Insulazia arbanaso
 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Insulazia arbanaso
| ||||||||||||||
| Biologia klasado | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Dendrocygna arcuata (Horsfield, 1824) | ||||||||||||||
| Konserva statuso | ||||||||||||||
subspecioj
| ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj
| ||||||||||||||
La Insulazia arbanaso (Dendrocygna arcuata) estas specio de birdo de la grupo de arbanasoj. Ili loĝas en tropikaj kaj subtropikaj Aŭstralio, Filipinoj, Borneo, Indonezio, Papuo-Novgvineo kaj insuloj de Pacifiko[1].
Taksonomio[redakti | redakti fonton]
Estas tri subspecioj asociaj al tiu birdo, D. a. arcuata (Indonezia Insulazia arbanaso), D. a. australis (Aŭstralia Insulazia arbanaso), kaj D. a. pygmaea (Novbritia Insulazia arbanaso).
Aspekto[redakti | redakti fonton]
La Insulazia arbanaso ricevas angle la nomon de Wandering Whistling Duck, nome Mirinda arbanaso, pro siaj mirinde laŭtaj fajfalvokoj kaj eĉ la fajfa bruo kiun elsendas ties flugiloj dumfluge. Ili havas longajn kolojn kaj krurojn kaj aspektas kiel kruco inter ansero kaj anaso. Ili havas fortajn kapon kaj kolon kun pli malhelaj frunto, krono kaj malantaŭa kolstrio ĝis nuko. La vizaĝo estas sablokolora, pli hela (blankeca) ĉe gorĝareo kaj pli malhela ĉe okulareo. La brusto enhavas nigran punktecon kaj la ventro estas tre ruĝecbruna. La flugiloj estas tre malhelaj (tute malhelaj sube kaj nigrecaj plumoj kun brunaj bordoj supre) kaj montras ripoze blankajn bordojn ne tiom plumecaj kiom tiuj de la Flankapluma arbanaso. Ili estas 54–60 cm alte kaj pezas averaĝe 750 gramojn.
Ili manĝas ĉefe herbojn, lotusojn, akvoplantojn kaj eventuale insektojn kaj akvajn malgrandajn vertebrulojn.
Habitato[redakti | redakti fonton]
La Insulazia arbanaso loĝas en neprofundaj lagunoj, inundataj herbejoj aŭ marĉoj. Ili ĝuas akvon kaj rare lasas ties bordon. Ili povas naĝi kaj merĝi facile.
Reproduktado[redakti | redakti fonton]
Reproduktado okazas dum la tropika humida sezono kutime inter decembro kaj majo. Dum tiu epoko la ino demetas 6 al 15 ovojn en nesto ne malproksima el akvo kaj kutime inter altaj herboj aŭ ŝirmata areo.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ (Pizzey. G, Knight. F 1997 p. 26)
- BirdLife International (2004). Dendrocygna arcuata. Internacia Ruĝa Listo de Endanĝeritaj Specioj, eldono de 2006. IUCN 2006. Elŝutita 11a Majo 2006. Kriterioj kial tiu specio estas Malplej Zorgiga.
- Field guide to the birds of Australia Graham Pizzey kaj Frank Knight, Angus & Robertson 1997, 3a eldono 2000. ISBN 0-207-19714-8
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- BirdLife Species Factsheet Arkivigite je 2009-01-03 per la retarkivo Wayback Machine
- IUCN Ruĝa Listo[rompita ligilo]
- Dendrocygna spp
- Orienta Insulazia arbanaso Arkivigite je 2006-03-24 per la retarkivo Wayback Machine
- Insulazia arbanaso
| ||||||||||||||||||
