György Szelepcsényi
| György Szelepcsényi | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| hungara episkopo | |||||
| |||||
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 24-an de aprilo 1595 en Slepčany | ||||
| Morto | 14-an de januaro 1685 (89-jaraĝa) en Letovice | ||||
| Religio | katolika eklezio vd | ||||
| Lingvoj | slovaka • latina • germana • hungara vd | ||||
| Ŝtataneco | Hungara reĝlando vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | advokato • grafikartisto • gravuristo • pastro • politikisto • diplomato • ĉefepiskopo • katolika episkopo • kuprogravuristo vd | ||||
| Laborkampo | administration and management of the church • politiko • diplomatio • grafiko vd | ||||
| Aktiva en | Letovice vd | ||||
| |||||
| Episkopo de Veszprém (urbo) | |||||
| Dum | 1644- | ||||
| Episkopo de Nyitra | |||||
| Dum | 1648- | ||||
| Ĉefepiskopo de Kalocsa | |||||
| Dum | 1657- | ||||
| Primaso, Ĉefepiskopo de Esztergom | |||||
| Dum | 1666- | ||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
György SZELEPCSÉNYI [djordj selepĉEnji], laŭ hungarlingve kutima nomordo Szelepcsényi György estis hungara-slovaka pastro, primaso, ĉefepiskopo, episkopo, preposto, abato, kanoniko. Li estis grava figuro de la hungara kontraŭreformacio.
György Szelepcsényi [1] naskiĝis la 24-an de aprilo 1595 en Hungara reĝlando en Szelepcsény (nuntempa Slepčany en Slovakio). Li mortis la 14-an de januaro 1685 en Moravio en Letovice.
Biografio[redakti | redakti fonton]
György Szelepcsényi apartenis al la slovaka minoritato en Hungara reĝlando. Li lernis profitanta financan apogon de Péter Pázmány komence en gimnazio, poste en kolegio en Romo, kie li doktoriĝis. Li hejmenvenis jam kiel pastro en 1634. Liaj ĉefaj karieraj stacioj estis:
- pastro en Szenc en 1634
- kanoniko en 1636
- abato en 1638, baldaŭe preposto
- titulara episkopo en 1642
- episkopo en 1644 en Veszprém (urbo), samtampe rĝa kanceliero
- episkopo en 1648 en Nyitra, samtempe eterna departementestro de Nyitra
En 1664 la turkoj okupis la diocezon kaj faris ruina la ekleziajn objektojn. Szelepcsényi gvidis la rekonstruojn. En 1657 li iĝis ĉefepiskopo de Kalocsa. En 1666 li estis elektita primaso kaj ĉefepiskopo de Esztergom. En 1683 li helpis la kristanan armeon por defendi Vienon. Li ofte ricevis diplomatiajn taskojn, ekzemple li estis en Istanbulo kaj Buda.
Elektitaj publikaĵoj[redakti | redakti fonton]
- Propositiones Theologicae defensae (1624)
- Istenes Énekek (1672)
- Rituale Strigoniense... denuo editum (1682)
- Edictum adversus declarationem Gallicanam