Salvador Gumà
| Salvador Gumà | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 3-an de septembro 1901 |
| Morto | 22-an de majo 2003 (101-jaraĝa) |
| Lingvoj | Esperanto • kataluna |
| Ŝtataneco | Hispanio 
|
| Okupo | |
| Okupo | esperantisto
|
Salvador Gumà i Clavell (Alcover, 3-a de septembro 1901 - Reus, 22-a de majo 2003) estis kataluna E-instruisto kaj verkisto, mortis en la aĝo de 101 jaroj.
Ekloĝinte en Barcelono, kie li laboris kiel manlaboristo, kiel plejmulte dum sia vivo, li esperantistiĝis en 1917. Por eviti militservi en la maroka kolonia milito, li dizertis kaj fuĝis al Francio. Dum la 1920-aj jaroj li loĝis en Francio, aktivis en la SAT-movado. Li povis reveni hejmlanden, nur post la proklamo de la respubliko en 1931. Kiel iama magistratano dum la respubliko, post la enlanda milito kaj la venko de la hispanaj faŝitoj, li estis kelkatempe enkarcerigita.[1]
Li ankaŭ estis UEA-delegito en la urbo Reus kaj tre aktivis en la kataluna kaj hispana movadoj. Li instruadis esperanton kaj regule verkis, kaj katalune kaj esperante. Rakontoj liaj aperis en La Gazeto, Horizonto, El Popola Ĉinio, k.a. Li ajnis plurajn literaturajn premiojn en liaj du verklingvoj, inkluzive en la Belartaj Konkursoj de 1960. Li multjare korektis la bultenon de Hispana Esperanto-Federacio. Li estis kunredaktoro de Horizonto. Post la restarigo de la Internaciaj Floraj Ludoj en 1978, li estis membro de la Konservantaro kaj ĵuriano.[1][2][3]
Verkoj
[redakti | redakti fonton]Kiam floras la timianoj (editorita de Joan Marimon i Bosch). Kataluna Esperanto-Asocio, 2001. ISBN 84-607-3141-3.
- ↑ 1,0 1,1 Marimon i Bosch, Joan. "La majstro mortis". Kataluna Esperantisto, n-ro 326, aprilo-junio 2003, p. 1,4
- ↑ Mora i Arana, Salvador. "Omaĝe al Salvador Gumà". Kataluna Esperantisto, n-ro 294-296, majo 1996, p. 17-18
- ↑ Marco Botella, Antonio. Esperanto en Katalunio. Barcelono: Barcelona Esperanto-Centro, 2005, p. 345-346