Gaston Doumergue

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Gaston Doumergue
Persona informo
Gaston Doumergue
Naskiĝo 1-an de aŭgusto 1863 (1863-08-01)
en Aigues-Vives
Morto 18-an de junio 1937 (1937-06-18) (73-jaraĝa)
en Aigues-Vives
Mortis per pulma embolio vd
Tombo Aigues-Vives vd
Religio protestantismo vd
Lingvoj franca vd
Ŝtataneco Francio vd
Alma mater Pariza Fakultato de Juro vd
Partio Radikala Partio vd
Subskribo Gaston Doumergue
Familio
Patrino Françoise Pattus vd
Edz(in)o Jeanne Doumergue vd
Profesio
Okupo politikisto vd
Aktiva en Parizo vd
Prezidento de Francio
Dum 1924-1931
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Pierre Paul Henri Gaston DOUMERGUE (naskiĝis la  1-an de aŭgusto 1963(nun 1963-08-01) en Aigues-Vive, departemento Gard, mortis la 18-an de junio 1937 samloke) estis franca ŝtatisto kaj politikisto dum la Tria Respubliko, 13-a Prezidanto de la Respubliko.

Dum du postenperiodoj, Doumergue funkciis kiel Ĉefministro de Francio dum ses monatoj en 1914 kaj denove ses monatojn en 1934. Inter 1924 kaj 1931 Doumergue funkciis kiel Prezidanto de Francio dum periodo kiu inkluzivis 12 malsamajn registarojn. Doumergue estis la nura franca ŝtatestro krom Henriko la 4-a, Reĝo de Francio kiu estis origine protestanta kristano. Interalie, Doumergue estis la unua prezidanto se temas pri geedziĝi dum en oficejo.

Vivo[redakti | redakti fonton]

Doumergue naskiĝis dum la Dua Franca Imperio. Ekde juna aĝo li estis membro de la framasonoj kaj komencis sian politikan karieron en la vicoj de la Radikala Partio gvidata de Georges Clemenceau. La 9-an de decembro 1913, li estis nomumita Ĉefministro de Francio dum la prezidanteco de Raymond Poincaré kaj restis en oficejo ĝis junio 1914. Doumergue gvidis la Ministerion de Kolonioj en la registaroj de René Viviani kaj Aristide Briand komence de la Unua Mondmilito. En marto 1917 li estis sendita nome de la franca registaro al la Rusa Respubliko por konvinki ĝian ĉefministron Aleksandr Kerenskij ne veni al la intertrakta tablo kun la Germana Imperiestra Regno kaj la Aŭstra-Hungara Imperio por la fino de la Orienta Fronto de la Unua Mondilito.

Doumergueue estis elektita en 1924, post la milito, kiel la 13-a Prezidanto de Francio. Farante tion, Doumergue estis la nura protestanto por atingi tiun pozicion. Doumergue plenumis oficon ĝis 1931 dum periodo de longedaŭra civiltumulto. En 1934 li estis elektita al dua oficperiodo kiel ĉefministro gvidante registaron kiu estis formita de konservativaj dekstrulaj partioj. La registaro estis formita pro la la 6-an de februaro ribeloj de diversaj dekstraj movadoj. La registaro daŭris pli ol ses monatojn ĝis krizo en la gvidado kaŭzis la translokigon de la ĉefministroj povoj al Pierre Étienne Flandin.

Doumergue estas konsiderita kiel inter la plej popularaj francaj prezidantoj, precipe post sia kontestata antaŭulo, Alexandre Millerand.