Honŝuo
| Honŝuo | ||
|---|---|---|
 | ||
| insulo en Japanio [+] | ||
| Akvejo | Japana maro, Pacifiko | |
| Koordinatoj | 36° 0′ N, 138° 0′ O (mapo)36138Koordinatoj: 36° 0′ N, 138° 0′ O (mapo) | |
| Ĉefa loko | Tokio | |
| Plej alta punkto | Fuĵi-Monto | |
| - alteco | 3 776 m T.P. | |
| Longo | 1 300 km (808 mi) | |
| Larĝo | 240 km (149 mi) | |
| Akvokolektejo | 227 939,66 km² (22 793 966 ha) [+] | |
| Areo | 227 939,66 km² (22 793 966 ha) [+] | |
| Loĝantaro | 104 000 000 [+] (2010) | |
|
||
 |
||
| Honŝuo | ||
 Vikimedia Komunejo: Honshu [+] |
||
Honŝuo[1][2][3] (japane 本州, 
aŭskulti, tre proksimuma latinliterigita prononco [HONŝu], laŭ sistemo IFA honʃu resp. ho̞ɴꜜɕɯᵝː, laŭ la transliterigo Hepburn Honshu) estas la plej granda japana insulo.
Honŝuo longas 1300 kilometroj kaj havas 230 500 km², kio faras ĝin la 7-a plej granda insulo en la mondo. Tie loĝas ĉirkaŭ 98 milionoj personoj.
Plej alta loko de Honŝuo estas la Monto Fuĝi kun 3776 metroj.
Plej grandaj urboj estas Tokio, Jokohamo, Osako, Nagojo, Kobeo, Kioto, Sendaj, Niigata kaj Hiroŝimo.
Plej longa rivero estas la Ŝinano (信濃川, laŭ transliterigo Hepburn Shinano-gawa).
Biogeografie Honŝuo troviĝas en la orient-azia ekoprovinco de la palearktisa ekozono laŭ la tipologio de la Monda Natur-Fonduso (WWF). Ĝi interalie entenas la honŝuajn alpajn koniferarojn.
Honŝuo kaj Esperanto
[redakti | redakti fonton]En la kvina kanto de la verko de Abel Montagut nome Poemo de Utnoa okazas asembleo de la Gobanoj (eksterteranoj). Tie oni akceptas, ke oni plikuraĝigu la malfortigitan Utnoan (nome la ĉefrolulo Noa) pere de la drogo anoŭdo. Inna malsupreniras kaj liveras ĝin al Noa. Je ties efiko aperas antaŭ li la poeto Valmikio kiu montras al li la enormajn atingojn de la estonta homaro, se li sukcesas savi ĝin, nome, en Azio, el Ĉina Murego al insulo Srilanko. Poste aperas la japana pentristo Hokusajo kiu siavice montras aliajn mirindaĵon el Azio. Jen kiel oni prezentas Honŝuon:
- En lia akompano Utnoa superlibelas
- la landon de Honŝuo, meze de maro safira.
- Ili alflugas Kjoton, kaj poste Sanhusagendon,
- la lignan konstruaĵon sur tuta mondo plej vastan,
- sanktejojn ĝardenitajn kun harmonia primeto.[3]
Notoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Laŭ PEJVO, Praktika Esperanto-Japana Vortareto, versio 1.84 de oktobro 2024
- ↑ artikolo Honŝuo en la Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), eldono de 2020, reta versio, ankaŭ jam en la unua eldono de 1970, presita eldono, paĝo 398, kaj en la same presita eldono de 2002, paĝo 449
- ↑ 3,0 3,1 Abel Montagut, Poemo de Utnoa. Pro Esperanto. Vieno, 1993. ISBN 3-85182-007-X. 225 p., p. 114.