Brita Scienca Asocio

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Brita Scienca Asocio
emblemo
erudicia societo • erudicia societo
Komenco 1831 vd
Geografia situo 51° 29′ 49″ N, 0° 10′ 45″ U (mapo)51.497083333333-0.17902777777778Koordinatoj: 51° 29′ 49″ N, 0° 10′ 45″ U (mapo)
Lando(j) Unuiĝinta Reĝlando (Britio) vd
Situo Londono
Brita Scienca Asocio (Granda Londono)
Brita Scienca Asocio (Granda Londono)
DEC
Brita Scienca Asocio
Brita Scienca Asocio
Map
Brita Scienca Asocio
Agareo

scienco

Ĉefestro(j) Kathleen Lonsdale • Gisela Abbam vd
Retejo Oficiala retejo
vdr

La Brita Scienca Asocio (angle British Science Association, akronime BSA) estas asocio kun la celo popularigi sciencon kaj antaŭenigi interŝanĝon inter sciencistoj [1]. Ĝis 2009 ĝi estis konata kiel la Brita Asocio por la Altniveligo de Scienco (angle British Association for the Advancement of Science, akronime BA) [2]. Kiam la asocio estis komencita en 1831 ĝia celo estis plifortigi britan natursciencon. Ĝia sidejo estas en Londono [3].

La komerco konsistas el kreado de kontakto inter malsamaj profesiaj medioj same kiel disvastigi scion al la ĝenerala loĝantaro. La asocio organizas renkontiĝojn, konferencojn kaj subtenas kunlaborajn projektojn inter diversaj esplorgrupoj kaj individuoj. Tra la jaroj, la asocio akiris pli larĝan profilon ol pura naturscienco.

Historio[redakti | redakti fonton]

La frua 19-a jarcento estis multmaniere la glortempo de la Brita Imperio. Kvankam ĝi reprezentis la plej grandan armean potencon de la mondo, kelkaj kredis ke tio okazis koste de scienca gvidado en Eŭropo kaj teknologia evoluo en sia propra lando. Al ĉi tiu kritika rondo apartenis la astronomo John Herschel kaj la matematikisto Charles Babbage. Li antaŭe ĉeestis en kunveno de la germana firmao Gesellschaft Deutscher Naturforscher und Ärzte en Berlino kaj vidis la agnoskon, kiun la germana scienco havis en tiu lando [4]. Simila vidpunkto venis de la skota fizikisto David Brewster kiu kredis ke la ekzistanta Reĝa Societo fariĝis tro konservativa kaj elitisma [5].

En 1831, proksimume 300 da ĝentlemanoj kunvenis en Jorko, kiu estis kaj la geografia centro de la regno kaj jam havis filozofian societon, kaj fondis la Britan Asocion por la Akcelo de Scienco [6]. La statutoj de la organizaĵo estis desegnitaj sub la gvidado de la Pastoro William Vernon Harcourt kiu estis la filo de la Ĉefepiskopo de Jorko kaj havis personajn interesojn en naturscienco. La ĉefa intereso de la firmao estis esti direktita al fiziko, kemio kaj geologio. En la sekvaj jaroj, novaj intereskampoj kiel ekzemple geografio kaj antropologio estis inkluzivitaj [7][8][9].

Laŭ la modelo de la fondkunveno en Jorko, ĉiujare estis aranĝita granda kunveno de membroj kie ĉiuj havis liberan aliron. Ĉefaj sciencistoj estis invititaj ĉi tie por doni superrigardon de grava progreso kaj novaj trovoj. La asocio ricevis multe da diskonigo post tia renkontiĝo en 1860 kie Thomas Huxley kaj Samuel Wilberforce diskutis la teorion de evolucio de Darvino kiu estis publikigita la jaron antaŭe en lia verkaĵo The Origin of Species. Tiuj jarkunvenoj kreskis en amplekso kun la tempo kaj nuntempe evoluis al Scienca Festivalo kiun la asocio organizas ĉiujare [10].

En ĉi tiu tempo, meze de la 19-a jarcento, la unuaj telegraflineoj estis establitaj inter landoj kaj kontinentoj. Ĉi-rilate, estis necese prepari novajn normojn por elektra kurento (ampero), tensimetro (volto) kaj rezistivo (omo) [11]. Ĉi tie la asocio ludis gravan rolon kaj precipe William Thomson, poste Lord Kelvin. Ĉi tiu laboro estis efektivigita en komitato kun Fleeming Jenkin kiel sekretario kaj kompletigita en 1873 kun la establado de la CGS-sistemo kiel nova kaj moderna sistemo de unuoj. Nuntempe ĝi estis anstataŭigita per la internacia SI-sistemo [12].

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Our work. Arkivita el la originalo je 12 April 2019. Alirita 2019-04-19.
  2. Robert Winston, New Scientist, 3 February 2009.
  3. British Science Association. Arkivita el la originalo je 19 April 2019. Alirita 2019-04-19.
  4. James, Frank A.J.L.. (2013) “British Association for the Advancement of Science”, Hessenbruch, Arne: Reader's Guide to the History of Science. Routledge, p. 106–107. ISBN 9781134262946.
  5. Our history (12 December 2014). Arkivita el la originalo je 23 October 2020. Alirita 2019-03-08.
  6. Caledonian Mercury, 6 October 1831.
  7. Preston Chronicle, 8 October 1831.
  8. Jackson's Oxford Journal, 23 June 1832.
  9. British Association for the Advancement of Science.. (1831–1832) Report of the British Association for the Advancement of Science. 1st & 2nd Meeting (1831-1832).
  10. Our organisation (10 January 2015). Arkivita el la originalo je 12 April 2019. Alirita 2019-04-19.
  11. "The Ohm is where the Art is: British Telegraph Engineers and the Development of Electrical Standards" Bruce J. Hunt (1994) Arkivigite je 2015-11-26 per la retarkivo Wayback Machine, revuo Osiris 9: 48 to 63
  12. Fleeming Jenkin (1873) Reports of the Committee on Electrical Standards appointed by the British Association for the Advancement of Science Arkivigite je 2015-03-17 per Archive.today, ligilo de HathiTrust.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]