Universitato de Beogrado
| Universitato de Beogrado | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| publika universitato • eldonejo de malfermita aliro | |||||
| Informoj | |||||
| fondodato | 1808 | ||||
| fondinto(j) | Dositej Obradović vd | ||||
| Situo | |||||
| Geografia situo | 44° 49′ 7″ N, 20° 27′ 27″ O (mapo)44.81861111111120.4575Koordinatoj: 44° 49′ 7″ N, 20° 27′ 27″ O (mapo) | ||||
| lando | Serbio | ||||
| urbo | Beogrado | ||||
| Nombroj | |||||
| nombro de studentoj | 75 047 vd (stato: 2017) | ||||
| retejo | [<span%20class="official%20website">[1] Oficiala retejo] | ||||
| Listoj | |||||
| membro de | |||||
| • Asocio de Eŭropaj Universitatoj • Konfederacio de Malfermite Atingeblaj Deponejoj • Asocio Universitata de Franclingvio vd | |||||
| |||||
| |||||
 Universitato de Beogrado | |||||
La Universitato de Beogrado (serbe Универзитет у Београду / Univerzitet u Beogradu; antaŭe nomita Velika škola aŭ Grande école de 1808 ĝis 1905) estas en Beogrado la plej granda kaj plej malnova universitato en Serbio [1].
Ĝi estis fondita en 1808 kiel institucio por supera edukado dum la serba revolucio. En 1838, ĝi kunfandiĝis kun la sekcioj fonditaj en Kragujevac en unuigitan institucion [2]. En 1905 ĝi ŝanĝis sian nomon al "Universitato". La Universitato de Beogrado havas 90,000 studentojn kaj pli ol 4,200 fakultatanojn (2010). La institucio inkludas 31 fakultatojn, 11 esplorinstitutojn, la universitatan bibliotekon, kaj 7 universitatcentrojn. La fakultatoj estas organizitaj en 4 grupoj: sociaj sciencoj kaj homaroj; medicinaj sciencoj; natursciencoj kaj matematiko ; kaj teknologiaj sciencoj. Membro de la Konferenco de Eŭropaj Lernejoj por Altnivela Inĝenieristiko Eduko kaj Esploro (CESAER) [3].
De ĝia fondo ĝis 2010, la Universitato de Beogrado havis 330,000 bakalaŭrajn diplomiĝintojn, proksimume 21,300 magistrodiplomiĝintojn, 29,000 specialistajn diplomiĝintojn, kaj 12,600 doktorajn diplomiĝintojn [4].
Historio[redakti | redakti fonton]
19-a jarcento [5][redakti | redakti fonton]
La 13-an de septembro 1808, dum la serba ribelo kontraŭ la otomanaj turkoj, Dusitje Obradovic, gvida figuro de la Klerismo en la serba spaco, fondis la "Grandan Lernejon" (Vlica Shkula Velika Shkola) en Beogrado, kun klasika profilo.. Tiu ĉi lernejo en siaj enkarniĝoj estis la institucio de supera edukado de Serbio en la jaroj 1808-1905. La lernejo unue funkciis ĝis 1813, estis novfondita en 1838 en Kragujevac sub la nomo "Litzaum" kaj en 1841 estis proponita al Beogrado. Ĝi tiam funkciis sub la nomo "Belgrade Export" kaj inkludis, aldone al la Fakultato de Filozofio, ankaŭ la Fakultaton de Juro. En la jaroj 1863–1905, ĝi denove portis la nomon "Mezlernejo" aŭ "Granda Akademio de Beogrado". Lia unua loĝejo estis en la domo de grafino Ljubitza, tiam li translokiĝis al la domo de kapitano Misha Anastasievich, nomita laŭ la posedanto de la konstruaĵo, riĉa serbo, kiu donacis ĝin al la ŝtato. La konstruaĵo, kiu estas konsiderata unu el la plej belaj domoj en la ĉefurbo de Serbio, daŭre loĝigas la rektoron de la universitato. La lernejo estis komence kombinaĵo de klasika mezlernejo kaj kolegio. La 24-an de septembro 1863, ĝia statuso estis sanktigita en leĝo kiel "scienca institucio por supera kaj profesia eduko" sub la aŭspicioj de la Edukministerio de la Reĝlando Serbio, gvidita fare de rektoro nomumita fare de la reĝo kaj akademia konsilio.
Post 1863 la institucio inkludis tri kapablojn: filozofio, inĝenieristiko kaj juro. La 27-an de februaro 1905, la Universitato-Leĝo estis realigita kiu oficiale ŝanĝis la nomon de la institucio al la Universitato de Beogrado. La leĝo estis subskribita fare de reĝo Peter I Karađorđević kiu garantiis la aŭtonomion de la universitato. Aldone al la fakultatoj de filozofio, juro kaj elektrotekniko, laŭ la leĝo ankaŭ fakultato de ortodoksa kristana teologio kaj medicino estis establitaj.
Ĝis 1863, antaŭ la dujaraj filozofiaj studoj estis deviga etapo antaŭ la jurstudoj. La prelegantoj inkludis akademiulojn kiuj estis edukitaj en universitatoj en Aŭstrio, Germanio kaj Francio, kiel ekzemple Juven Streja Popovic, Josif Pancic, Joro Danicic kaj aliaj. En 1894, Steven Markovich instruis la unuan elektroteknikkurson kaj fondis la Fakultaton de Inĝenieristiko. Kvar jarojn poste li fondis la unuan serban elektroteknikan laboratorion.
20-a jarcento[redakti | redakti fonton]
En 1914, la unua virino diplomiĝis de universitataj jurstudoj [6]. La Universitato de Beogrado spertis signifan evoluon kaj vastiĝon en la jaroj inter la mondmilitoj kaj precipe post la establado de la Socialisma federacia respubliko Jugoslavio estrita fare de Tito [7]. En la jaroj 1960-1970 ankaŭ multaj studentoj el aliaj landoj enskribiĝis por studi tie. Tamen, dum la tagoj de la komunista reĝimo, la institucio estis influita de la ideologio de la reĝimo. En tiu tempo, la Universitato de Beogrado kontribuis al la establado de ĉiuj aliaj universitatoj en Serbio, Montenegro kaj Nord-Makedonio kaj pluraj universitatoj en Bosnio kaj Hercegovino [6]. Post la morto de Tito, la institucio suferis, kiel rezulto de la politika malstabileco kaj militoj kiuj eksplodis en Jugoslavio, de tre granda malkresko de siaj financaj rimedoj kaj tiel la kvalito de studoj estis damaĝita. Dum la registaro de Slobodan Milosevic, la universitato alfrontis politikon de politika premo kaj mankon de akademia kaj administra aŭtonomio [8]. La universitato iĝis bonkonata centro de la politika opozicio en Serbio. Studentoj kaj profesoroj en Beogrado organizis amasmanifestaciojn kontraŭ la registaro. Studentorganizoj kiel ekzemple "Otpor" kontribuis signife al la demisiigo de la registaro [9].
Elektitaj studentoj[redakti | redakti fonton]
Por plia legado[redakti | redakti fonton]
- University of Belgrade: A Centennial of the First Serbian University Law, 2005, (ISBN 86-7522-024-3)
- The Benefactors of Belgrade University: Gallery of SASA, October - November 2005: [exhibition], 2005, (ISBN 86-7025-384-4)
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ History of the University. University of Belgrade. Arkivita el la originalo je 2022-09-01. Alirita 2010-05-11.
- ↑ Високо образовање 2018/2019. (serbe). Statistical Office of Serbia. Alirita 24 December 2019.
- ↑ Belgrade University Improves Ranking on Shanghai List - English - on B92.net. Alirita 16 March 2018.
- ↑ Historio (serbe). University of Belgrade. Arkivita el la originalo je 2023-02-10. Alirita 28 December 2017.
- ↑ History of the University. University of Belgrade. Arkivita el la originalo je 2022-09-01. Alirita 2010-05-11.
- ↑ 6,0 6,1 Kandić Ljubica, Istorija Pravnog fakulteta 1905-1941, Zavod za udžbenike Beograd (Belgrade, 2002), (ISBN 86-17-09760-4)
- ↑ Teja Merhar. (2019) “International Collaborations in Culture between Yugoslavia and the Countries of the Non-Aligned Movement”, Tamara Soban: Southern Constellations: The Poetics of the Non-Aligned. Museum of Modern Art (Ljubljana), p. 43–70. ISBN 978-961-206-138-8. Arkivigite je 2022-06-12 per la retarkivo Wayback Machine
- ↑ Gross Jan, Banac Ivo et al., Fired in Belgrade, The New York Review of Books (1990). Retrieved 2010-05-10.
- ↑ Šušak Bojana, An Alternative to War, In The Road to War in Serbia: Trauma and Catharsis, ed. Neboiša Popov (Budapest 2000), pp. 479–508, p. 500.
Eksteraj ligioj[redakti | redakti fonton]
- Universitato de Beogrado oficiala retejo (en la serba kaj la angla)