La Konformisto
| La Konformisto | |
|---|---|
| |
| filmo | |
| Originala titolo | Il conformista |
| Originala lingvo | itala lingvo |
| Kina aperdato | 1970 |
| Ĝenro | novnigra filmo, filma dramo, samseksemeca filmo, dramo |
| Kameraado | Vittorio Storaro |
| Reĝisoro(j) | Bernardo Bertolucci |
| Produktisto(j) | Giovanni Bertolucci |
| Scenaro | Bernardo Bertolucci |
| Filmita en | Parizo |
| Loko de rakonto | Parizo |
| Muziko de | Georges Delerue |
| Rolantoj | Jean-Louis Trintignant • Stefania Sandrelli • Dominique Sanda • Gastone Moschin • Pierre Clémenti • Enzo Tarascio • José Quaglio • Fosco Giachetti • Yvonne Sanson • Milly • Giuseppe Addobbati • Alessandro Haber • Orso Maria Guerrini • Carlo Gaddi • Luciano Rossi • Massimo Sarchielli |
| Honorigoj | David di Donatello for Best Film |
| IMDb | |
La konformisto (itale Il conformista) estas drama filmo de 1970 reĝisorita de Bernardo Bertolucci, surbaze de la libro de Alberto Moravia publikigita en 1951. La filmo ekzamenas la sperton de la protagonisto de la filmo, kies ĉefa ambicio en la vivo estas "aparteni", konscie kaj intence adapti sin al la modaj ideologioj de sia tempo, rezignante la valorojn laŭ kiuj li kreskis. La ĉeffiguro en la filmo estas rolita fare de la franca aktoro, Jean-Louis Trintignant.
La filmo, produktita kiel itala, franca kaj germana kunproduktado, estas konsiderita unu el la plej elstaraj kaj influaj filmoj de Bertolucci. La filmo estis vaste rekonita kaj aprezita ĉirkaŭ la mondo kaj eĉ estis nomumita por la Oskar-premio por plejbone adaptita scenaro [1][2][3][4][5][6].
Intrigo[redakti | redakti fonton]
La intrigo de la filmo okazas en Italio sub la faŝisma reĝimo de la 1930-aj kaj 1940-aj jaroj. Marcello Calricci (Jean-Louis Trintignant), juna itala intelektulo, membro de la supra klaso, kun doktoriĝo pri filozofio, volontulas por helpi la faŝistan reĝimon. Li utiligas sian mielmonaton kiel senkulpigon por plenumi sian mision nome de la registaro, kaj kune kun lia nova edzino, Giulia (Stefania Sandrelli), vojaĝas al Parizo por proksimiĝi, kaj tiam mortigi profesoron Quadri (Enzo Tarascio), lia iama instruisto, kiu estas en ekzilo pro sia kontraŭfaŝisma aktivado. En la sama tempo, Marcello renkontas la edzinon de la profesoro, Anna (Dominique Sanda), ambaŭseksema virinon kiu provas delogi lian edzinon.
La filmo saltas tien kaj reen al sceno ene de aŭto veturita fare de lia deputito Manganiello, dum ambaŭ postkuras la profesoron kaj lian edzinon. Tra serio de retromemoroj, oni vidas Marcello'n paroli kun sia blinda amiko, Italo, pri la planoj de Marcello geedziĝi, pri liaj embarasaj provoj aliĝi al la faŝisma sekreta polico, kaj pri liaj vizitoj al la kaduka familia vilao kun lia morfin-dependigita patrino kaj lia patro, kiu estas enhospitaligita en mensmalsanulejo. En unu el la retromemoroj, oni vidas lin kiel infano, dum la Unua Mondmilito, kiu trovas sin izolita de socio pro la riĉaĵo de sia familio. Li estas humiligita fare de liaj samklasanoj ĝis li estas savita fare de la familioŝoforo, Lino (Pierre Clementi). Lino ofertas montri al li pafilon kaj tiam provas delogi lin. Komence Marcello parte obeas Lino'n, sed tiam li kaptas la pafilon, pafas al muroj kaj ŝajne mortigas Lino'n.
En unu el la aliaj retromemoroj, Marcello kaj lia fianĉino, Giulia, diskutas la bezonon iri al konfeso por ricevi la konsenton de ŝiaj gepatroj por ilia geedziĝo. Kvankam li estas ateisto, li konsentas kaj en konfeso li konfesas al la pastro ke li faris multajn pekojn en la pasinteco; Inkluzive de lia samseksema rilato kun Lino, la murdo, la antaŭgeedza sekso, kaj lia manko de kulpo pri ĉiuj ĉi pekoj. Marcello eĉ koncedas ke li pensas tre malmulte pri sia nova edzino, sed sopiras la normalecon kiun tradicia geedziĝo kaj infanoj povas alporti al li. La pastro estis ŝokita, ĉefe pro tio, ke li estas samseksema, pli ol la murdo, kiun li faris. Tuj kiam la pastro aŭdas, ke li laboras en la faŝisma sekreta polico, li pardonas al li.
Post la geedziĝo, Marcello ricevas la taskon de asasinado de sia amiko kaj iama instruisto, profesoro Quadri, mem-deklarita kontraŭfaŝisto vivanta en ekzilo en Parizo. Kiel kovron, Marcello uzas sian geedziĝon kaj prenas Giulia mielmonaton en Parizo por daŭrigi sian mision. Vizitante Quadri, li enamiĝas al Anna - la juna edzino de la profesoro kaj komencas svati ŝin. Kvankam la profesoro kaj lia edzino estas konsciaj pri la por-faŝismaj tendencoj de Marcello kaj la danĝeroj kiujn ili implicas, Anna ŝajnas respondi al liaj progresoj kaj ankaŭ evoluigas rilaton kun lia edzino. Giulia kaj Anna vestiĝas elegante kaj eliras dancante kun siaj edzoj, kie Quadri ekzamenas la lojalecon de Marcello al la faŝistoj. Manganiello ankaŭ alvenas en la danchalon, kie li ankaŭ provas malkovri liajn intencojn. Marcello redonas la pafilon kiun li ricevis kaj sekrete donas al Manganiello la lokon de la kampara domo de Quadri kaj lia edzino, kie ili intencis reveni la venontan tagon. Kvankam Marcello avertis Anna ne por reveni al ŝia domo kaj provas konvinki ŝin forlasi ŝian edzon kaj resti kun li, tamen ŝi aliĝas al ŝian edzo sur la ekskurseto. Sur malproksima vojo, faŝistaj sekretaj agentoj konspiras por maldaŭrigi la aŭton de Quadri sub la alivestiĝo de trafikakcidento. Kiam Quadri provas helpi al la ŝoforo li estas atakita kaj mortpikita fare de pluraj viroj kiuj eliras el la proksima arbaro. Anna, kiu en tiu tempo ĉeestas la sceno de la murdo de ŝia edzo, perceptas la danĝeron kaj kuras direkte al la aŭto de Marcello petante helpon. Kiam Anna vidas ke la pasaĝero en la aŭto estas Marcello, ŝi komencas timkrii en paniko kaj kuras en la arbaron. Marcello observas ŝin senemocie kiam ŝi estas postkurita kaj poste pafita al morto.
La fino de la filmo okazas en 1943, dum la falo de Benito Mussolini kaj la faŝisma diktatureco. Marcello nun havas knabineton kaj laŭ ĉiuj aspektoj, li ŝajnas aranĝita en la konvencian vivon kiun li aspiris. Li estas vokita fare de Italo, lia blinda amiko kaj eks-faŝisto kaj estas petita renkonti lin en la strato. Dum li piediras kun Italo, ili preteraŭdas konversacion inter du viroj. Marcello rekonas unu el ili kiel Klino, kiu provis delogi lin kiam li estis infano, kaj retrospektivo ĝi turniĝas ke li estis nur vundita, ne mortigita. Marcelo publike akuzas Lino'n je esti samseksema, faŝisto kaj kunkulpulo en la murdo de profesoro Quadri kaj lia edzino. Dum lia furiozado, li ankaŭ kulpigas sian amikon Italo. Homoj komencas kolektiĝi ĉirkaŭ ili kaj finfine kunportas Italon. Marcelo restis sola, malakceptita de la politika movado de la novaj partizanoj. Li sidiĝas apud malgranda fajro kaj atente ĉirkaŭrigardas.
Rolantaro[redakti | redakti fonton]
- Jean-Louis Trintignant - Marcello Clerici (il Dottore)
- Stefania Sandrelli - Giulia
- Gastone Moschin - Manganiello
- Enzo Tarascio - Profesoro Quadri
- Fosco Giachetti - La Kolonelo (Il colonnello)
- José Quaglio - Italo
- Dominique Sanda - Anna Quadri
- Pierre Clementi - Lino
- Yvonne Sanson - la patrino de Giulia
- La patro de Giuseppe Addobbati Marcello
Por plia legado[redakti | redakti fonton]
- Tibbetts, John C., and James M. Welsh, eds. The Encyclopedia of Novels Into Film (2nd ed. 2005) pp 68–69.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ . In praise of The Conformist, one of the greatest-looking movies ever made (en-US) (2017-10-13). Alirita 2023-05-28.
- ↑ . It’s Time to See The Conformist Again (en-us) (2023-01-14). Alirita 2023-05-28.
- ↑ How Bernardo Bertolucci inspired The Godfather and The Sopranos (angle) (2018-11-26). Alirita 2023-05-28.
- ↑ Jeffries, Stuart, "The Conformist: No 13 best arthouse film of all time", The Guardian, 2010-10-20. (en-GB)
- ↑ The 100 greatest foreign-language films (angle). Alirita 2023-05-28.
- ↑ Ecco i cento film italiani da salvare Corriere della Sera. Alirita 2021-03-11.
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- The Conformist en Interreta filma datumbazo (angle)
- La Konformisto ĉe AllMovie (angle)
- The Conformist ĉe Rotten Tomatoes
- The Conformist ĉe Metacritic
- La Konformisto ĉe RAI Internacio
- The Conformist film clip ĉe YouTube (tiu ĉi sceno estas reviziita en la dolumentario Visions of Light)
- Il conformista Arkivigite je 2011-08-15 per la retarkivo Wayback Machine ĉe DBCult Filma Instituto (italo)