Eŭropa Areo de Supera Eduko

La Eŭropa Areo de Supera Eduko (EASE) estas la celo de la Bolonja Procezo - por krei kiel eble plej kompareblan, akordigeblan kaj koheran sistemon de supera eduko en Eŭropo.

Subskribintoj de la Bolonja Deklaracio de 1999,^[1] kaj sekve membroj de la Eŭropa Areo de Supera Eduko, estas:

1999: Aŭstrio, Belgio (Flandra Komunumo kaj Franca Komunumo de Belgio aparte), Bulgario, Ĉeĥio, Danio, Estonio, Finnlando, Francio, Germanio, Grekio, Hungario, Islando, Irlando , Italio, Latvio, Litovio, Luksemburgio, Malto, Nederlando, Norvegio, Pollando, Portugalio, Rumanio, Slovakio, Slovenio, Hispanio, Svedio, Svislando kaj la Unuiĝinta Reĝlando (Britio).
2001: Kroatio, Kipro, Liĥtenŝtejno, Turkio, aparte la Eŭropa Komisiono
2003: Albanio, Andoro, Bosnio kaj Hercegovino, Nord Makedonio, Rusio, Serbio, Vatikanurbo
2005: Armenio, Azerbajĝano, Kartvelio, Moldavio kaj Ukrainio
Majo 2007: Montenegro
2010: Kazaĥstano
Majo 2015: Belorusio

Ĉiuj membroŝtatoj de EU partoprenas en la procezo, kaj la Eŭropa Komisiono estas ankaŭ subskribinto. Monako kaj San-Marino estas la solaj membroj de la Konsilio de Eŭropo kiu ne adoptis la procezon.