Abraham Jacob van der Aa

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Abraham Jacob van der Aa
(1792-1857)
Ilustraĵo el lia verko "Ons Vaderland en zijne Bewoners", 1855
Ilustraĵo el lia verko
"Ons Vaderland en zijne Bewoners", 1855
Persona informo
Naskiĝo 7-a de decembro 1792
en Amsterdamo,  Nederlando
Morto 21-a de marto 1857
en Gorinchem,  Nederlando
Mortis per malsano vd
Lingvoj nederlanda vd
Ŝtataneco Reĝlando de Nederlando vd
Alma mater Universitato de Lejdeno
Latina Lernejo de Utrecht
Lejdena Medicina Lernejo]]
Familio
Patro Pierre Jean Baptiste Charles van der Aa vd
Gefratoj Christianus Robidé van der Aa vd
Profesio
Okupo verkistogeografohistoriistoŝtata funkciulo vd
Verkado
Verkoj Aardrijkskundig Woordenboek vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Abraham Jacob van der Aa (1792-1857) estis nederlanda leksikografo, filologo, enciklopediisto, biografo, geografo, historiisto, beletristo, kiu famiĝis super ĉio kiel verkisto de enciklopediaj verkoj, estis filo de la nederlanda juristo Pierre Jean Baptiste Charles van der Aa (1766-1812)[1] kaj Francina[2] Adriana Bartha van Peene kaj frato de la nederlanda juristo Christianus Petrus Eliza Robidé van der Aa (1791-1851)[3].

Biografio[redakti | redakti fonton]

Li naskiĝis en Amsterdamo sed kreskis en Nieuwer-Amstel, nuna Amstelveen, kie lia patro laboradis kiel komunuma sekretario. Li faris la unuajn studojn en Amstelveen, poste li translokiĝis al la kolegio en Alphen aan den Rijn, kaj sinsekve al la Latina Lernejo de Utrecht. Li daŭrigis siajn studojn en la seminario de Lingen, samtempe laborante kiel lernanto pri apoteko, kaj finfine, en 1810, li enmatrikuliĝis en la Universitato de Lejdeno kie li studis medicinon.

Kun la morto de sia patro, li devis interrompi la studojn. Ĉar Nederlando trapasis periodon da napoleona regado, li vokiĝis por la deviga militservado en la Imperia Mararmeo kaj enŝipiĝis en la franca fregato Kenau Hasselaer. Dum sia unua vojaĝo li estas kaptita de la britoj. Post du monatoj da arestado en Anglio, li liberiĝis kaj decidis engaĝiĝi en la fidelaj trupoj al la Princo de Oranĝo, kie li servis kiel juna soldato kaj fariĝis infanteria bateriisto. En 1814, li ĉeestis la kampanjon kontraŭ Napoleono kaj partoprenis en la Batalo de Waterloo.

En 1817, li malfermis librovendejon en Loveno, sed la negoco ne donis bonajn rezultoj kaj post du jaroj li estas devigata fermi ĝin kaj komencis labori kiel instruisto pri la nederlanda. Ekde 1825 ĝis la eksplodo de la belga revolucio li laboris kiel persona sekretario de juĝisto kaj militinstruisto en Antverpeno. Kaŭze de iu ribelo, li fuĝis al Breda kaj tie li restis ĝis 1839, jaro kiam Belgio definitive apartiĝis el Nederlando.

Liaj plej famaj verkoj estas Beknopt Aardrijkskundig Woordenboek der Nederlanden (Mallonga geografia vortaro el Nederlando), konsistante el 14 volumoj, kaj publikigita inter la jaroj 1839 kaj 1851, de la eldonoficejo Jacobus Noorduyn en Gorinchem, kaj Biografisch Woordenboek der Nederlanden (Biografia vortaro el Nederlando), publikita inter 1852 kaj 1878, kun 21 volumoj, de la eldonisto JJ van Brederode en Harlemo. Por la kreado de la ambaŭaj verkoj, Van der Aa varbis la kunlaboron de multaj lokaj historiistoj kaj multe da fakuloj. Liaj verkoj konsideratas fundamenta kiel referenco por la studoj je historio kaj geografio, rilate al lokoj, okazaĵoj kaj personaro ĝis la duono de la 19-a jarcento, ĉefe en Nederlando, sed ankaŭ en Belgio, Luksemburgo, Ĉinio, kaj en la Nederlandaj Orientaj Hindioj, nuna Indonezio.

Selektita verkaro[redakti | redakti fonton]

Pentraĵo far Adrianus Johannes Ehnle (1819-1863)

Literaturo[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]