Volontuloj de TEJO: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
+Konstanze Schönfeld |
LukiZ (diskuto | kontribuoj) eNeniu resumo de redakto |
||
| Linio 49: | Linio 49: | ||
*sep 2014 - okt 2014: Munir Abĵiu ([[Maroko]]) |
*sep 2014 - okt 2014: Munir Abĵiu ([[Maroko]]) |
||
*ekde nov 2014: [[Paweł Fischer-Kotowski]] ([[Pollando]]) |
*ekde nov 2014: [[Paweł Fischer-Kotowski]] ([[Pollando]]) |
||
* |
*mar 2015 - apr 2015: [[Konstanze Schönfeld]] ([[Italio]]/[[Germanio]]) |
||
== Fontindikoj == |
== Fontindikoj == |
||
Kiel registrite je 09:01, 4 maj. 2015
Volontulo de TEJO estas persono, kiu volontule laboras kiel oficisto por TEJO. En la lastaj jaroj estas samtempe ĉiam unu TEJO-volontulo, kiu laboras en la Centra Oficejo de UEA en Roterdamo. La oficperiodo de la volontulo estas kutime unu jaro. Ŝi aŭ li loĝas senpage en la volontula ĉambro de la Centra Oficejo (en la ĉambro Frank Netrval) kaj ricevas de TEJO poŝmonon.
Historio
Rikardo Cash estis verŝajne la unua juna esperantisto dungita je la servo de TEJO. En septembro 1969 ĝis septembro 1970, li estis sekretario de la komisiono pri neesperantistaj organizoj (NEJO-komisiono) de TEJO. Tiu komisiono kreita de Humphrey R. Tonkin kaj Hans Bakker baldaŭ fariĝis Komisiono pri Eksteraj Rilatoj (KER). De oktobro 1970 ĝis julio 1972, tiun taskon plenumis Jeanne-Marie LIOUVILLE, kiu en julio 1971 estis elektita TEJO-vic-prezidantino , ŝarĝita pri Eksteraj Rilatoj. Ambaŭ Rikardo kaj Jeanne-Marie estis dungitoj de Stichting voor Internationale Kommunikatie (Fondaĵo por Internacia Komunikado), nederlanda fondaĵo kreita de Hans Bakker cele al financado de tiuj TEJO-oficistoj. En la postaj jaroj (1972/73 kaj 1973/74) funkciis kiel Sekretarioj pri Eksteraj Rilatoj Janet SLY, Jim Cushing, kaj Radinka Gavrilovic. La oficejo troviĝis en Amsterdamo, en ejo luita de Stichting voor Internationale Kommunikatie; foje ankaŭ en la Internacia Esperanto-Instituto (en Hago), kiu konsentis helpi kiam TEJO perdis la ejon. Poste, tamen, UEA akceptis en sia centra oficejo la junan deĵoranton pri la eksteraj rilatoj de TEJO; ŝajne la unua plentempa volontulo de TEJO kiu laboris en Roterdamo, fine de la 1970-aj jaroj, estis Ian Tarrant, kiu poste fariĝis TEJO-estrarano respondeca pri eksteraj rilatoj de 1980 ĝis 1983.
Listo
Jen nekompleta listo de la volontuloj de TEJO (tiuj kiuj laboris plentempe en la centra oficejo en Roterdamo). Inter krampoj estas menciataj volontuloj aliaj (ne nepre laborintaj por TEJO).
- (antaŭ 1974: Laurin Lewis (Usono))
- (1976/1977 (ses monatoj): Giulio Cappa[1])
- (decembro 1979 - junio 1981: Huibert de Draak (Nederlando), malsoldato)
- 1979/1980: Ian Tarrant (Britio)
- 1980/1981: Sylvaine Bourrelly-Le Magadure (Francio)
- septembro 1981 - aŭgusto 1982: Paul Hopkins (Kanado)
- (junio 1981 - marto 1982: Hisasi Kitagawa (Japanio))
- (1982/1983: Dai Songen (Ĉinio))
- februaro 1985 - oktobro 1985: Graham Cansdale (Britio)
- ?: Martin Morris (Britio)
- 1989 - 1990: Christopher Gledhill (Britio)
- ?: Bianca Jacobsen (Germanio)
- majo 1992 - julio 1992: Andrej Grigorjevskij (tiam nomata Andrej ANANJIN) (Rusio)
- marto 1993 - septembro 1993: Yves Bellefeuille (Kanado)
- oktobro 1994 - aprilo 1995: Katarína Bodnárová (nun Katja Steele) (Slovakio)
- 1995 - septembro 1995 (?): Zdravka Bojĉeva (nun Zdravka Le Nepveu) (Bulgario)
- septembro 1995 - julio 1996: Kjell Heggvold Ullestad (Norvegio)
- sep 1996 - okt 1997: Stefano Boddington (Britio)
- okt 1997 - nov 1998: Jordan Velikov (Bulgario)
- nov 1998 - jan 1999: (vaka)
- feb 1999 - jul 1999: Aleksandr Blinov (Rusio)
- aŭg 1999 - maj 2001: Sandra Schweder (Germanio)
- aŭg 2001 - jun 2002: Christopher Culver (Usono)
- jul 2002 - sep 2002: (vaka)
- okt 2002 - dec 2002: Anna Skudlarska (Pollando)[2]
- jan 2003 - jan 2004: Chuck Smith (Usono)
- jan 2004 - dec 2004: Joel Amis (Usono)
- dec 2004 - sep 2006: Martin Minich (Slovakio)
- nov 2006 - nov 2007: Katarzyna Marciniak (Pollando)
- nov 2007 - nov 2008: Julia Noe (Germanio)
- nov 2008 - maj 2009: Federico Faccio Peláez (Hispanio)
- maj 2009 - sep 2009: Paul Ebermann (Germanio)
- sep 2009 - sep 2010: Alexandre Baudry (Francio)
- okt 2010 - aŭg 2011: Manuela Ronco (Italio)
- aŭg 2011 - jan 2012: Sébastien Denux (Francio)
- feb 2012 - aŭg 2012: Natalia Antolak (Pollando)
- sep 2012 - aŭg 2013: Quentin Weber-Seban (Francio)
- sep 2013 - aŭg 2014: Rogier Huurman (Nederlando)
- sep 2014 - okt 2014: Munir Abĵiu (Maroko)
- ekde nov 2014: Paweł Fischer-Kotowski (Pollando)
- mar 2015 - apr 2015: Konstanze Schönfeld (Italio/Germanio)
Fontindikoj
- ↑ Esperanto, 1977, marto, p. 47.
- ↑ AnnaSkudlarska (arĥiva kopio)