Laura Mancinelli

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Laura Mancinelli
Persona informo
Laura Mancinelli
Naskiĝo 18-an de decembro 1933 (1933-12-18)
en Udine
Morto 7-an de julio 2016 (2016-07-07) (82-jaraĝa)
en Torino
Mortis pro naturaj kialoj vd
Mortis per multloka sklerozo vd
Tombo Exilles vd
Religio ateismo vd
Lingvoj germanamalnovaltgermanamezaltgermanaitala vd
Loĝloko UdineRoveretoTorinoMantuoSassariVenecioTorino vd
Ŝtataneco ItalioReĝlando Italio vd
Alma mater Universitato de Torino vd
Familio
Amkunulo Cesare Acutis vd
Profesio
Okupo profesoroverkistotradukistohistoriisto • germanisto • romanisto • eseisto • verkisto de porinfana literaturo vd
Laborkampo mezepokisto • germanistiko • ĝermana filologio • historio de germana lingvo • mezepokismoeseo vd
Aktiva en Torino vd
Verkado
Verkoj The Twelve Abbots of Challant ❦
Mozart's Ghost ❦
The Miracle of Saint Odilia ❦
Amadé ❦
Q3772144 ❦
The barefoot prince ❦
From Charlemagne to Luther. Medieval german literature ❦
La Kanto de la Nibelungoj ❦
Tristan ❦
The mystery of the wheelchair ❦
Q28919648 vd
En TTT Oficiala retejo vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Laura MANCINELLI (naskiĝis la 18-an de decembro 1933 en Udine, kaj mortis la 7-an de julio 2016 en Torino) estis italia germanisto, mezepokista, tradukistino kaj verkistino, Universitata lektoranto, tradukisto, eseisto (multaj eseoj pri mezepoka historio) kaj aŭtoro de historiaj romanoj.

Ŝi gradiĝis pri modernaj beletroj en la Universitato de Torino, per dizertacio pri germana literaturo.

Vivo kaj verko[redakti | redakti fonton]

Laura Mancinelli naskiĝis en Udine en 1933 kaj loĝis en Rovereto kvar jarojn antaŭ ol translokiĝi al Torino kun sia familio en 1937.

Post sia lerneja edukado kaj studoj, ŝi studentiĝis ĉe la Universitato de Torino en 1956 kun licenco en germana literaturo kun fokuso sur moderna literaturo.

En la jaroj post sia doktoriĝo ŝi instruis sen iam rezigni sian pasion por mezepoka germana kulturo. En 1969 ŝi verkis la eseon La kanto de la Nibelungoj. Problemoj kaj valoroj.

En la 1970-aj jaroj ŝi instruis ĝermanan filologion en la Universitato de Sassari kaj poste alvokis en Venecio la ĝermanan Ladislao Mittner, en 1976 ŝi fondis la Fakon pri Historio de Germana Lingvo en la Venecia Universitato Ca 'Foscari.

Laŭ konsilo de sia kolego kaj amiko Claudio Magris, en 1972 ŝi redaktis kaj tradukis al la itala el la originala volumo, la Nibelungoj, sekvita en 1978 de Tristan (Gottfried von Straßburg) kaj en 1989 de Gregoriola bona pekinto kaj La povra Henriko (Hartmann von Aue).

Post reveno al Torino kiel posedanto de la universitata katedro pri ĝermana filologio, en 1981 Laura Mancinelli debutis en fikcio, eldonante I dodici abati di Challant, historia romano aŭtoro komencis verki en 1968. Poste venis Il fantasma di Mozart en 1986 kaj Il miracolo di santa Odilia en 1989.

En la fruaj 1990-aj jaroj, trafita de multloka sklerozo, Laura Mancinelli forlasis la katedron pri germana filologio.

De 1994 pluen, ŝi dediĉis sin tute al verkado kaj publikigis pli ol dek kvin verkojn tra la jardeko, malgraŭ hospitalaj restadoj kaj longa rehabilitado.

En 2009 ŝi publikigis la romanon Gli occhiali di Cavour, sekvitan de Due storie d'amore en 2011, senpagajn interpretojn de la historio de du famaj paroj, Krimhilda kaj Sigfrido, Tristan kaj Iseult.

Mancinelli mortis la 7an de julio 2016 en Torino kiel rezulto de sia malsano. La adiaŭa ceremonio okazis la 11an de julio 2016 en la monumenta tombejo de Torino; la funebro okazis en Exilles en la Suzo-Valo, kie la verkistino starigis unu el siaj romanoj.

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

  • I dodici abati di Challant (1981)
  • Il fantasma di Mozart (1986)
  • Il miracolo di santa Odilia (1989)
  • Gli occhi dell'imperatore (1993)

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]