Ĥamza Ĥakimzoda Nijazi

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Ĥamza Hzakimzoda Nijazi
Naskiĝo 6-an de marto 1889
en Kokando, Turkestano
Morto 18-an de marto 1929
en Ŝoĥimardon, Uzbeka SSR, USSR.
Nacieco uzbeko
Sukcesis kiel
Artista celigo Nacia verkisto de Uzbeka SSR
Ĥamza Ĥakimzoda Nijazi
Persona informo
Naskiĝo 22-an de februaro 1889 (1889-02-22)
en Kokando
Morto 18-an de marto 1929 (1929-03-18) (40-jaraĝa)
en Shohimardon
Mortis pro hommortigo vd
Mortis per ŝtonumado vd
Religio ateismo vd
Etno uzbekoj vd
Lingvoj uzbekapersaaraba vd
Ŝtataneco Rusia ImperioSovetunio vd
Partio Komunista Partio de Sovetunio vd
Profesio
Alia nomo Nihon vd
Okupo verkisto • poeto • politikistokomponisto • romanisto • scenaristodramaturgo • politika aktivisto • sciencisto vd
Laborkampo dramoliteraturopolitikopoezioscienco vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Ĥamza Ĥakimzoda NIJAZI (uzbeke Hamza Hakimzoda Niyoziy) estis soveta kaj uzbeka verkisto, komponisto, dramisto, poeto, politika aktivulo kaj lingva reformisto[1]. Nijazi, kune kun Gafur Gulom, estas vaste vidita kiel unu el la gvidaj figuroj en la frua evoluo de la moderna literatura tradicio de Uzbekio[2]. Li estas ĝenerale konsiderita kiel la unua uzbeka dramisto, la fondinto de moderna uzbekaj muzikaj formoj, tiel kiel la fondinto de uzbeka socia realismo[3].

Vivkuro[redakti | redakti fonton]

Ĥamza Ĥakimzoda Nijazi estis naskita la 6-an de marto 1889 en Kokando al familio de resanigantoj. Ibn Yamin Niyoz-oʻgʻli (1840-1922), lia patro, sciis uzbekan kaj persan kaj estis fervora je literaturo. Lia patrino Jahonbibi Rabiboy-qizi (1858-1903) ankaŭ estis resaniganto. Ĥamza Nijazi unue estis edukita en maktab, tiam de 1899 ĝis 1906 en medreseo. Organizis liberan lernejon por la infanoj de la senhavuloj, Nijazi dediĉis sin al la projekto en la kapacito de instruisto. Li mem skribis enkondukojn por infanoj kiel ekzemple "Yengil adabiyot", "Oʻqish kitobi", kaj "Qiroat kitobi"[4]. Liaj fruaj skribaĵoj elmontras fortajn soci-demokratajn tendencojn kaj akrajn kondamnojn de socia maljusto.

Nijazi entuziasme apogis la Oktobran revolucion de 1917. Li eniris la Ĉia-Rusa-Komunistan Partio De Alberton (La bolŝevikoj) en 1920 (post 1952 la organizo estis konata kiel la Komunista Partio de Sovetunio) kaj, inter aliaj aĵoj, organizis teatrotrupon por la distro de ruĝarmeaj soldatoj

Aldone al uzbeko, Nijazi sciis multaijn aliajn lingvojn, kiel ekzemple la araba, la persa, la rusa kaj la turka. La verkoj de la verkinto ĝenerale donis al deziraj socialaferoj, kiel ekzemple la rajtoj de virinoj, socian malegalecon, kaj la tropezon de superstiĉo.

Entuziasma subtenanto de la revolucio, Nijazi estis ŝtonumita al morto en la urbo Ŝoĥimardon fare de islamaj fundamentistoj por siaj kontraŭreligiaj agadoj.

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. (ru) Filip Noubel, Узбекистан: традиционный дизайн интерьера возрождается, благодаря домам-музеям (Uzbekio: Tradicia interna dezajno reviviĝas danke al dommuzeoj), Global Voices, la 10-an de aŭgusto 2023.
  2. Mirbadaleva, A. S. "Gafur Gulyam" Arkivigite je 2014-12-09 per la retarkivo Wayback Machine
  3. Malcolmson, Scott. (1995) Empire's Edge: Travels in South-Eastern Europe, Turkey and Central Asia. Verso, p. 212–219.
  4. Hamza Hakimzoda Niyoziy uzbeke

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]