Frosto (slava mitologio): Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 20: Linio 20:
En [[Polesio]] oni invitis Froston kun lia familio (kun liaj infanoj, edzino, patrino ktp.)<ref>{{ru}} Славянские древности. Этнолингвистический словарь: В 5 тт. (Под ред. Н. И. Толстого). Т. 3. М.: 2004. Стр. 303.</ref>
En [[Polesio]] oni invitis Froston kun lia familio (kun liaj infanoj, edzino, patrino ktp.)<ref>{{ru}} Славянские древности. Этнолингвистический словарь: В 5 тт. (Под ред. Н. И. Толстого). Т. 3. М.: 2004. Стр. 303.</ref>
* '''La forto de frosto (veterkondiĉo) dependas de la spiro de Frosto (diaĵo).'''
* '''La forto de frosto (veterkondiĉo) dependas de la spiro de Frosto (diaĵo).'''
En la libro de P. P. Ĉubinskij estas skribita ĉi tio: ''«(Distrikto Perejaslavskij). Frosto estas tre maljuna viro, kiam li spiras malforte, tiam la frosto estas ne granda, sed kiam li spiras forte, tiam la frosto farigas granda».''<ref>{{ru}} Труды этнографическо-статистической экспедиции в западно-русский край, снаряж. ИРГО. Юго-запад. отдел. Материалы и исследов., собранные д. чл. П. П. Чубинским. Т. 1: Верования и суеверия. Загадки и пословицы. Колдовство. СПб: 1872. Стр. 31-32.</ref>
En la libro de P. P. Ĉubinskij estas skribita ĉi tio: ''«(Distrikto Perejaslavskij). Frosto estas tre maljuna viro, kiam li spiras malforte, tiam la frosto estas ne granda, sed kiam li spiras forte, tiam la frosto fariĝas granda».''<ref>{{ru}} Труды этнографическо-статистической экспедиции в западно-русский край, снаряж. ИРГО. Юго-запад. отдел. Материалы и исследов., собранные д. чл. П. П. Чубинским. Т. 1: Верования и суеверия. Загадки и пословицы. Колдовство. СПб: 1872. Стр. 31-32.</ref>


== Referencoj ==
== Referencoj ==

Kiel registrite je 12:20, 6 apr. 2019

Tiu ĉi artikolo temas pri la diaĵo Frosto en slava mitologio. Pri la veterkondiĉo vidu la tekston frosto.
"Frosto" de la rusa pentristo Nikolao Roerich

Frosto (ruse Мороз) en slava folkloro kaj etnografio estas la diaĵo de tiu ĉi veterkondiĉo.

Imago

En la tekstaro de P. P. Ĉubinskij estas tiaj informoj: «(Distrikto Uŝickij). Oni personigi frosto en la imago de grizhara, kalva maljunulo, vestita per neĝa vesto kaj glaciaj botoj. (...) (Distrikto Novograd-Volinskij). Frosto estas kolera viro; li havas grandajn ruĝajn lipojn kaj la saman nazon. Li estas parenco de suno kaj vento, sed la lasta estas pli potenca ol la unuaj. (...) (Podolskaja gubernio). Oni personigi frosto kiel maljunulo, tute kovrita per glacipendaĵoj».[1]

Aŭtoroj de la vortaro "Slavaj antikvaĵoj" mencias, ke Frosto estis ankaŭ fama inter la poloj de Pomerio. Ili nomis lin "Pan Мгоzewski""Mrôzk" kaj imagis kiel vila, liphara maljunulo, kovrita per prujno.[2]

Kulto

Oni honoris Froston dum la vintraj kaj printempaj kalendaraj festoj (dek du tagoj de Kristnasko, Pasko ktp.). La rito estis farata en speciala loko kaj tempo, oni invitis Froston al la manĝo kaj regalis lin per rita nutraĵo. Tio ĉi ago ankaŭ inkludis ritaj vortoj, ekzemple:

"Avo-Frosto, Avo-Frosto!
Venu por ke manĝi blinojn kaj kutjon![3]
Kaj somere ne venu, kukumojn ne manĝu,
Roson ne mortigu kaj infanojn ne forpelu".[4]

Mitoj

  • Frosto havas familion.

En Polesio oni invitis Froston kun lia familio (kun liaj infanoj, edzino, patrino ktp.)[5]

  • La forto de frosto (veterkondiĉo) dependas de la spiro de Frosto (diaĵo).

En la libro de P. P. Ĉubinskij estas skribita ĉi tio: «(Distrikto Perejaslavskij). Frosto estas tre maljuna viro, kiam li spiras malforte, tiam la frosto estas ne granda, sed kiam li spiras forte, tiam la frosto fariĝas granda».[6]

Referencoj

  1. ruse Труды этнографическо-статистической экспедиции в западно-русский край, снаряж. ИРГО. Юго-запад. отдел. Материалы и исследов., собранные д. чл. П. П. Чубинским. Т. 1: Верования и суеверия. Загадки и пословицы. Колдовство. СПб: 1872. Стр. 31-32.
  2. ruse Славянские древности. Этнолингвистический словарь: В 5 тт. (Под ред. Н. И. Толстого). Т. 3. М.: 2004. Стр. 303.
  3. Kutjo (ruse: кутья) estas slava tradicia rusa manĝaĵo, la speco de kaĉo.
  4. ruse Мадлевская Е. Л. Кликанье мороза. Источник: http://old.ethnomuseum.ru/klikane-moroza
  5. ruse Славянские древности. Этнолингвистический словарь: В 5 тт. (Под ред. Н. И. Толстого). Т. 3. М.: 2004. Стр. 303.
  6. ruse Труды этнографическо-статистической экспедиции в западно-русский край, снаряж. ИРГО. Юго-запад. отдел. Материалы и исследов., собранные д. чл. П. П. Чубинским. Т. 1: Верования и суеверия. Загадки и пословицы. Колдовство. СПб: 1872. Стр. 31-32.

Vidu ankaŭ