Franz von Papen

Membrecoj
Membrecoj	Union-Klub [#]

Honorigoj
Honorigoj	Kavaliro de la Granda Kruco de la Ordeno de Papo Pio la 9-a • Ora Partiinsigno de Nazia Partio • Kavaliro Granda Kruco de la ordeno de la Sankta Tombo en Jerusalemo • War Merit Cross • Malta Ordeno • Kavalira Ordeno de la Sankta Tombo en Jerusalemo [#]

**Franz von Papen**
Franz von Papen
	parlamentano de la Vajmara Respubliko
Persona informo
	Franz von Papen
Naskonomo	Franz Joseph Hermann Michael Maria von Papen
Naskiĝo	29-an de oktobro 1879; en Werl
Morto	2-an de majo 1969 (89-jara); en Sasbach
Tombo	Wallerfangen [#]
Religio	katolikismo [#]
Lingvoj	germana [#]
Ŝtataneco	Germanio • Germana Regno [#]
Alma mater	Prusa Militakademio [#]
Partio	Zentrumspartei [#]
Subskribo
Familio
Dinastio	Papen family [#]
Patro	Friedrich von Papen [#]
Edz(in)o	Martha von Papen [#]
Infanoj	Friedrich Franz von Papen [#]
Profesio
Okupo	politikisto • diplomato • militisto [#]
Aktiva en	Berlino [#]
Honorigoj
Honorigoj	Kavaliro de la Granda Kruco de la Ordeno de Papo Pio la 9-a • Ora Partiinsigno de Nazia Partio • Kavaliro Granda Kruco de la ordeno de la Sankta Tombo en Jerusalemo • War Merit Cross • Malta Ordeno • Kavalira Ordeno de la Sankta Tombo en Jerusalemo [#]
Membrecoj
Membrecoj	Union-Klub [#]
[#]	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Franz Joseph Hermann Michael Maria von PAPEN, Erbsälzer zu Werl und Neuwerk (naskiĝis la 29-an de oktobro 1879(nun 1879-10-29) en Werl; mortis la 3-an de majo 1969 en Obersasbach) estis germana politikisto (Zentrumspartei, malmembriĝis je 1932), regna kanceliero en 1932 kaj de 1933 ĝis 1934 vickanceliero en la kabineto de Hitler.

Franz von Papen, 1945/46

Papen estis unu el la 24 personoj, kiuj estis akuzitaj en la Nurenbergaj procesoj kontraŭ la ĉefmilitkrimuloj antaŭ la internacia milita tribunalo. Li estis malkondamnita en ĉiuj punktoj la 1-an de oktobro 1946. En la sekvinta juĝoĉambra procedo li estis akuzita je ok jaroj da laborkampo.

Skribaĵoj[redakti | redakti fonton]

Appell an das deutsche Gewissen. Reden zur nationalen Revolution, Oldenburgo 1933.
Der Wahrheit eine Gasse, Munkeno 1952.
Europa, was nun? Betrachtungen zur Politik der Westmächte, Göttingen 1954.
Vom Scheitern einer Demokratie. 1930–1933, Majenco 1968.

Literaturo[redakti | redakti fonton]

Henry Mason Adams/ Robin K. Adams: Rebel Patriot. A Biography of Franz von Papen. Santa Barbara 1987.
Jürgen Arne Bach: Franz von Papen in der Weimarer Republik. 1977.
Theodor Eschenburg: Franz von Papen. En: VJZG 1 (1953), p. 153–169.
Larry Eugene Jones: Franz von Papen, the German Center Party, and the Failure of Catholic Conservatism in der Weimar Republic. En: Central European History, n. 38 (2005), p. 191–217.
Franz Müller: Ein „Rechtskatholik“ zwischen Kreuz und Hakenkreuz. Franz von Papen als Sonderbevollmächtigter Hitlers in Wien 1934–1938. 1990.
Joachim Petzold: Franz von Papen. Ein deutsches Verhängnis. Munkeno/Berlino 1995.
Hans Rein: Franz von Papen im Zwielicht der Geschichte. Sein letzter Prozess. 1979.
Richard W. Rolfs: The Sorcerer's Apprentice. The Life of Franz Von Papen. 1996.
Karl-Heinz Roth: Franz von Papen und der Deutsche Faschismus. En: Zeitschrift für Geschichtswissenschaft (ZfG), n. 51 (2003), p. 589–625.
Wilhelm von Sternburg (eldonisto): Die deutschen Kanzler. Von Bismarck bis Schmidt. Fischer-Taschenbuch-Verlag, Frankfurto 1987.
Erich Stockhorst: 5000 Köpfe – Wer war was im Dritten Reich. Arndt, Kijlo 2000, ISBN 3-88741-116-1.
Joachim Petzold: Franz von Papen. Ein Deutsches Verhängnis. Bvu Buchverlag Union, 1995, ISBN 3-372-00432-9.