Meleagro: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 20: Linio 20:
'''Meleagro''' (''Meleagris'') estas [[genro]] el la ordo de [[kokoformaj birdoj]], familio [[Fazanedoj]] (''Phasianidae''), de 2 specioj kun vosto ventumilforma disetendebla kaj kun haŭtpoŝo sub la beko, el kiuj la plej konata estas ofte tenata kiel [[kortobirdo]]. La meleagrobleko estas la '''gluglo'''. Kvankam la termino plej ĝuste aludas al la genro, estas uzebla ankaŭ en aliaj taksonomiaj niveloj, tio estas por la plej konata specio nome ''Meleagris gallopavo'', por la subfamilio [[Meleagrenoj]] (''Meleagridinae'') kiu foje estas konsiderata de kelkaj fakuloj kiel propra familio [[Meleagredoj]]. Ĉiukaze, escepte por la specia nivelo, la aliaj tri kazoj koincidas kaj oni parolas pri la sama animalnombro.
'''Meleagro''' (''Meleagris'') estas [[genro]] el la ordo de [[kokoformaj birdoj]], familio [[Fazanedoj]] (''Phasianidae''), de 2 specioj kun vosto ventumilforma disetendebla kaj kun haŭtpoŝo sub la beko, el kiuj la plej konata estas ofte tenata kiel [[kortobirdo]]. La meleagrobleko estas la '''gluglo'''. Kvankam la termino plej ĝuste aludas al la genro, estas uzebla ankaŭ en aliaj taksonomiaj niveloj, tio estas por la plej konata specio nome ''Meleagris gallopavo'', por la subfamilio [[Meleagrenoj]] (''Meleagridinae'') kiu foje estas konsiderata de kelkaj fakuloj kiel propra familio [[Meleagredoj]]. Ĉiukaze, escepte por la specia nivelo, la aliaj tri kazoj koincidas kaj oni parolas pri la sama animalnombro.


==Komuna meleagro==
Ĝia plej kutima specio estas la [[Komuna meleagro]] (''Meleagris gallopavo''), kies prahejmo estas parto de [[Nord-Ameriko]] kaj [[Mez-Ameriko]]. Ĝi estas kunportita al [[Eŭropo]] en la [[16-a jarcento]]. Ĝia sovaĝa natura formo hodiaŭ jam apenaŭ estas trovebla, sed la hejmigitaj subspecioj disvastiĝis en la tuta mondo kaj oni bredas ilin ĉefe pro la viando.
Ĝia plej kutima specio estas la [[Komuna meleagro]] (''Meleagris gallopavo''), kies prahejmo estas parto de [[Nord-Ameriko]] kaj [[Mez-Ameriko]]. Ĝi estas kunportita al [[Eŭropo]] en la [[16-a jarcento]]. Ĝia sovaĝa natura formo hodiaŭ jam apenaŭ estas trovebla, sed la hejmigitaj subspecioj disvastiĝis en la tuta mondo kaj oni bredas ilin ĉefe pro la viando.


Ĝi havas diversajn kolortipojn, el kiuj la plej oftaj estas la bronza, blanka kaj nigra tipoj. La meleagron karakterizas la kornoforma karnaĵo super la beko, kiu estas tre forte evoluinta ĉe la masklaj birdoj. Ĝia kapo, kolo estas preskaŭ senplumaj, verukaj. Ĝia kapo estas malgranda, la kolo svelta, la korpo granda, la kruroj longaj. La ino demetas jare 30–60 [[ovo]]jn. La [[kovado]] daŭras 28 tagojn, la eloviĝantaj meleagridoj estas sentemaj ĝis aĝo de 7–10 semajnoj, kiam ilia kapo kaj kolo ruĝiĝas (ili febras). Tiam oni devas ilin zorge nutri, protekti kontraŭ la malvarmo kaj humido.
Ĝi havas diversajn kolortipojn, el kiuj la plej oftaj estas la bronza, blanka kaj nigra tipoj. La meleagron karakterizas la kornoforma karnaĵo super la beko, kiu estas tre forte evoluinta ĉe la masklaj birdoj. Ĝia kapo, kolo estas preskaŭ senplumaj, verukaj. Ĝia kapo estas malgranda, la kolo svelta, la korpo granda, la kruroj longaj. La ino demetas jare 30–60 [[ovo]]jn. La [[kovado]] daŭras 28 tagojn, la eloviĝantaj meleagridoj estas sentemaj ĝis aĝo de 7–10 semajnoj, kiam ilia kapo kaj kolo ruĝiĝas (ili febras). Tiam oni devas ilin zorge nutri, protekti kontraŭ la malvarmo kaj humido.

La [[Hejma meleagro]] devenas el la Komuna meleagro.


La bredataj specioj en [[Hungario]] (1980):
La bredataj specioj en [[Hungario]] (1980):
Linio 34: Linio 37:
Tradicie, usonanoj manĝas meleagraĵon ĉe [[Danktago]].
Tradicie, usonanoj manĝas meleagraĵon ĉe [[Danktago]].


==Jukatana meleagro==
Malpli konata specio estas la alia specio nome [[Jukatana meleagro]], ''Meleagris ocellata'', kies indiĝena teritorio estas [[Jukatano]] en suda [[Meksikio]].
Malpli konata specio estas la alia specio nome [[Jukatana meleagro]], ''Meleagris ocellata'', kies indiĝena teritorio estas [[Jukatano]] en suda [[Meksikio]].



Kiel registrite je 23:12, 2 jan. 2011

Kiel legi la taksonomionVikipedio:Kiel legi la taksonomion
Kiel legi la taksonomion
Meleagro
Biologia klasado
Ordo: Kokoformaj Galliformes
Aliaj Vikimediaj projektoj
vdr

Meleagro (Meleagris) estas genro el la ordo de kokoformaj birdoj, familio Fazanedoj (Phasianidae), de 2 specioj kun vosto ventumilforma disetendebla kaj kun haŭtpoŝo sub la beko, el kiuj la plej konata estas ofte tenata kiel kortobirdo. La meleagrobleko estas la gluglo. Kvankam la termino plej ĝuste aludas al la genro, estas uzebla ankaŭ en aliaj taksonomiaj niveloj, tio estas por la plej konata specio nome Meleagris gallopavo, por la subfamilio Meleagrenoj (Meleagridinae) kiu foje estas konsiderata de kelkaj fakuloj kiel propra familio Meleagredoj. Ĉiukaze, escepte por la specia nivelo, la aliaj tri kazoj koincidas kaj oni parolas pri la sama animalnombro.

Komuna meleagro

Ĝia plej kutima specio estas la Komuna meleagro (Meleagris gallopavo), kies prahejmo estas parto de Nord-Ameriko kaj Mez-Ameriko. Ĝi estas kunportita al Eŭropo en la 16-a jarcento. Ĝia sovaĝa natura formo hodiaŭ jam apenaŭ estas trovebla, sed la hejmigitaj subspecioj disvastiĝis en la tuta mondo kaj oni bredas ilin ĉefe pro la viando.

Ĝi havas diversajn kolortipojn, el kiuj la plej oftaj estas la bronza, blanka kaj nigra tipoj. La meleagron karakterizas la kornoforma karnaĵo super la beko, kiu estas tre forte evoluinta ĉe la masklaj birdoj. Ĝia kapo, kolo estas preskaŭ senplumaj, verukaj. Ĝia kapo estas malgranda, la kolo svelta, la korpo granda, la kruroj longaj. La ino demetas jare 30–60 ovojn. La kovado daŭras 28 tagojn, la eloviĝantaj meleagridoj estas sentemaj ĝis aĝo de 7–10 semajnoj, kiam ilia kapo kaj kolo ruĝiĝas (ili febras). Tiam oni devas ilin zorge nutri, protekti kontraŭ la malvarmo kaj humido.

La Hejma meleagro devenas el la Komuna meleagro.

La bredataj specioj en Hungario (1980):

  • normala bronza meleagro: la virmeleagro pezas 10–12 kg unujare, femalo 5–7 kg. Ĝi demetas 60–80 ovojn ĉiujare. Ĝi uzeblas por stepa bredado. Ĝia plibonigita formo estas la mamuta bronza meleagro.
  • larĝ-brusta meleagro: ĝi uzeblas por intensa bredado.
  • malgranda blanka meleagro de Beltswille: la virmeleagro pezas 6–8 kg unujare, femalo 4–4,5 kg. Ĝi uzatas por junrostaĵo, rasplibonigo.
  • brita (imperia) larĝ-brusta blanka meleagro: la virmeleagro pezas 12–15 kg unujare, femalo 6–8 kg.

La meleagro estas utila birdo inter ekstensa bredado, ĉar ĝi voras la insektojn.

Tradicie, usonanoj manĝas meleagraĵon ĉe Danktago.

Jukatana meleagro

Malpli konata specio estas la alia specio nome Jukatana meleagro, Meleagris ocellata, kies indiĝena teritorio estas Jukatano en suda Meksikio.

Bildaro

Eksteraj ligiloj

greke http://gefluegel-info.net/puten/putenframe.html