Insulo Princo Eduardo

Insulo de Princo Eduardo
Alternativa nomo	Prince Edward Island / Île-du-Prince-Édouard
Plena nomo	Insulo de Princo Eduardo
	Devizo: Parva Sub Ingenti ; (latina =: La malgrandaj sub la protekto de la grandaj)
Oficialaj lingvoj	angla
Floro	Cipripedio
Arbo	Ruĝa kverko
Birdo	Blua garolo
Ĉefurbo	Ĉarlotaŭno
Plej granda urbo	Ĉarlotaŭno
Leŭtenanta Guberniestro	Barbara Oliver Hagerman
Ĉefministro	Pat Binns
Reprezentiĝo en la Parlamento ; - Deputitoj; - Senatanoj	; 4; 4
Areo ; Tuto; - Tero; - Akvo (% de tuto)	13-a rango; 5.660 km²; 5.660 km²; 0 km² (0{%)
Loĝantaro ; - Tuto (2006); - Loĝdenso	10-a rango ; 138.519; 24,44 po km²
MEP (2005); - Tuto; - Popersone	; $4,142 miliardoj (10-a); $29.993 (13-a)
Aliĝo al Konfederacio	1-a de julio 1873 (8-a);
Tempozono	UTC-4
Mallongigoj ; - Poŝta ; - ISO 3166-2 ; - Poŝtkoda(j) prefikso(j)	; PE; CA-PE; C
Retejo	www.gov.pe.ca
	Ĉiu rangigo inkluzivas la teritoriojn
	v • d • r

Reviziita versio de ĉi tiu paĝo, aprobita je 10 mar. 2015, estis bazita sur ĉi tiu versio.

Ĉi tiu artikolo estas pri provinco de Kanado. Por trovi la artikolon pri ĉe-antarktaj insuloj apud Sudafriko, vidu Princ-Eduardaj Insuloj.

Insulo de Princo Eduardo (angle Prince Edward Island, france l'Île-du-Prince-Édouard, skotgaele Eilean a’ Phrionns aŭ Eilean Eòin, mikmake Apekweit) estas la plej malgranda provinco de Kanado. La nomo de la insulo, donita en 1799, venas de Princo Eduardo, komandoro de la Britaj trupoj en Nordameriko, kaj filo de la brita reĝo Georgo la 3-a.

Geografio

Insulo de Princo Eduardo troviĝas sude de Sankt-Laŭrenca Golfo, oriente de Nov-Brunsviko - al kiu IPE estas ligita per la Konfederacia Ponto - kaj nord-okcidente de Nov-Skotio.

Historio

Je la 1-a de julio, 1534, Jacques Cartier pretendis la insulon por Francio. La francaj kolonianoj alvenis en 1720. Sed en 1763, Francio perdis la Insulon de Princo Eduardo al Britio. Hodiaŭ nur 5.000 homoj en la Insulo de Princo Eduardo parolas la francan kiel gepatra lingvo.

Demografio

La prapatroj de plej multaj homoj sur la insulo venis de Anglio, Irlando, Skotlando, kaj/aŭ Francio. Aliaj venis de Nederlando, Skandinavio kaj Italio. Ĉi tie estas ankaŭ iom da Mikmakoj, kaj vigla libana komunumo.