Saltu al enhavo

Tirozolo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Tirozolo
tirozolo
Plata kemia strukturo de la Tirozolo
tirozolo
Tridimensia kemia strukturo de la Tirozolo
Alternativa(j) nomo(j)
  • p-Hidrokso-fenetila alkoholo
Kemia formulo
C8H10O2
CAS-numero-kodo 501-94-0
ChemSpider kodo 9964
PubChem-kodo 10393
Merck Index 15,10022
Fizikaj proprecoj
Aspekto blanka solidaĵo
Molmaso 138,164 g·mol−1
Denseco 1,0742g cm−3[1]
Fandpunkto 91 °C
Bolpunkto 375,2 °C[2]
Refrakta indico  1,5590
Ekflama temperaturo 143,2 °C[3]
Acideco (pKa) 10,17
Solvebleco Akvo:124 g/L
Sekurecaj Indikoj
Riskoj R20 R21 R36/37/39
Sekureco S26 S36
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero
GHS Damaĝo Piktogramo
07 – Toksa substanco
GHS Signalvorto Averto
GHS Deklaroj pri damaĝoj H315, H319, H335
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj P261, P264, P271, P280, P302+352, P304+340, P305+351+338, P321, P332+313, P337+313, P362, P403+233, P405, P501[4]
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

TirozoloC8H10O2 estas feniletanoida kunmetaĵo prezentanta fenolan radikalon ligitan en la 4-a pozicio de la benzena ringo al etanola radikalo. Ĝi estas la plej grava reprezentanto en la Oliv-oleo kie ĝi okazas nature aŭ sub la estera formo. Tirozolo estas senkolora solidaĵo sub media temperaturo kaj solvebla en akvo, etanolo, acetono, duetila etero kaj acetata acido.

Ĝi posedas antioksidigajn proprecojn kaj povas protekti la ĉelojn kontraŭ la oksidiva streso. Ĝi estas abunde trovata en naturo kaj en la blanka vino, kaj ankaŭ estas korprotektaĵo. Kvankam ĝi ne estas tiel potenca kiel aliaj oksidigantoj en la olivoleo kiel la "oleuropeino" kaj la "oleokantalo", ĝi tamen estas vaste uzata en la mediteranea dieto kaj plenumas signifan rolon por la sano kaj la bonaj rezultoj de ĉi tiu dieto.

Laŭ nuntempaj eksperimentoj en la Universitato de Pizo kaj Universitato de Milano, oni konstatis ke la tirozolo sendube influas pozitivmaniere sur la ĉelojn per ĝia antioksidiga agado kaj abrupte malaltigas la ekaperon de inflamigaj procezoj kiuj kondukas al produktado de la ostoporozoreŭmatoida artrito.

Ĝia derivaĵo, la hidroksotirozolo, posedas antimikrobiajn proprecojn. Laŭ multaj raportoj, la hidroksotirozolo estas la plej grava biofenolo en la olivoleo simila al la fenolaj komponaĵoj trovataj en la verda teo kaj en la ruĝa vino.

Sintezo 1

[redakti | redakti fonton]

tirozinotiraminotirozolo

Sintezo 2

[redakti | redakti fonton]
  • Preparado ekde la "hidrokso-tirozolo":

hidrokso-tirozolotirozolo

Sintezo 3

[redakti | redakti fonton]

fenetila alkoholotirozolo

Sintezo 4

[redakti | redakti fonton]
  • Biologia konvertado ekde la fenilalanino. Per senkarboksiligo oni estigas la fenetilaminon. Per aldono de akvo-molekulo oni forigas la amoniakon. Trie, por aldoni hidroksilon en la 4-a pozicio de la aromata ringo, oni reakciigas kun bromo kaj poste natria hidroksido:

fenilalanino1-fenetilaminotirozolo

Sintezo 5

[redakti | redakti fonton]
  • Preparado ekde la fenolo kaj "kloroetanolo":

fenolo+2-kloroetanolotirozolo

Sintezo 6

[redakti | redakti fonton]
  • Preparado ekde la "p-krezolo" kaj "klorometanolo":

p-krezolo+klorometanolotirozolo

Sintezo 7

[redakti | redakti fonton]
  • Preparado ekde la "p-klorofenolo" kaj etanolo:

p-klorofenolo+etanolotirozolo

Reakcio 1

[redakti | redakti fonton]

tirozolotirozino

Reakcio 2

[redakti | redakti fonton]
  • Konvertado al "hidrokso-tirozolo":

tirozolohidrokso-tirozolo

Reakcio 3

[redakti | redakti fonton]

tirozolofenetila alkoholo

Reakcio 4

[redakti | redakti fonton]

tirozolofenilalanino

Reakcio 5

[redakti | redakti fonton]

tirozolofenolo+etanolo

Reakcio 6

[redakti | redakti fonton]
  • Konvertado al "p-krezolo" kaj "klorometanolo":

tirozolop-krezolo+klorometanolo

Literaturo

[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]