István Nádler
István NÁDLER [iŝtvAn], hungare Nádler István, Esperante ’’Stefano Nádler’’ (naskiĝis la 29-an de novembro 1938 en Visegrád) estas hungara novavangarda pentristo.
Biografio[redakti | redakti fonton]
István Nádler frekventis Belartan Ĉeflernejon en Budapeŝto inter 1958-1963, kie li lernis precipe de Gyula Hincz. En 1964 li studvojaĝis al Parizo. En 1972 li pentradis en Essen, en 1976 en Kuopio, en 1977 en Moravany. En la 1970-aj jaroj Imre Bak, János Fajó kaj István Nádler fondis modernan pentristan rondon. En la 1990-aj jaroj li denove studvojaĝis al Romo kaj Lisbono. Li ricevis premion Kossuth en 2001, en 1986 kaj 1997 ankaŭ aliajn premiojn.
Liaj solaj ekspozicioj (elekto)[redakti | redakti fonton]
- 1966 Szentendre
- 1968 Stuttgart
- 1970, 1985, 1992, 1997, 2001, 2008 Budapeŝto
- 1979 Nyíregyháza, Székesfehérvár
- 1983 Visegrád
- 1986 Vieno, Berlino, Salzburg, Vác
- 1989 Dortmund, Mannheim, Komárom
- 1999 Parun, Turku
Liaj grupaj ekspozicioj (elekto)[redakti | redakti fonton]
- 1966, 1971, 1978, 1981, 2005 Budapeŝto
- 1972 Barcelona, Graz
- 1978 Utrecht
- 1981 Pécs, Göteborg, Zagrebo
- 1989 Aachen, Székesfehérvár
- 1993 Romo, Vaŝingtono
Verkaro (elekto)[redakti | redakti fonton]
- Szabadság zászlaja (Standardo de libereco) 1991; Firenze (Florenco; Portreto de Péter Esterházy 2006