For la batalilojn!
| For la batalilojn! | |
|---|---|
| Origine | Die Waffen nieder! |
| |
| Esperanta eldono, 1914 | |
| literatura verko | |
| Aŭtoroj | |
| Aŭtoro | Bertha von Suttner |
| Lingvoj | |
| Lingvo | germana lingvo |
| Eldonado | |
| Eldondato | 1889 |
| Loko | Dresdeno |
| Ĝenro | romano |
| Loko de rakonto | Parizo |
| Tradukado | |
| Tradukinto | Armand Caumont |
| Eldonjaro de tradukita versio | 1914 |
| Urbo de tradukita versio | Dresdeno |
| Eldoninto de tradukita versio | Ader & Borel G. m. b. H., Esperanto-Eldonejo |
| Paĝoj de tradukita versio | 329 |
| Komento kaj noto | |
| Noto | Skanaĵo ĉe Vikimedia Komunejo |
For la batalilojn (germane Die Waffen nieder!) estas germanlingva romano verkita de Bertha von Suttner, kiu unue aperis en 1889. El la germana esperantigis ĝin Armand Caumont. Tiu 320-paĝa verko eldoniĝis en la jaro 1914 en Dresdeno ĉe Ader & Borel.
Duan eldonon aperigis la eldonejo KAVA-PECH. Ĝi estas envicigita kiel n-ro 57 en la serion de Universala Esperanto-Asocio, Oriento-Okcidento.
Du filmoj estis faritaj surbaze de la libro, unu en 1914 kaj la alia en 1952.
Enhavo[redakti | redakti fonton]
La heroino Marta Althaus, aŭstra grafino, priskribas siajn angorojn, kiam en 1859 ŝia unua edzo, Grafo Arno Dotskij, juna husara oficiro, devis foriri militi en Italujon kaj estis tie mortigita per grenado. Kaj novaj angoroj aperis, kiam ankaŭ ŝia dua edzo, la barono Friedrich Tilling, devis militi unue kontraŭ danoj, poste kontraŭ prusoj en terura milito en 1866 apud Hradec Králové. Ŝi alveturis al la batalejo por serĉi lin kaj priskribas teruraĵojn, kiujn ŝi tie vidis. Dume li revenis hejmen nur negrave vundita, sed baldaŭ ekfuriozas epidemio de ĥolero, kiu mortigas plurajn ŝiajn parencojn kaj geservistojn.
Ŝia patro, emerita generalo, ĉiam defendas la militojn kiel necesaĵon por la progreso de la homaro, same predikas pastroj. Lernejoj instruas al infanoj, ke morti por la imperiestro kaj patrujo estas la plej grava kaj bela devo de la homo. Ŝi kaj ŝia edzo aliĝas al pacifistoj.
Frederick retiriĝas de la militistaro por apogi la pacagadojn de sia edzino. Dum la Francia-Prusia Milito li ne povas reveni hejmen kaj novole restas en Parizo, kaj Althaus vojaĝis por savi lin. Tamen ŝi malfruas kaj li estis pafmortigita de la Pariza Komunumo pro suspekto esti prusa spiono. Rudolph, la filo de Althaus de ŝia unua geedzeco, daŭrigas la vojon de sia patrino en pacisma agado.
Akcepto[redakti | redakti fonton]
Suttner verkis la libron post ŝi mem spertante la Rusa-turka milito (1877–1878) dum restado en Balkano, publikigante la libron en Dresdeno, la Germana Imperiestra Regno, ne nur por esprimi siajn pacistajn vidpunktojn sed ankaŭ por subteni sian familion. La recenzoj de la libro ne estis aparte pozitivaj. Lev Tolstoj resumis ĝin kiel "profundajn kredojn, sed sen talento." Tamen la libro havis grandegan sukceson. En la germana ĝi estis presita en 37 eldonoj antaŭ 1905, kaj tradukita en dek ses lingvojn.
Recenzoj pri la Esperanto-eldono[redakti | redakti fonton]
 |
|
|
|
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- en nekrologo por Berta von Suttner en Pola Esperantisto, 1914 p. 84
