Psalmaro: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Zuazua (diskuto | kontribuoj) eNeniu resumo de redakto |
Neniu resumo de redakto |
||
Linio 1: | Linio 1: | ||
{{Tanaĥo |
{{Tanaĥo}} |
||
'''Psalmaro''' estas unu el la [[libro]]j de la [[Malnova testamento]], kiu enhavas la [[Biblio|bibliajn]] [[psalmo|psalmojn]]. Kopiitaj aŭ presigitaj versioj de ĝi ofte enhavas ankaŭ aliajn kantojn, kaj ofte [[muziko]] por ilia kanto en [[Kristanismo|kristanaj]] [[monaĥejo]]j. Iuj [[mezepoko|mezepokaj]] psalmaroj estas inter la plej belaj artaĵoj de sia epoko. Ĉar tiuj libroj estis multekostegaj, monaĥoj ofte faris psalmarojn tiel grandaj, ke tri monaĥoj povis samtempe kanti el nur unu libro. |
'''Psalmaro''' estas unu el la [[libro]]j de la [[Malnova testamento]], kiu enhavas la [[Biblio|bibliajn]] [[psalmo|psalmojn]]. Kopiitaj aŭ presigitaj versioj de ĝi ofte enhavas ankaŭ aliajn kantojn, kaj ofte [[muziko]] por ilia kanto en [[Kristanismo|kristanaj]] [[monaĥejo]]j. Iuj [[mezepoko|mezepokaj]] psalmaroj estas inter la plej belaj artaĵoj de sia epoko. Ĉar tiuj libroj estis multekostegaj, monaĥoj ofte faris psalmarojn tiel grandaj, ke tri monaĥoj povis samtempe kanti el nur unu libro. |
||
La kristana tradicio de ĉiutaga kanto de la psalmoj venis el [[Judismo]], kaj la monaĥa psalmaro evoluis en la sacerdotan [[breviero|brevieron]], kiu similas al juda [[siddur]]. |
La kristana tradicio de ĉiutaga kanto de la psalmoj venis el [[Judismo]], kaj la monaĥa psalmaro evoluis en la sacerdotan [[breviero|brevieron]], kiu similas al juda [[siddur]]. |
||
{{Libroj de La Malnova Testamento}} |
|||
[[Kategorio:Biblio]] |
[[Kategorio:Biblio]] |
Kiel registrite je 05:59, 1 jun. 2010
Psalmaro estas unu el la libroj de la Malnova testamento, kiu enhavas la bibliajn psalmojn. Kopiitaj aŭ presigitaj versioj de ĝi ofte enhavas ankaŭ aliajn kantojn, kaj ofte muziko por ilia kanto en kristanaj monaĥejoj. Iuj mezepokaj psalmaroj estas inter la plej belaj artaĵoj de sia epoko. Ĉar tiuj libroj estis multekostegaj, monaĥoj ofte faris psalmarojn tiel grandaj, ke tri monaĥoj povis samtempe kanti el nur unu libro.
La kristana tradicio de ĉiutaga kanto de la psalmoj venis el Judismo, kaj la monaĥa psalmaro evoluis en la sacerdotan brevieron, kiu similas al juda siddur.
|