Tesco

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Tesco
negocosubtegmenta vendejobutikĉeno • entrepreno • publika kompaniosuperbazaro • ĉeno de benzinejoj vd
Dum 1919 - nekonata/nuntempe
Antaŭulo Stewarts Supermarket Limited
Jura formo public limited company
Fondintoj Jack Cohen vd
Ĉefestro(j) John Allan vd
Sidejo Welwyn Garden City
Lando Unuiĝinta Reĝlando (Britio)
Estr(ar)o Ken Murph
Dungitoj 423 092 (stato: 2020)
ISIN-kodo GB0008847096
Posedata de Norvegia Banko • Deutsche BankBlackRock • Schroders vd
filiaj kompanioj Tesco Ireland • Tesco Bank • Stewarts Supermarket Limited • Dunnhumby • Dobbies Garden Centres • Tesco Stores ČR • Tesco Metro • One Stop • Tesco Extra • Tesco Express • Jack's • Tesco-Global Zrt. vd
Posedataj kompanioj Tesco Mobile • Lotus's • Lazada Group vd
TTT Oficiala retejo
vdr

Tesco (prononcata Tesko) estas brita internacia nutraĵĉeno, la dua plej granda laŭ profitoj (post Wal-Mart) kaj la tria plej granda laŭ enspezoj (post Wal-Mart kaj Carrefour ). La ĉeno havas filiojn en 14 landoj en Azio, Eŭropo kaj Nordameriko kaj estas la gvida ĉeno en la sekvaj landoj: Britio (kie la ĉeno kontrolas 30 procentojn de la merkato), Irlando, Malajzio kaj Tajlando [1].

Ĉe Tesco, vasta gamo de produktoj estas ofertitaj por vendo, inkluzive de manĝaĵoj, vestaĵoj, oficejaj kaj elektraj ekipaĵoj, same kiel aŭtoasekuro, hejma asekuro kaj dorlotbestoasekuro. Krome, Tesco ankaŭ funkciigas sian propran telefonan kaj interretan reton, benzinstaciojn, bankon, kaj pli.

Historio[redakti | redakti fonton]

Tesco estis fondita en 1919 fare de Jack Cohen, kiel vendejo por vendi supermanĝaĵojn postrestitajn de merkato en Londono. La varomarko Tesco unue aperis en 1924, post kiam Cohen mendis sendon de teo de la firmao "Thomas Edward Stockwell"; La nomo TESCO estas la akronimo de Thomas Edward Stockwell Cohen. La unua vendejo kun la marko Tesco estis malfermita en 1929. La marko unue estis interŝanĝita sur la londona Borso en 1947. La unua memserva vendejo estis malfermita en 1956 en St Albans, kaj en la sama jaro la unua superbazaro estis malfermita en Maldon. En la 1950-aj jaroj kaj 1960-aj jaroj, Tesco kreskis kaj organike kaj akirante vendejojn de aliaj ĉenoj, ĝis ĝi posedis pli ol 800 vendejojn [2].

Komence la vendejo specialiĝis pri manĝaĵoj kaj trinkaĵoj, kaj tiam moviĝis al diversaj aliaj produktoj - vestaĵoj, elektroniko, financaj servoj, telefonio, podetala komerco, DVD kaj KD luado, kantoj-elŝutoj, same kiel interretaj kaj programaraj servoj.

La devizo de Cohen estis "Pile it high and sell it cheap" (ariĝu ĝin alte kaj vendu ĝin malmultekoste). Li tiam aldonis al la dungitoj de la firmao la moton "YCDBSOYA", la akronimo por "You Can't Do Business Sitting On Your Arse" (Vi ne povas fari aferojn sidante sur via postaĵo) [3].

En 1987, Tesco efektivigis malamikan transprenon de la superbazara ĉeno Hillard, kiu inkludis 40 vendejojn en Nord Anglio, por 220 milionoj da britaj pundoj [4]. En 1994, la firmao akiris grandan ĉenon en Skotlando, kaj iĝis tre populara en la regiono, ĝis en 2006 la grandurbo de Inverness en Skotlando estis nomita "Tesco-urbo", ĉar duono de ĉiu brita pundo elspezita por manĝaĵo en tiu areo estis elspezita. en tri vendejoj de Tesco en la urbo.

En 1995, la ĉeno eldonis klientkluban karton, kaj en la sama jaro, ankaŭ komenciĝis reta venda servo. En 1997, la ĉeno akiris plurajn ĉenojn en Irlando por 640 milionoj da britaj pundoj, tiel atingante altan ĉeeston en Irlando kaj Nord-Irlando. En la sama jaro, la firmao kunlaboris kun Asso benzinstacioj, tiel ke kelkaj el la stacioj komencis inkludi la Tesco-emblemon, kaj en rendimento Asso komencis vendi fuelon en Tesco-vendejoj.

En 2000, loĝanto de Anglio kiu nomis sin "Sally" sendis minacajn leterojn al Tesco, en kiuj li postulis permesi eltiri monon de ATM apartenantaj al Tesco uzante Tesco-klubkarton. En la leteroj li asertis ke se ili ne respondos al li li sendus eksplodemajn leterojn al Tesco-klientoj. Plurajn monatojn poste, "Sally" sendis eksplodemajn leterojn al klientoj, unu el kiuj trafis virinon kaj kaŭzis ŝiajn vundetojn; La ceteraj leteroj estis kaptitaj de la poŝta aŭtoritato.

En 2003, Tesco komencis surmerkatigi hejmajn kaj poŝtelefonservojn aldone al la Interretaj servoj kiujn ĝi disponigis ĝis nun.

La vendejoj[redakti | redakti fonton]

Tesco Extra vendejo en Novkastelo, Unuiĝinta Reĝlando
Tesco Metro Best. Albans, Britio
Tesco Express vendejo en Trowbridge, UK
One Stop-butiko en Trowbridge, UK

Tesco-ĉenvendejoj en Anglio estas dividitaj en ses formatoj, kiuj malsamas laŭ grandeco kaj la vario de produktoj venditaj en ili.

  • Tesco Extra - la speco de vendejo kun la plej granda areo inter ĉiuj specoj de Tesco-vendejoj, kaj ĝi estas superbazaro, tio estas, kombinaĵo de manĝvendejo kaj grandmagazeno. Vendejoj de ĉi tiu tipo situas en komplekso ekster la urboj, kaj ili enhavas preskaŭ ĉiujn produktojn kaj servojn, kiujn Tesco vendas sub unu tegmento. La vendejo kutime inkludas kaj kafejon kaj teknikan helppersonaron. La principo estas ebligi unu centralizitan aĉeton de ĉio necesa por la hejmo. Foje Tesco benzinstacio situas apud ĝi.
  • Tesco Superstore - granda superbazaro kiu enhavas manĝaĵojn kaj limigitan gamon da nemanĝaĵoj. En la pasinteco tiuj vendejoj estis simple nomitaj Tesco, sed hodiaŭ ili estas remarkitaj kiel Tesco-Superstore.
  • Tesco Metro - La grandeco de Tesco-Metro-vendejoj estas inter Tesco-Superstore kaj Tesco-Express. Tesco-Metro estas kutime situanta en la urbocentro kaj sur ĉefstratoj ene de la grandurbo.
  • Tesco Express - najbara facilvendejo kiu plejparte enhavas manĝaĵojn, precipe produktojn kun alta profitmarĝeno (pro la spaclimoj en la vendejo) same kiel esencajn produktojn. Ĉi tiuj vendejoj situas en urbocentroj, en vendejumadaj areoj proksime de loĝejoj, en urbetoj kaj proksime de benzinstacioj Aso.
  • One Stop (unu haltejo) - tiuj vendejoj apartenas al Tesco kvankam la nomo Tesco ne aperas en ili. Tesco traktas ĉi tiun ĉenon aparte de aliaj Tesco-vendejoj, tial la vendejo enhavas malsaman gamon da produktoj je malsamaj prezoj.
  • Tesco Home Plus - ĉi tiuj vendejoj vendas nur hejmajn ekipaĵojn kaj ne manĝaĵojn. La vendejoj situas en komercaj centroj.

La ĉeno tra la mondo[redakti | redakti fonton]

La ĉeno funkciigas plurajn branĉojn tra la mondo, inter aliaj en Ĉinio, Turkio, Ĉeĥio, Slovakio, Pollando kaj pli. La strategio de Tesco estas kunlaboro kun lokaj kompanioj, por esti atentaj al la lokaj bezonoj de ĉiu lando. Krome, Tesco faras aĉetojn de lokaj entreprenoj en kelkaj landoj. La ĉeno Tesco Lotus posedata de la kompanio funkcias en Tajlando.

Retaj servoj[redakti | redakti fonton]

  • Bankservoj - Tesco en Anglio disponigas bankservojn ĉe Bank-Tesco, kiu laboras komune (duone) kun la Royal Bank of Scotland (Reĝa Banko de Skotlando). Ĉi tiu banko emisias kreditkartojn, donas pruntojn kaj hipotekojn, ŝparkontojn kaj plurajn specojn de asekuro kiel ekzemple: hejma asekuro, aŭtoasekuro, dorlotbestoasekuro, vivasekuro kaj vojaĝasekuro. La financaj servoj estas reklamitaj en la vendejo per flugfolioj kaj ankaŭ estas reklamitaj en la retejo de Tesco. En 2008, Tesco deklaris ke ĝi intencis aĉeti la Royal Bank of Scotland-flankon.
  • Benzinstacioj - Tesco komencis vendi fuelon por la unua fojo en 1974. La ĉeno vendas 95, 97 kaj 99 oktanojn (la fuelo estis evoluigita fare de la Green-Energy -firmao en kiu Tesco posedas akciojn). La benzinstacioj troviĝas ĉefe en la stratoj apud grandaj vendejoj kiel Superstore, Tesco-Extra kaj Tesco Express. Lastatempe, Tesco ankaŭ komencis uzi biokarburaĵon, tio estas, vendi miksitan fuelon de bioetanolo kaj biodizelo anstataŭ pura fuelo kaj pura dizelo. Ĉe la stacioj en la sudoriento de Anglio oni povas trovi 100% biodizelon.
  • Telefonio - Tesco funkciigas poŝtelefonan reton, hejmtelefonan reton kaj interretan reton. Ĝi ne konservas siajn proprajn sendependajn komunikajn retojn, sed uzas la infrastrukturon de aliaj retoj kiel O 2. Tesco posedas telefonvendejojn kiel parto de ĝiaj Tesco-Extra vendejoj.
  • Fotovendejo - Tesco estas en la kampo de fotarto dum multaj jaroj, kaj ofertas "malsekaj" kaj "sekaj" fotolaboratoriajn servojn same kiel kreante donacojn kiuj inkluzivas fotojn. "Sekaj" laboratorioj ene de Tesco-vendejoj (ĉefe en Tesco-Extra-vendejoj) preparas, ekzemple, bildojn sur kanvaso por la kliento dum li aĉetas en la vendejo. Ne ĉiuj Tesco-Extra vendejoj enhavas fotovendejojn, pro manko de spaco en la vendejo.
  • Teknika subteno - en 2008, Tesco aĉetis malgrandan IT-subtenfirmaon nomitan "P. C. Gais", kaj metis teknikan helppersonaron en ĝiajn ekstrajn vendejojn, kies tasko estas helpi klientojn kun teknika subtendemandoj pri la gamo da elektronikaj produktoj de la dommarko Tesco.
  • "Technika" marko - Tesco vendas elektronikajn produktojn sub la marko "Technika", krom la serio de produktoj venditaj sub la dommarkoj "Tesco" kaj "Tesco Valio" (valoro). "Tekniko" inkluzivas televidojn, muzikludilojn, komputilajn aparatojn kaj pli. Krome, Tesco disponigas teknikajn helpservojn por "Technique" produktoj.
  • Kinejo-studio - en 2010, Tesco investis en malgranda kina studio, kun la celo de produktado de filmoj intencitaj por esti elsenditaj en videoformato nur (sen teatra liberigo).
  • La registradkompanio - en 2010, Tesco anoncis la starigon de registradkompanio, kaj ekde tiam sukcesis subskribi la kantistojn Mike Hacknell kaj Nadine Coyle. KD-oj de ĉi tiuj kantistoj estos venditaj nur en Tesco-vendejoj.
  • Kromaj servoj: servo de orŝanĝo, servo de vendo de pneŭoj kaj belecsalono.

Skandalo de ĉevalviando en la hamburgeroj de Tesco[redakti | redakti fonton]

En januaro 2013, kvanto de 29 procentoj de ĉevalviando same kiel porkaĵo estis trovita en Tesco -hamburgeroj, kiuj laŭsupoze enhavis nur bovaĵon. La produktoj, kiuj inkludis miksitan viandon de ĉevalo, porkaĵo kaj bovaĵo, estis venditaj en pluraj merkatigĉenoj en Britio kaj Irlando, sed plejparte en la dommarkproduktoj de la Tesco-ĉeno. La kazo estigis publikan polemikon, ĉar en Britio kaj Irlando ĉevaloj estas konsiderataj kiel amata besto kaj dorlotbesto. Brita ĉefministro David Cameron nomis la kazon "neakceptebla". Estis trovite ke la viando estis buĉita en fabriko en Pollando, pakita en Irlando kaj vendita en vendejoj en Irlando kaj Britio. Post la okazaĵo, Tesco prenis 26 el ĝiaj produktoj de la bretoj, kaj malfermis enketon kune kun la aŭtoritatoj.

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Global Powers of Retailing 2010. Deloitte. Arkivita el la originalo je 9 November 2012. Alirita 18 August 2010. Arkivigite je 2012-11-09 per la retarkivo Wayback Machine
  2. "Tesco: How one supermarket came to dominate", BBC News.
  3. O'Grady, Sean, "Shirley Porter: Rich, flashy and corrupt with it. She's nothing like a Dame", The Independent, 16 December 2001.
  4. Pagano, Margareta, "Shocked Hillards attacks greed of Prudential: Hartley disgusted with institutions after Tesco wins takeover battle", The Guardian, the sun, 16 May 1987.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]