Sangao

Tiu ĉi artikolo temas pri la budhisma termino saṇgha. Pri la rivero en centra Afriko vidu la paĝon Rivero Sangha.

Kelkaj el la bikŝuoj ekster la bikŝuejo, Rato Dratsang, en Barato, Januaro de 2015.

Samgo^[1]^[2]^[3]^[4]^[5] aŭ Sangho^[3] (en Sanskrito: संघ (saṃgha), kaj en Palio: saṇgha) estas vorto el Sanskrito, kiu povas esti tradukita kiel asocio, asambleo aŭ komunumo. Ĝi estas uzita ofte por paroli pri budhanaj aŭ ĝajnanaj grupoj.

Tradicie en budhismo, la vorto havas precipe tri signifojn:

1. La komunumo de tiuj, kiuj progresis sufiĉe por ne povi denove retroiri (Palio: ariya-saṇgha, Sanskrito: ārya-saṃgha).

2. La komunumo de bikŝuoj (Palio: bhikkhu-saṇgha, Sanskrito: bhikṣu-saṃgha) kaj bikŝuinoj (Palio: bhikkhunī-saṇgha, Sanskrito: bhikṣunī-saṃgha).

3. La komunumo de ĉiuj budhanoj. Tiu uzo estas tradicio malpli ofta en Teravado ol en Mahajano, sed ankaŭ en la Teravadaj tekstoj en Palio troveblas kunmetaĵoj kiel ñāti-saṇgha, "parenc-aro"; do, pli ĝenerala uzo estas fakte defendebla ankaŭ laŭ ili.

Bikŝuinoj en kantceremonio ĉe la bikŝuejo de la Tri Skoloj (三宗寺) en la provinco Anhujo, Ĉinujo

Kvalitoj de Samgo[redakti | redakti fonton]

Samgo estas la tria el la Tri Juveloj en budhismo, kune kun la Budho kaj la Darmo. Pro la tentoj kaj problemoj de la vivo en la mondo, la bikŝua vivo estas konciderita kiel taŭga medio por progresi al vekiĝo kaj liberiĝo.