Mori Ogai

Mori Ogai
Persona informo
森鷗外
Naskonomo	森 林太郎
Naskiĝo	17-an de februaro 1862 (1862-02-17) en Tsuwano
Morto	8-an de julio 1922 (1922-07-08) (60-jaraĝa) en Tokio
Mortis pro	naturaj kialoj vd
Mortis per	infekta malsano vd
Tombo	Kōfuku-ji vd
Lingvoj	japana vd
Ŝtataneco	Japanio vd
Alma mater	Universitato de Tokio vd
Familio
Patro	Shizuyasu Mori vd
Gefratoj	Takeji Miki • Koganei Kimiko vd
Edz(in)o	Mori Shige • Toshiko Akamatsu vd
Infanoj	Oto Mori • Mori Mari • Annu Kobori • Rui Mori vd
Parencoj	Akamatsu Noriyoshi vd
Profesio
Okupo	lingvisto • poeto • romanisto • tradukisto • kuracisto • kuracisto-verkisto • dramaturgo • militisto • literaturkritikisto vd
Aktiva dum	1882– vd
Verkado
Verkoj	La dancistino ❦ Noto de Utakata ❦ Vita Sexualis ❦ Seinen ❦ Konstruata ❦ The Wild Geese ❦ La volo de Okitsu Ja Goemon ❦ La Familianoj de ABE ❦ Ĝingoro Sahaŝi ❦ Sansho the Bailiff ❦ Lasta frazo ❦ Takasebune ❦ Ikedagava ❦ Kantotaglibro ❦ Jokohama Urba Kanto ❦ Hamamatsu Urba Kanto vd
Honorigoj Honorigoj Order of the Rising Sun, 1st class vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Mori Ogai (森鴎外) (plumnomo de Mori Rintaro) naskiĝis la 17-an de februaro 1862 en Tsuwano (aŭ Cuvano, en Ŝimane (gubernio) kaj mortis la 9-an de julio 1922 en Tokio. Li laboris kiel kuracisto kaj estis fama japana verkisto. Li verkis multajn novelojn, interalie prenante temon el la historio de Japanio. Li ankaŭ tradukis el la germana japanen, kaj Faŭsto el Goethe estas konsiderata kiel majstra traduko.

Familio

Naskiĝdomo de Mori Ōgai en Tsuwano

El la samurajfamilio Mori devenis dum 13 generacioj la kuracisto por la princo de Tsuwano kaj tial la familio decidis, ke ankaŭ Rintaro devas esti kuracisto. En la jaro 1872 la princo de Tsuwano transloĝiĝis al Tokio kaj la familio Mori sekvis lin tien.

Edukado

Mori Rintaro lernis la nederlandan lingvon en Tsuwano kaj poste en Tokio li komencis lerni la germanan lingvon, kiu tiutempe anstataŭis la nederlandan kiel medicina lingvo. Ekde 1877 li vizitis, 15jara, la medicinlernejon de Tokio. Tie la instrulingvo parte estis germana. En la jaro 1881 li finis sian studadon.

Kariero

Ekde 1884 ĝis 1888 la japana armeo sendis Mori Ogai al Germanio, pro studado de higieno. Li studis en Lepsiko, Dresdeno, Munkeno kaj en Berlino ĉe Robert Koch en malsanulejo Charité. Krome li okupiĝis pri eŭropa literaturo, muziko, arto kaj filozofio.

Kiam li forlasis Germanion, lia koramikino Elise Wiegert sekvis lin al Japanio. Pro diversaj kaŭzoj la edziĝo kun Elise ne eblis. Mori Ogai estiĝis dum la sekvontaj du jardekoj la plej altranga kuracisto de la japana armeo. Ankaŭ literature li estis tre aktiva. Mori Ogai tradukis verkojn de germanaj aŭtoroj en la japanan kaj kreis mem rakontojn. La unua estis en 1890 la rakonto „La dancistino“, kiu montras aŭtobiografiajn trajtojn pri sia rilato kun Elise Wiegert.

Por havi pli da tempo por si mem kaj por la literaturo, li forlasis en 1915 la japanan armeon. Ekde 1916 ĝis sia morto Mori Ogai estis la direktoro de la imperiaj bibliotekoj kaj muzeoj.

Morto

Je la 9-a de julio 1922 li mortis en la aĝo de 60 jaroj pro tuberkulozo. Li postulis per testamento, ke oni entombiĝu lin sen apartaj honoroj de la armeo, simple kiel Mori Rintaro. Mori Ogai postlasis kvar infanojn: el la unua edziĝo devenis la filo Otto (kuracisto), el la dua edziĝo la filinoj Marie (verkistino), Kobori Anne (pentristino, verkistino) kaj la filo Louis (pentristo).

Verkoj

Tradukitaj al Esperanto:

• La dancistino, laŭ traduko de Ujeki Ŝiger
• La venĝo sur la kampo Goziingahara, laŭ traduko de Miyamoto Masao
• Rakontoj de Oogai entenantaj ĉi-subajn 4 novelojn, estas n-ro 2 de Serio Oriento-Okcidento
  • Takase-barko, laŭ trad. de Mikami Teruo
  • Sansyo-Dayu, laŭ trad. de Miyamoto Masao
  • La Mesaĝo Komisiita, laŭ traduko de Matuba Kikunobu
  • La Familianoj de ABE, laŭ traduko de Nozima Yasutaro

Germanlingve la tradukoj de liaj verkaĵoj precipe aperas en la eldonejo Be.bra.

Eksteraj ligiloj

• Informoj pri Mori Ogai en katalogo de la Germana Nacia Biblioteko (germane)
• Mori-Ogai-memorigejo Berlino Arkivigite je 2009-03-05 per la retarkivo Wayback Machine