Guaratinguetá

Guaratinguetá
municipo de Brazilo ; urbego vd
Flago	Blazono
	Devizo: Pavlistarvm arx
Administrado
Lando	Brazilo
Regiono	Sudorienta regiono
Subŝtato	San-Paŭlio
Mezoregiono	Vale do Paraíba Paulista
Mikroregiono	Guaratinguetá
Fondita	13-a de junio 1630
Poŝtkodo	12500-000
Telefonkodo	12
En TTT	Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro	119 073 (2015) [+]
Loĝdenso	158 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo	22° 49′ S, 45° 14′ U (mapo)-22.816666666667-45.227777777778Koordinatoj: 22° 49′ S, 45° 14′ U (mapo) [+]
Alto	530 m
Areo	751,44 km²
Horzono	UTC-03:00
	Guaratinguetá (Brazilo)
	Situo de Guaratinguetá
Alia projekto
	Vikimedia Komunejo Guaratinguetá [+]
	v • d • r

Guaratinguetá (oficiale portugale Município de Guaratinguetá) estas municipo, diocezo kaj universitata grandurbo en la subŝtato San-Paŭlio de Brazilo. Ĝi situas en la sudorienta regiono de Brazilo, en la mezoregiono Vale do Paraíba Paulista kaj en la mikroregiono Guaratinguetá. Laŭ la stato de 2015 en la municipo vivis 119 073 loĝantoj sur areo de 751,44 kvadrataj kilometroj, kio rezultigas loĝdenson de 158 loĝantoj/km². El tiuj, la nombro de voĉdonrajtuloj en la municipo en marto 2022 estis 83 592. La teritorio havas komunan limon kun Campos do Jordão, Cunha, Aparecida, Delfim Moreira, Lagoinha, Lorena, Pindamonhangaba, Piquete kaj Potim.

La loknomo signifas en indiana lingvo: renkontiĝo de blankaj ardeoj (vidu la flagon kaj blazonon).

Geografio

Guaratinguetá situas en montaro laŭ rivero en sudorienta parto de la lando. La Atlantiko troviĝas en distanco de 65, Guarulhos 153, San-Paŭlo (urbo) 164, Nova Iguaçu 191, Campinas 192, Rio-de-Ĵanejro 203, Belo Horizonte 349, Curitiba 501, Goiânia 805, Braziljo 832, Porto Alegre 999, Campo Grande 1007, Salvador de Bahio 1303, Maceió 1778, Recife 1978, Teresina 1989, Natalo (Brazilo) 2177, São Luís 2260, Belém 2403, Manaus 2711 kilometroj.

Historio

La plej frue indiannoj loĝis en la hodiaŭa Guaratinguetá apud la rivero. La unuaj portugaloj alvenis en fino de la 16-a jarcento pro serĉado de oroj. La unuaj domoj estis konstruitaj en 1628, post 2 jaroj jam kapelo konstruiĝis. En 1651 la vilaĝo estis ligita kun vojo. Dum la 18-a jarcento Guaratinguetá iĝis la ĉefpunkto de provizo por ministoj venantaj de Minas-Ĝerajso, krome ekde 1717 la vilaĝo havis ankaŭ religian signifon. Ĝis la 19-a jarcento oni okupiĝis pri sukerkanoj, poste pri kafoj. La vilaĝo iĝis urbeto en 1651, distriktejo en 1844. La fervojo atingis la komunumon en 1877. En la 20-a jarcento la teroj elĉerpiĝis por terkultivado, la kafoproduktado falis, sed venis la industriigo kaj la komerco.

Ekonomio

En municipo Guaratinguetá oni okupiĝas pri kultivado de sukerkanoj, rizoj, maizoj, faboj, kafoj kaj fruktoj. En la urbo oni produktas teksaĵojn, eksplodaĵojn, trinkaĵojn kaj sapojn.

Klimato

Guaratinguetá situas en tropika zono, kiun forte influas la montara regiono. La averaĝa jara temperaturo varias inter 16-23 °C. Jare pluvas po 1318 mm, en ĉiun monatoj pluvas, sed inter oktobro-marto pli ofte.

Trafiko

Guaratinguetá estas facile atingebla per fervojo kaj ŝoseo. Aparte menciindas ŝoseoj al San-Paŭlo, Volta Redonda kaj Atlantiko. Ĝi ankaŭ havas flughavenon, kiun ankaŭ helikopteroj profitas.