Antal Gévay

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Antal Gévay
Persona informo
Naskiĝo 6-an de junio 1797 (1797-06-06)
en Komárom
Morto 9-an de julio 1845 (1845-07-09) (48-jaraĝa)
en Vieno
Ŝtataneco Hungario
Okupo
Okupo orientalistohistoriisto
vdr

Antal GÉVAY [gEvai], laŭ hungarlingve kutima nomordo Gévay Antal estis hungara orientalisto, historiisto, arkivisto, bibliotekisto, juĝisto, membro (korespondanta en 1831) de Hungara Scienca Akademio. Lia nobela antaŭnomo estis rajkai.

Antal Gévay [1] naskiĝis la 6-an de junio 1797 en Hungara reĝlando en Komárom (nuntempa Komárno en Slovakio). Li mortis la 9-an de julio 1845 en Habsburga Imperio en Vieno.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Antal Gévay postlernado li estis edukisto 9 jarojn ĉe grafa familio. Inter 1827-1838 li estis skribisto (komprenu: bibliotekisto) en la kortuma biblioteko, poste li havis postenon en la kortuma arkivo. En 1830 li edziĝis. Baldaŭe li forlasis Vienon kaj li estis ĉefjuĝisto en Győr (historia departemento) kaj Komárom (historia departemento). Li okupiĝis precipe pri historio de Hungarujo dum dominado de turkoj.

Elektitaj publikaĵoj[redakti | redakti fonton]

  • Legatio Jo. Hoberdanacz et Sigismundi Weichselberger ad Suleimannum I. imp. turc. 1518 (1834)
  • Urkunden u. Actenstücke zur Geschichte der Verhältnisse zwischen Oesterreich un der Pforte im XVI. und XVII. Jahrhundert (1841)
  • A budai pasák (Paŝaoj de Buda), (1841)

Literaturo[redakti | redakti fonton]