Nikodem Sulik
| Nikodem Sulik | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 15-an de aŭgusto 1893 en Stara Kamienna |
| Morto | 14-an de januaro 1954 (60-jaraĝa) en Londono |
| Tombo | Brompton Cemetery |
| Lingvoj | pola |
| Ŝtataneco | Rusia Imperio • Pollando |
| Alma mater | Sankt-Peterburga Teologia Seminario |
Memorigilo 
| |
| Familio | |
| Infanoj | Anna Sabbat • Bolesław Sulik |
| Okupo | |
| Okupo | oficiro |
Nikodem Sulik-Sarnowski (naskiĝis la 15-an de aŭgusto 1893 en Kamienna Stara, apud Dąbrowa Białostocka, mortis la 14-an de januaro 1954 en Londono) – pola militara komandanto, subkolonelo de infanterio en la Dua Pola Respubliko, brigada generalo de Polaj Armitaj Fortoj en Okcidento.
Fino de la unua mondmilito kaj la pola-bolŝevika milito[redakti | redakti fonton]
Ĝis 1918 estis oficiro de la armeo de Rusa Imperio. En 1918 aktivis en Memdefendo de Grodno. De la 25-a de januaro 1919 ĝis la 16-a de majo 1922 komandis kompanion en Bjalistoka Regimento de Pafistoj, kiu konsistigis la Unuan Litovan-Belorusan Divizion, kaj post ties reformiĝo – la Kvaran Brigadon de la Dua Litova-Belorusa Divizio. Kune kun sia regimento batalis dum la pola-bolŝevika milito kaj partoprenis la ribelon de Lucjan Żeligowski kaj konkeron de Vilno septembre 1920.
Dua mondmilito[redakti | redakti fonton]
Defenda milito 1939
De la 17-a de septembro1939, post soveta invado en Pollandon, komandis akrajn poziciajn kaj retiriĝajn batalojn de la Regimento de KOP (Korpuso de Landlim-Protekto) "Sarny" kun atakanta Ruĝa Armeo, en KOP-grupiĝo de generalo Wilhelm Orlik-Rückemann. Post la batalo de Kock ne iris al mallibero, sed komencis konspiran agadon.
Dum elmigrado[redakti | redakti fonton]
Post la milito restis inter elmigrantaro en Britio. Kiel unu el malmultaj polaj generaloj, kiujn prizorgis la brita National Assistance Board - rifuzis tamen akcepton de ĉiusemajna monhelpo en alteco de 2 britaj pundoj, difinante tion kiel almozo. Setlis en Londono, kie mortis kaj estis entombigita en Tombejo Brompton en Londono. La 12-an de septembro 1993 okazis en Dąbrowa Białostocka kaj vilaĝo Kamienna Stara salut-solenaĵo en la patrio kun meto de la cindraĵoj de Generalo Sulik kaj lia edzino Aniela al la tombo apud preĝejo al Sankta Anna en Star Kamienna.
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- Krzysztof Filipow, Generał Nikodem Sulik (Kamienna Stara 1893 - Londyn 1954), Muzeum Wojska w Białymstoku (Armea Muzeo en Bjalistoko), Białystok 1996, ISBN 83-86232-70-6.
- Tadeusz Kryska-Karski kaj Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej (Generaloj de Sendependa Pollando), Editions Spotkania, Varsovio 1991, la 2-a kompletigita kaj korektita eldono, p. 172.
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Włodzimierz Nikitenko: Włóczędzy w generalskich mundurach Vagabondoj en generalaj uniformoj, Historia.org.pl
- Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 2, s. 102 Persona Taglibro