Geraldine Ferraro
| Geraldine Ferraro | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Geraldine Ferraro | |||||
| Naskiĝo | 26-an de aŭgusto 1935 en Novburgo | ||||
| Morto | 26-an de marto 2011 (75-jaraĝa) en Bostono | ||||
| Mortis pro | naturaj kialoj vd | ||||
| Mortis per | multipla mjelomo • pneŭmonito vd | ||||
| Religio | katolikismo vd | ||||
| Lingvoj | angla vd | ||||
| Ŝtataneco | Usono vd | ||||
| Alma mater | Marymount Manhattan College • Fordham University School of Law • Universitato de Fordham vd | ||||
| Partio | Demokrata Partio vd | ||||
Subskribo 
| |||||
| Familio | |||||
| Edz(in)o | John Zaccaro vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | politikisto • advokato • diplomato • verkisto • aŭtobiografo vd | ||||
| Aktiva en | Vaŝingtono vd | ||||
| |||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Geraldine Anne FERRARO (la 23-an de aŭgusto 1935 - la 26-an de marto 2011) estis advokato kaj politikisto de la Demokrata Partio, membro de la Usona Ĉambro de Reprezentantoj kaj la unua virino elektita por esti kandidato por la pozicio de vicprezidanto nome de unu el la plej grandaj partioj en Usono.
Vivo[redakti | redakti fonton]
Ferrero, kiu kreskis en Nov-Jorkio, instruis en bazlernejo, kaj samtempe studis juron en vesperaj studoj en Fordham University, kiun ŝi diplomiĝis en 1960. En 1974, ŝi komencis labori kiel advokato en la Kvinza District Attorney's Office, kie ŝi gvidis la Specialajn Viktimojn-Agentejon kiu traktis sekskrimojn, infanmistrakton kaj hejman perforton. Ŝi estis elektita al la Kongreso en 1978, kie ŝi malrapide laboris supren ene de la partihierarkio, temigante leĝaron por alporti egalecon al virinoj en la kampoj de salajroj, pensioj kaj emeritiĝplanoj.
En 1984, iama Vicprezidanto Walter Mondale, tiutempe kandidato por la prezidanteco de Usono, elektis ŝin kiel sian balotpartneron, kiel kandidaton por Vicprezidanto, en la venontaj elektoj. Akceptante tiun nomumon, ŝi ankaŭ iĝis la unua amerikano de itala deveno estanta nomumita por la pozicio de Vicprezidanto de unu el la plej gravaj partioj. La pozitiva balotenketrespondo sekvanta la nomumon de Ferrero kiel vicprezidanto ne daŭris ĝis la parlamentaj balotadoj en novembro de tiu jaro kaj ŝi kaj Mondale estis venkitaj en la elektoj fare de la aktuala prezidanto Ronald Reagan kaj lia vicprezidanto, George H. W. Bush.
Ferrero kuris dufoje en la antaŭbalotoj de la Demokrata Partio por la Usona Senato, en 1992 kaj 1998, sed perdis ambaŭ fojojn. Ŝi ankaŭ funkciis kiel la usona ambasadoro ĉe la Komisiono de Unuiĝintaj Nacioj pri Homaj rajtoj inter 1993 kaj 1996, dum la periodo de la prezidanto Bill Clinton, krome ŝi ankaŭ disvolvis karieron kiel ĵurnalisto, verkisto kaj entreprenisto kaj partoprenis en la kampanjo por La prezidanta nomumo de Demokrata Hillary Clinton en - 2008.
En siaj lastaj jaroj, ŝi luktis kontraŭ la multipla mjelomo malsano kiu estis malkovrita en ŝia korpo. Komence de marto 2011, ŝi estis akceptita en la Masaĉuseca Ĝenerala Hospitalo, por trakti la doloron de la malsano, kaj tie ŝi disvolvis pneŭmoniton, kiu kaŭzis komplikaĵojn en la malsano. Ŝi mortis en la hospitalo la 26-an de marto 2011.
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Geraldine Ferraro ĉe Interreta filma datumbazo (angle)
- Text of speech accepting Democratic Party nomination for Vice President of the United States, July 19, 1984
- FBI file on Geraldine Ferraro
- "Geraldine Ferraro"Arkivigite je 2017-06-26 per la retarkivo Wayback Machine – Video produced by Makers: Women Who Make America
- Geraldine Ferraro: Paving the Way – Documentary film about Geraldine Ferraro
- "Geraldine A. Ferraro collected news and commentary" at The New York Times