500-1540)[4]. En 1500, ŝi renkontiĝis Ludoviko la 12-a, en Milano, dum diplomatia misio kaj konvinkis lin ne sendi trupojn kontraŭ Mantovo.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
Portala ikonoRilataj artikoloj troviĝas en
Portalo pri Homoj