Internacia Afrika Asocio

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Internacia Afrika Asocio
organizaĵo
Komenco 1876 vd
Filioj Q99463118 vd
vdr
Flago de Internacia Afrika Asocio tiel kiel Kongo Libera Ŝtato (1877–1908) kaj la belga Kongo (1908–1960).

La Internacia Afrika Asocio (france Association Internationale Africaine, akronime AIA, plennome france Association Internationale pour l'Exploration et la Civilisation de l'Afrique Centrale) estis organizaĵo establita fare de la belga reĝo Leopoldo la 2-a en 1876 kun la celo esploradi la pejzaĝon kaj homojn de Mezafriko.

La oficialaj celoj de la organizaĵo estis humanitara agado, sed la fiksita celo de la grupo estis studi la plejparte neesploritan Afrikon kaj "civilizi" la indiĝenojn. La asocio celis esti komuna fortostreĉo inter pluraj eŭropaj landoj al kie ĉiu individua nacio starigus sian propran nacian komisionon por esplorado kaj en teorio diskonigu informojn kiujn ili trovis kun la aliaj partoprenantoj en la organizaĵo. Sed naciaj ekonomiaj interesoj rapide transprenis la supozeble homamajn idealojn de la grupo. Ĉiu el la landaj komisionoj organizis malsamajn ekspediciojn en la afrikajn landojn kaj ekzistis tre malmulte da diskonigo de informoj kiu rezultigis ke ĉiu nacio postulis certajn partojn de Afriko por si mem [1].

Estis multaj eŭropaj landoj kiuj deziris pecon de la afrika torto kaj akiri piedtenejon en Afriko. Francio okupis Tunizion kaj Kongon en 1881 kaj Gvineon en 1884. En 1882, Britio okupis partojn de otomana Egiptio, kiu siavice regis Sudanon kaj partojn de Somalio. En 1870 kaj 1882 Italio prenis posedon de la plej grandaj partoj de Eritreo, dum Germanio deklaris Togolandon, Kamerunon kaj Sudokcidentan Afrikon esti sub ilia protektorato en 1884.

La Asocio estis sukcesita de la efemera Komitato por Studoj de la Supra Kongo kaj la Internacia Asocio de Kongo, kiu poste solvita kiam Leopold renomis la areon Libera Ŝtato Kongo.

La granda nombro da konkurantaj interesoj igis la asocion dissolviĝi kaj diseriĝi ĉar membroŝtatoj nur servus siajn naciajn interesojn. La fino de la asocio venis ĉe berlina konferenco en 1884-1885.

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Hochschild, Adam. (1999-09-03) King Leopold's Ghost: A Story of Greed, Terror, and Heroism in Colonial Africa (angle). Houghton Mifflin Harcourt. ISBN 0547525737. “lesseps.”.

Por plia legado[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]