Griza mikterio
 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Griza mikterio
| ||||||||||||||
| Biologia klasado | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Mycteria cinerea (Raffles, 1822) | ||||||||||||||
| Konserva statuso | ||||||||||||||
 | ||||||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj
| ||||||||||||||
La Griza mikterio, Mycteria cinerea, estas granda vadbirdo de la familio de cikonioj nome Cikoniedoj. Tiu komuna nomo respektas kaj rilatas al la latina scienca nomo, dum la angla komuna nomo Milky Stork, Lakteca cikonio aŭ Laktocikonio, respegulas pli pentrarte la ĝeneralan koloron de la birdo.
Aspekto[redakti | redakti fonton]
_-_young_adult_-_Flickr_-_Lip_Kee.jpg)
Tiu mezgranda cikonio povas atingi alton de 91 al 95 cm, kun flugillongo de 43.5-50 cm, supra bekobordo de 19.4-27.5 cm, tarsolongo de 18.8-25.5 cm kaj vosto de 14.5-17 cm.[1] Ambaŭ seksoj estas similaj. La plumaro estas ĝenerale blankeca kontraste kun nuda senpluma ruĝeca al rozkoloreca vizaĝo kaj ĉirkaŭokula kaj ĉe bekobazo kaj longaj brilaj malhelverdecaj-nigrecaj vosto kaj flugoplumoj. Ankaŭ la rozkoloraj kruroj estas longaj, kio klare videblas dumfluge, same kiel la fortikeco de kolo kaj beko.
Distribuado[redakti | redakti fonton]
Tiu specio loĝas en Kamboĝo, duoninsula Malajzio kaj la indoneziaj insuloj de Sumatro, Javo, Bali, Sumbavo, Sulaveso kaj Buton.
Manĝo[redakti | redakti fonton]
Griza mikterio manĝas ĉefe fiŝojn, amfibiojn kaj malgrandajn rodulojn.
Minacoj[redakti | redakti fonton]
La Griza mikterio estas klasita kiel Vundebla pro perdo de marborda habitato, ĉasado kaj komerco.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Hancock & Kushan, Storks, Ibises and Spoonbills of the World. Princeton University Press (1992), ISBN 978-0-12-322730-0
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- BirdLife Species Factsheet Arkivigite je 2009-01-03 per la retarkivo Wayback Machine
| ||||||||||||||||||
