Wilfried Stroh

Honorigoj
Honorigoj	Ausonius Award vd

Postenoj
Postenoj	profesoro vd

**Wilfried Stroh**
Wilfried Stroh
Persona informo
	Wilfried Stroh
Naskiĝo	26-an de decembro 1939 (84-jaraĝa); en Stutgarto
Lingvoj	germana • latina vd
Ŝtataneco	Germanio vd
Profesio
Okupo	klasika filologo • universitata instruisto vd
Aktiva en	Tübingen • Vieno • Munkeno • Heidelberg • Strasburgo • Münster vd
Postenoj
Postenoj	profesoro vd
Honorigoj
Honorigoj	Ausonius Award vd
Membrecoj
Membrecoj	Academia Latinitati Fovendae • Societo Mommsen vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Wilfried STROH, ankaŭ kun latinigita baptonomo Valahfridus, (naskita la 26-an de decembro 1939 en Stuttgart estas germana klasika filologo.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Ekde 1959 li studis en Tübingen, Wien kaj München filologion klasikan kaj doktoriĝis en 1967 en Heidelberg. Samloke li habilitiĝis post esploradrestadoj en Londono, Strasburgo kaj Münster. De 1972-76 li estis docento kaj neorda profesoro ĉe la Universitato de Heidelberg, ekde 1976 orda profesoro ĉe la Universitato de München kie li emeritiĝis en la 2005-a jaro.

Agadoj diversaj[redakti | redakti fonton]

Stroh i.a. konatiĝas pro siaj klopodoj uzi la latinan lingvon kiel vivan lingvon. Sekve la Colloqium Latinum (laŭvorte: kolokvo latina) estas ĉiusemajna aranĝo en la Munkena universitato kie pridiskutatas teksto latina latine. Krome li okupiĝas pri retoriko de la klasika antikveco, Cicerono, malnova erotika literaturo (ekz. Ovidio kaj pri metriko. Krome li estas spertulo pri Jakob Balde, kiu kromnomatas germana Horaco (jezuito el la baroka epoko).

En 2012 Stroh distingitis per la Ausonius-premio.

Verkoj (elekto)[redakti | redakti fonton]

Ovid im Urteil der Nachwelt. Eine Testimoniensammlung (= Reihe Libelli. Bd. 234). Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt 1969.
Die römische Liebeselegie als werbende Dichtung. Hakkert, Amsterdam 1971, ISBN 90-256-0574-5.
Taxis und Taktik. Die advokatische Dispositionskunst in Ciceros Gerichtsreden. Teubner, Stuttgart 1975, ISBN 3-519-07406-0 (Zugleich: Heidelberg, Universität, Habilitations-Schrift, 1972).
Amor in Monte Docto. Gott Amor auf dem Domberg. Frisinga, Freising 1987, ISBN 3-88841-020-7.
Apocrypha. Entlegene Schriften. Herausgegeben von Jürgen Leonhardt und Georg Ott. Steiner, Stuttgart 2000, ISBN 3-515-07667-0.
als Herausgeber: Jan Novák: Musica poetica Latina. De versibus Latinis modulandis. Eine musikalische Lateinpoetik. Edidit commentarioque instrŭit. Sodalitas Ludis Latinis Faciundis, München 2001.
Baldeana. Untersuchungen zum Lebenswerk von Bayerns größtem Dichter (= Münchner Balde-Studien. Bd. 4). Herausgegeben von Bianca-Jeanette Schröder. Utz, München 2004, ISBN 3-8316-0347-2.
Latein ist tot, es lebe Latein! Kleine Geschichte einer großen Sprache. List, Berlin 2007, ISBN 978-3-471-78829-5 (in französischer Sprache: Latin est mort, vive le Latin! Petite histoire d'une grande langue (= Le Miroir des Humanistes. Bd. 8). Traduit de l'allemand et du latin par Sylvain Bluntz. Les Belles Lettres, Paris 2008, ISBN 978-2-251-34601-4).
Proben lateinischer Verskunst. Gesprochen und erläutert. 2., durchgesehene und ergänzte Auflage. Sodalitas Ludis Latinis Faciundis, München 2007 (Hörbuch auf 2 CD und Textheft).
Cicero. Redner, Staatsmann, Philosoph (= Beck'sche Reihe. Bd. 2440). Beck, München 2008, ISBN 978-3-406-56240-2 (2., durchgesehene Auflage ebenda 2010).
Die Macht der Rede. Eine kleine Geschichte der Rhetorik im alten Griechenland und Rom. Ullstein, Berlin 2009, ISBN 978-3-550-08753-0.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]