Pál Kadosa: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
pluredakto |
|||
| Linio 1: | Linio 1: | ||
{{Informkesto homo}} |
|||
'''Pál |
'''Pál Kadosa''' [kadoŝa], laŭ hungarlingve kutima sinsekvo '''Kadosa Pál''' estis [[hungaroj|hungara]] [[komponisto]], altlerneja [[instruisto]] kaj [[pianisto]]. |
||
Pál Kadosa naskiĝis, kiel ''Veisz Pál'' en [[Levice|Léva]] (tiam en [[Hungara reĝlando]], nun [[Levice]] ([[Slovakio]])), en la [[6-an de septembro]] [[1903]]. Li mortis en [[Budapeŝto]] |
Pál Kadosa naskiĝis, kiel ''Veisz Pál'' en [[Levice|Léva]] (tiam en [[Hungara reĝlando]], nun [[Levice]] ([[Slovakio]])), en la [[6-an de septembro]] [[1903]]. Li mortis en [[Budapeŝto]] en la [[30-an de marto]] [[1983]]. |
||
== Kariero == |
== Kariero == |
||
En [[1918]] la [[familio]] ne akceptis la novan [[ŝtato]]n [[Ĉeĥoslovakio]]n, tial ili vojaĝis al Budapeŝto. Pál Kadosa tie studis en [[Muzikarta Universitato Ferenc Liszt|Tutlanda Hungara Muzika Altlernejo]]. Li debutis, kiel pianisto en [[1923]], baldaŭe, kiel komponisto en [[1933]]. Ekde [[1927]] li instruis pianoarton en muziklernejo, ekde [[1945]] en la |
En [[1918]] la [[familio]] ne akceptis la novan [[ŝtato]]n [[Ĉeĥoslovakio]]n, tial ili vojaĝis al Budapeŝto. Pál Kadosa tie studis en [[Muzikarta Universitato Ferenc Liszt|Tutlanda Hungara Muzika Altlernejo]]. Li debutis, kiel pianisto en [[1923]], baldaŭe, kiel komponisto en [[1933]]. Ekde [[1927]] li instruis pianoarton en muziklernejo, ekde [[1945]] en la Muzikarta Altlernejo. En [[1928]] li fondis grupon pri "Modernaj Hungaraj Muzikistoj" kaj poste koncertis en [[Amsterdamo]], [[Venezio]] kaj [[Novjorko]]. Li tre ŝatis muzikaĵojn de [[Béla Bartók]]. Li ricevis [[premio Kossuth|premion Kossuth]] en [[1950]] kaj [[1975]] (kaj ankaŭ aliajn premiojn). |
||
== Verkoj (elekto) == |
== Verkoj (elekto) == |
||
| Linio 17: | Linio 18: | ||
== Elektitaj disĉiploj == |
== Elektitaj disĉiploj == |
||
* [[Gábor Csalog]] |
* [[Gábor Csalog]] |
||
* [[György Czigány]] |
|||
* [[István Kassai]] |
* [[István Kassai]] |
||
* [[Gyula Kiss (pianisto)]] |
* [[Gyula Kiss (pianisto)]] |
||
| Linio 27: | Linio 29: | ||
[[Kategorio:Hungaraj komponistoj]] |
[[Kategorio:Hungaraj komponistoj]] |
||
[[Kategorio:Hungaraj pianistoj]] |
[[Kategorio:Hungaraj pianistoj]] |
||
[[Kategorio:Hungaraj profesoroj]] |
|||
[[Kategorio:Hungaraj framasonoj]] |
[[Kategorio:Hungaraj framasonoj]] |
||
[[Kategorio:Hungaraj instruistoj]] |
[[Kategorio:Hungaraj altlernejaj instruistoj]] |
||
{{Vivtempo|Kadosa Pal}} |
{{Vivtempo|Kadosa Pal}} |
||
{{Portalstrio|Biografio}} |
|||
Kiel registrite je 04:22, 29 maj. 2022
| Pál Kadosa | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskonomo | Veisz Pál |
| Naskiĝo | 6-an de septembro 1903 en Levice |
| Morto | 30-an de marto 1983 (79-jaraĝa) en Budapeŝto |
| Tombo | Malnova tombejo de Budapeŝto |
| Lingvoj | hungara |
| Ŝtataneco | Hungario |
| Alma mater | Muzikakademio Franz Liszt |
Memorigilo 
| |
| Okupo | |
| Okupo | komponisto • muzikinstruisto • pianisto • muzikologo • universitata instruisto • filmkomponisto |
Pál Kadosa [kadoŝa], laŭ hungarlingve kutima sinsekvo Kadosa Pál estis hungara komponisto, altlerneja instruisto kaj pianisto.
Pál Kadosa naskiĝis, kiel Veisz Pál en Léva (tiam en Hungara reĝlando, nun Levice (Slovakio)), en la 6-an de septembro 1903. Li mortis en Budapeŝto en la 30-an de marto 1983.
Kariero
En 1918 la familio ne akceptis la novan ŝtaton Ĉeĥoslovakion, tial ili vojaĝis al Budapeŝto. Pál Kadosa tie studis en Tutlanda Hungara Muzika Altlernejo. Li debutis, kiel pianisto en 1923, baldaŭe, kiel komponisto en 1933. Ekde 1927 li instruis pianoarton en muziklernejo, ekde 1945 en la Muzikarta Altlernejo. En 1928 li fondis grupon pri "Modernaj Hungaraj Muzikistoj" kaj poste koncertis en Amsterdamo, Venezio kaj Novjorko. Li tre ŝatis muzikaĵojn de Béla Bartók. Li ricevis premion Kossuth en 1950 kaj 1975 (kaj ankaŭ aliajn premiojn).
Verkoj (elekto)
- Irren ist Staatlich (Budapeŝto, 1931)
- Opero Huszti kaland (Aventuro en Huszt) laŭ novelo de Mór Jókai, prezentita en 1951
- akompanaj muzikaĵoj precipe en filmoj
- Ludwig van Beethoven kaj Hungario, eseo, 1952
- Rememoroj pri Béla Bartók, eseo, 1955
- simfonioj
- kantoj por korusoj
