Guy Verhofstadt

Honorigoj
Honorigoj	Granda Kruco de la ordeno de la Krono • Granda Kruco de la ordeno de Izabela la Katolikino • Grand Cross of the Order of the White Rose of Finland • Ordeno Nacia “Stelo de Rumanio” • Granda kruco de la ordeno de Pollando • Eŭropa Premio de Libro • Ŝtatministro • Granda Kordono de la Ordeno de Leopoldo • Granda Kruco de la Ordeno de Honoro • Grand Cross of Royal Norwegian Order of Merit • Grand Cross of the Order of the Dannebrog • Order of the Polar Star - Commander's Grand Cross • Knight Grand Cross of the Order of Merit of the Italian Republic • Homrajta Premio Sergej Magnickij vd

Postenoj
Postenoj	Ĉefministro de Belgio • membro de la Eŭropa Parlamento • member of the Chamber of Representatives of Belgium • Senator of Belgium • membro de la Eŭropa Parlamento • membro de la Eŭropa Parlamento • member of the Flemish Parliament • Senator of Belgium • Senator of Belgium • member of the Chamber of Representatives of Belgium • member of the Chamber of Representatives of Belgium • Deputy Prime Minister of Belgium • Deputy Prime Minister of Belgium • prezidanto vd

**Guy Verhofstadt**
Guy Verhofstadt
Persona informo
	Guy Verhofstadt
Naskonomo	Guy Maurice Marie Louise Verhofstadt
Naskiĝo	11-an de aprilo 1953 (71-jaraĝa); en Dendermonde, Orienta Flandrio, Belgio
Lingvoj	nederlanda • angla • franca vd
Ŝtataneco	Belgio vd
Alma mater	Genta Universitato vd
Partio	Open Vlaamse Liberalen en Democraten vd
Subskribo
Familio
Gefratoj	Dirk Verhofstadt vd
Infanoj	2
Profesio
Okupo	politikisto vd
Laborkampo	politiko • liberala demokratio vd
Aktiva en	Strasburgo • Bruselo vd
Postenoj
Postenoj	Ĉefministro de Belgio • membro de la Eŭropa Parlamento • member of the Chamber of Representatives of Belgium • Senator of Belgium • membro de la Eŭropa Parlamento • membro de la Eŭropa Parlamento • member of the Flemish Parliament • Senator of Belgium • Senator of Belgium • member of the Chamber of Representatives of Belgium • member of the Chamber of Representatives of Belgium • Deputy Prime Minister of Belgium • Deputy Prime Minister of Belgium • prezidanto vd
Honorigoj
Honorigoj	Granda Kruco de la ordeno de la Krono • Granda Kruco de la ordeno de Izabela la Katolikino • Grand Cross of the Order of the White Rose of Finland • Ordeno Nacia “Stelo de Rumanio” • Granda kruco de la ordeno de Pollando • Eŭropa Premio de Libro • Ŝtatministro • Granda Kordono de la Ordeno de Leopoldo • Granda Kruco de la Ordeno de Honoro • Grand Cross of Royal Norwegian Order of Merit • Grand Cross of the Order of the Dannebrog • Order of the Polar Star - Commander's Grand Cross • Knight Grand Cross of the Order of Merit of the Italian Republic • Homrajta Premio Sergej Magnickij vd
En TTT	Oficiala retejo vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Guy VERHOFSTADT (naskiĝis la 11-an de aprilo 1953 en Dendermonde) estis iama flandra politikisto de la partio VLD, ĉefministro de du belgaj registaroj. Li estis ankaŭ kandidato por prezidanto de la Eŭropa Komisiono en la balotoj por la Eŭropa Parlamento de 2014. Ekde de decembro 2023 li estas prezidanto de la Eŭropa Movado Internacia en kiu li kampanjas por komuna Eŭropa Defenda Unio^[1].

Kariero[redakti | redakti fonton]

En 1976 li elektiĝis kiel membro de la municipa konsilantaro kaj en 1979 li iĝis la nacia prezidanto de PVV Junularo. Jam en 1982 li estis la nacia prezidanto de PVV, kiam Willy De Clercq iĝis financministro.

En 1985 Verhofstadt unuafoje elektiĝis kiel parlamentano. La 28-an de novembro de tiu jaro li aliĝis al la registaro de Wilfried Martens 6 kiel ministro pri buĝeto kaj scienca esplorado. Tiu ĉi registaro jam falis la 19-an de oktobro 1987. Verhofstadt do preskaŭ du jarojn estis ministro. En tiu mallonga periodo li tamen stampis la politikon. Li kondukis severan, novliberalan direkton kun strikta buĝeto.

La 12-an de julio 1999 li iĝis ĉefministro de Belgio (en koalicio inter la naciaj liberaluloj, socialistoj kaj verduloj, kaj fone de pluraj politikaj kaj justicaj skandaloj en la lando tre penis draste trakonstrui la politikan sistemon. La 18-an de majo 2003 li por dua oficperiodo reelektiĝis ĉefministro de Belgio, nun tamen en koalicio kun la du belgaj socialistaj partioj (Partio Socialista (Belgio) (Parti socialiste) kaj sp.a / Socialistische Partij Anders). Dum la parlamentaj balotoj de la 10-a de junio 2007 en Belgio la registara koalicio signife perdis voĉojn, kaj Guy Vorhofstadt anoncis sian demision.

La 1-an de julio 2009, Verhofstadt estis elektita prezidanto de la grupo Alianco de Liberaluloj kaj Demokratoj por Eŭropo en la Eŭropa Parlamento. Tiukaze li ankaŭ estis membro de la Konferenco de Prezidantoj de la Eŭropa Parlamento ĝis julio 2019.

LI fondis la interparlamentan "Spinelli Federalist Group" en la Eŭropa Parlamento.

Liaj poreŭropaj paroladoj kiel grupestro de la frakcio ALDE en la Eŭropa Parlamento de 2009 ĝis 2019 konigis lin en la tuta Unio En la jaro 2011 Verhofstadt ekestis frakciestro de la Alianco de Liberaluloj kaj Demokratoj por Eŭropo (ALDE) en la Eŭropa Parlamento, kies posteulo estas Renew Europe (Renovigi Eŭropon), fondita por intensigi la puŝon al federaciiĝo de la Eŭropa Unio.

En la jaro 2014 li estis reelektita al la Eŭropa Parlamento, ankaŭ en tiuj balotoj li estis kandidato de Alianco de Liberaluloj kaj Demokratoj por Eŭropo por la posteno de prezidanto de Eŭropa Komisiono. Li denove iĝis frakciestro de la Alianco de Liberaluloj kaj Demokratoj por Eŭropo en la Eŭropa Parlamento.

En novembro 2016, Verhofstadt avertis la Eŭropan Parlamenton pri venanta "ringo de aŭtokratoj", citante la kreskantan influon de Rusio kaj Turkio kaj konsiderante la (tiutempe vaste ignorita) eblecon ke Donald Trump iĝus prezidento de Usono^[2].

Estonteco de Eŭropo[redakti | redakti fonton]

Ekde 2019, Verhofstadt estas membro de la Laborgrupo por la Konferenco pri la Estonteco de Eŭropo. En 2021, la Eŭropa Parlamento nomumis lin kiel ĝia prezidanto por gvidi la Konferencon pri la Estonteco de Eŭropo^[3], post kiam jam okazis en 2018 tra tuta Eŭropo ekspozicio kun titolo en Esperanto ("Domo de eŭropa historio en ekzilo") pri kiel Eŭropo malintegriĝos. Li opinias ke necesas renovigi Eŭropon en situacio kie Rusio fortas armilare, Usono teknologie kaj Ĉinio ekonomie^[1]. Siatempe Tony Blair voĉdonis vetoon kontraŭ liaj tro lia pro-eŭropa ideologio, sed li precipe renkontis britan rifuzon pro sia opozicio al la milito en Irako.

Guy Verhofstadt aliĝis al la kontrola estraro de la internacia kontraŭkorupta organizaĵo Anti-Corruption Foundation.

Verkaro (elekto)[redakti | redakti fonton]

(angla) Europe's Last Chance: Why the European States Must Form a More Perfect Union. Basic Books, New York 2016, ISBN 978-0-465-09685-5.
(franca) Debout l'Europe!, kune kiun Daniel Cohn-Bendit, Bruselo, eld. André Versaille, 2012, 158 p. ISBN 978-2-87495-197-8
(germana) Für Europa. Ein Manifest, kune kun Daniel Cohn-Bendit, trad.Philipp Blom. Hanser Verlag, München 2012, ISBN 978-3-446-24187-9.
(franca) Le Mal européen, Paris, Plon, 2016, 252 p. (ISBN 978-2259249126)

(franca) Les États-Unis d'Europe, Bruxelles, Luc Pire, kol. "Voix politiques", 2006, 66 p. ISBN 978-2874156090. En 2007, la libro de Verhofstadt United States of Europe gajnis la Eŭropan Libropremion.
Europees Belang, kune kun Hilde Vautmans, 2024^[4]