Penamacor

Ĝemelurboj
	Clamart vd

Penamacor
municipo de Portugalio • town of Portugal • kultura heredo
Flago	Blazono
Administrado
Ĝemelurboj
	Clamart vd
Poŝtkodo	6090
En TTT	Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro	5 682 (2011) [+]
Loĝdenso	10 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo	40° 10′ N, 7° 10′ U (mapo)40.166666666667-7.1666666666667Koordinatoj: 40° 10′ N, 7° 10′ U (mapo) [+]
Areo	563,71 km² (56 371 ha) [+]
Horzono	UTC±00:00 [+]
	Penamacor (Portugalio) Penamacor
	Situo de Penamacor
Alia projekto
	Vikimedia Komunejo Penamacor [+]
	v • d • r

Penamacor estas portugala urbo de la Centra regiono, provínco Beira Baixa, subregiono Beiras e Serra da Estrela kaj de la distrikto Castelo Branco kun ĉirkaŭ 1 500 loĝantoj.

La urbo Penamacor estas sidejo de la municipo Penamacor, kun 563,71 km² de areo kaj 4 764 loĝantoj (2021), subdividita en 9 freguesias. La municipa teritorio limas norde kun la municipo Sabugal, oriente kun Hispanio, sude kun Idanha-a-Nova kaj okcidente kun Fundão.

La urbo estas je averaĝa altitudo de 700 metroj.

Historio[redakti | redakti fonton]

Dum la regado de Sanĉo la 1-a (1185-1211) la historio de Penamacor ekvidigis klare. Laŭ popola legendo tie estis la devenloko de Vambo, reĝo de visigotoj, kiu regis en Iberio de 672 ĝis 682. Dom Sanĉo konkeris Penamacor el la islamanoj, kaj havigis foruon en 1199 altigante la lokon al kategorio de "vila" (urbeto), kaj donis siajn teritoriojn al la kavaliroj de la Ordeno de Templanoj en la persono de ĝis superulo D. Gualdim Pais, kiu fortikigis ĝin. La monarko konfirmis la foruon en 1209.

La historio de Penamacor rilatis iom dekomence al novkristanoj, same kiel ĉe najbaraj municipoj Fundão, Belmonte kaj Covilhã. Post la forpelo de la judoj el Hispanio en 1492 fare de la Katolikaj Gereĝoj, Fernando kaj Isabel, granda nombro de rifuĝintoj setliĝis en la regiono Cova da Beira, kie jam estis gravaj minoritatoj de judoj. La establado de la Inkvizicio unuigis la ideologion, sed ankaŭ okazigis elmigradon kaj ekonomian malaltigon.

Estas kelkaj popolaj etimologioj. Laŭ unu el la lokaj legendoj, la nomo de la urbo devenis de eksterleĝulo kiu tie loĝis, nome "Macôr". Tiu ŝtelisto loĝis en groto kiu nomiĝis Penha (roko), kio poste iĝis Pena, kaj tiel la areo iĝis Penha de Macôr aŭ Pena Macôr. Laŭ aliaj versio, akra luktafo inter lokanoj kaj ŝtelistoj rezultis en tioma sangelverŝado (má cor, malbona koloro), ke la urbo konatiĝis kiel Penha de má cor (Roko de malbona koloro). Alia versio referencas, ke en tiu zono ekzistis du loĝlokoj, ambaŭ sur la montoj, nome Pena de Garcia kaj Pena Maior. Oni atribuas al hispana malbona prononco, ke Maior iĝis Macor, rezulte en Pena Macor.

La disvolvigo de la urbo, fine de la 12-a jarcento, rilatis al la protektado de la portugala landlimo, pro kio oni konstruis kastelon (Kastelo de Penamacor), de kiu ankoraŭ restas restaĵoj, konsiderata nacia monumento.

Submunicipoj[redakti | redakti fonton]

Belmonte havas jenajn naŭ freguesías:

Aldeia do Bispo, Águas e Aldeia de João Pires
Aranhas
Benquerença
Meimão
Meimoa
Pedrógão de São Pedro e Bemposta
Penamacor
Salvador
Vale da Senhora da Póvoa

Ekonomio[redakti | redakti fonton]

La municipo enhavas fekundajn terojn de la regiono, nome la granda valo de Cova da Beira, tra kiu fluas la rivero Zêzere kaj ĝiaj nombraj alfluantoj. Oni faras produktadon de ĉerizo, persikoj, oleo kaj vino.

La municipo preskaŭ atingis 18 860 loĝantojn en la 1950-aj jaroj, sed poste okazis elmigrado kaj la loĝantaro preskaŭ duoniĝis.