Pacpremio Wateler
| Pacpremio Wateler | ||
.svg)
| ||
| pacpremio | ||
|---|---|---|
| Nomita laŭ | Johan G.D. Wateler | |
| Organizanto | Carnegie Foundation | |
| Lando | Nederlando | |
| Fondita en | 1927 | |
La Pacpremio Carnegie Wateler estas dujara nederlanda premio de la nederlanda filio de la Fonduso Carnegie por personoj aŭ institucioj kiuj faris specialan atingon por la antaŭenigo de paco per vorto, faro aŭ skribo.
Historio[redakti | redakti fonton]
La premio estis establita en 1927 per testamento fare de la nederlanda bankisto Johan Wateler (1857-1927), kiu kondiĉis tion en lia testamento desegnita en 1916 [1]. Tio igas ĝin la plej malnova permanenta pacpremio post la Nobel-premio pri paco. Wateler volis ke la Ŝtato de Nederlando aljuĝu la pacpremion, sed la tiama 1-a Kabineto De Geer ne konsideris tion taŭga. Feliĉe, la testamento ankaŭ kondiĉis, ke se la Ŝtato malakceptus la heredon, ĝi estus ofertita al la Fondaĵo Carnegie, kiu montriĝis preta transpreni la aljuĝon de la premio. En 1931, la Pacpremio Wateler estis aljuĝita por la unua fojo kiel ĉiujara premio, kun interrompo dum kaj baldaŭ post la Dua Mondmilito. Ekde 2004, la premio estas aljuĝita ĉiujn du jarojn sub ĝia nuna nomo. En 2016 la premimono estis 35.000 eŭroj [2].
Provizoj[redakti | redakti fonton]
Johan Wateler deklaris en sia testamento ke liaj testamentitaj aktivaĵoj devus esti uzitaj por:
Aljuĝante premion al tiu, kiu, iel, per vorto, faro aŭ ekzemplo, literaturo, skulptaĵo aŭ pentrarto,
hejme aŭ eksterlande, plej multe faris por la promocio de la ideo de paco aŭ estos kontribuinta al
trovi la rimedojn igi la teruran militon ĉiam pli malebla longtempe [3].
| 1931 | Union Internationale des Associations pour la Société des Nations, Brussels |
| 1932 | Vereeniging voor Volkenbond en Vrede, Hago |
| 1933 | S-ro. Arthur Henderson |
| 1934 | Afdeeling Nederland van den Wereldbond voor Internationale Vriendschap door de Kerken |
| 1935 | Radio-Omroepdienst van den Volkenbond, Ĝenevo |
| 1936 | Haagsche Academie voor Internationaal Recht |
| 1937 | Lordo Baden-Powell |
| 1938 | Nederlandsche Jeugd-Herberg Centrale; Oecomenische Vereeniging in Nederland |
| 1939 | Usona Servokomitato de la Amikoj, Filadelfio; Kvakera Paca kaj Sociala Atesto, Londono |
| 1948 | H.Ch.G.J. van der Mandere, Wassenaar |
| 1949 | Monda Konsilio de Eklezioj, Ĝenevo |
| 1950 | Haagsche Academie voor Internationaal Recht |
| 1951 | Institut des Hautes Etudes Internationales à Genève (IHEID) |
| 1952 | Sia Ekscelenco S-ro. D.U. Stikker |
| 1953 | M. Jean Monnet, Parizo |
| 1954 | Nederlandse Raad der Europese Beweging, Hago |
| 1955 | Siro Anthony Eden, Londono |
| 1956 | S-ro. G.J. van Heuven Goedhart |
| 1957 | UNICEF |
| 1958 | D-ro. A. Pelt |
| 1959 | Konto Moens de Fernig, Brussels |
| 1960 | Fondaĵo Opbouwfonds Jeugdherbergen |
| 1961 | Mlle Marguérite Nobs, Ĝenevo |
| 1962 | D-ro. W.A. Visser 't Hooft |
| 1963 | Dag Hammarskjøld Minnesfond, Stokholmo |
| 1964 | Jongeren Vrijwilligers Programma |
| 1965 | Monda Federacio de Asocio de Unuiĝintaj Nacioj (WFUNA), Ĝenevo |
| 1966 | Fondaĵo Eduard van Beinum, Breukelen |
| 1967 | Komunumo de Taizé, Francio |
| 1968 | Interkerkelijk Overleg in Radio Aangelegenheden (I.K.O.R.), speciala t.b.v. de Commissie voor de Wilde Ganzen Omroep |
| 1969 | Coretta Scott King (S-rino. Martin Luther King), Usono |
| 1970 | Nederlandse Vereniging voor Internationaal Recht, Utreĥto |
| 1971 | International Social Service, ĉefsidejo, Ĝenevo |
| 1972 | Prof. D-ro. B.V.A. Röling, Groningeno |
| 1973 | S-rino. Alva Myrdal, Stokholmo |
| 1974 | D-ro. Ir. A.H. Boerma (F.A.O.) |
| 1975 | D-ro. H.A. Kissinger, Vaŝingtono |
| 1976 | D-rino. M. Kohnstamm, Romo |
| 1977 | H.E. D-ro. Manfred Lachs, eksa Prezidento kaj Jugisto de la Internacia Kortumo, Hago |
| 1980 | Savarmeo, Nederlando |
| 1981 | Danny Kaye, Usono |
| 1982 | S-ro. Cornelis Brouwer, Reprezentanto de la Alta Komisiito de Unuiĝintaj Nacioj pri Rifuĝintoj, Hago |
| 1983 | Prof. D-ro. H. Gmeiner, SOS Children's Villages International, Aŭstrio |
| 1984 | D-ro. J.H. van Roijen, eksa Eksterafera Ministro kaj Ambasadoro de Nederlando |
| 1985 | Internacia Komisiono de Juristoj, Ĝenevo |
| 1986 | UNIFIL, Schaarsbergen |
| 1986 | D-ro. Verghese Kurien, Ĉefo de National Dairy, Barato, konata kiel la "Patro de la Blanka Revolucio" |
| 1987 | La Fondaĵo Nederlandse Gehandicaptenraad, Utreĥto |
| 1988 | Siro Brian Urquhart, eksa subsekretario de la UN |
| 1989 | Artsen zonder grenzen Nederland (MSF Nederlando/Médécins sans frontières Pays-Bas) |
| 1990 | Prof. D-ro Jiří Hájek, Ĉeĥa kaj Slovaka Federacia Respubliko |
| 1991 | La urbo de Leiden, Nederlando |
| 1992 | Wilhelm Huber, SOS - Kinderdorpen International |
| 1993 | D-ro Krijn, lia edzino S-rino. Krijn-van Goudoever kaj ilia filo (postmorte) |
| 1994 | La Juda Kultura kaj Humana Societo “La Benevolencia Sarajevo” |
| 1995 | Max van der Stoel |
| 1996 | Ambasadoro Rolf Ekéus |
| 1997 | Ambasadoro J. Ramaker |
| 1998 | Konstanta Kortumo de Arbitracio |
| 1999 | Fonduso Het Liliane |
| 2000/01 | Alta Komisiito de Unuiĝintaj Nacioj pri Rifuĝintoj (UNHCR) |
| 2004 | Theo van Boven |
| 2006 | Javier Solana |
| 2008 | Patrick Cammaert |
| 2010 | Peace One Day kaj ties fondinto Jeremy Gilley[4] |
| 2012 | War Child |
| 2014 | Lakhdar Brahimi |
| 2016 | Sigrid Kaag |
| 2018 | Rudi Vranckx |
| 2022 | Centre for Humanitarian Dialogue |
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Een Haagse bankier en vredesfilantroop. Carnegie Wateler Vredesprijs. Johan Wateler (1857-1927) vredespaleis.nl
- ↑ Carnegie Stichting: Sigrid Kaag ontvangt Vredesprijs, 2016-09-05 (website bezocht: 2017-07-02). Gearchiveerd op 2 februari 2023.
- ↑ Algemeen Handelsblad: Verwerping eener nalatenschap van een vredes-idealist., 21-03-1928, pagina 3, Uitgeverij P. den Hengst en Zoon, Amsterdam 1928
- ↑ Carnegie Wateler Peace Prize 2010 | Peace Palace.
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Vredespaleis, listo de laŭreatoj/premiitoj