William Gaddis

El Vikipedio, la libera enciklopedio
William Gaddis
Persona informo
Naskiĝo 29-an de decembro 1922 (1922-12-29)
en Nov-Jorko
Morto 16-an de decembro 1998 (1998-12-16) (75-jaraĝa)
en East Hampton
Mortis pro naturaj kialoj vd
Mortis per prostata kancero vd
Lingvoj angla vd
Ŝtataneco Usono vd
Alma mater Universitato Harvard • Farmingdale High School vd
Familio
Infanoj Sarah Gaddis vd
Profesio
Okupo verkisto • romanisto vd
Aktiva dum 1955– vd
Verkado
Verkoj The Recognitions ❦
J R ❦
A Frolic of His Own vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

William Thomas Gaddis Jr. (la 29-an de decembro 1922, en Novjorko - la 16-an de decembro 1998, en East Hampton) estis usona verkisto, unu el la plej gravaj de la 20-a jarcento en lia lando. Li verkis kvin romanojn, du el kiuj gajnis la Nacian Libropremion (National Book Award) [1].

Vivo[redakti | redakti fonton]

Li diplomiĝis en angla literaturo ĉe Universitato Harvard, kie li verkis liajn unuajn rakontojn, poemojn, eseojn, kaj intervjuojn por la Harvard Lampoon. Post kompletigo de lia eduko, li komencis labori en Novjorko por The New Yorker Gazette. Tiutempe li pasigis lian libertempon en kompanio de verkistoj de la beatgeneracio kiel Allen GinsbergJack Kerouac, kutimaj en la bohema kvartalo de Greenwich Village. Gaddis forlasis Novjorkon kaj faris multajn vojaĝojn tra Meksiko kaj Mezameriko, kie li aliĝis al la kostarikaj ribelantoj dum mallonga civita milito. Poste, li pasigis iom da tempo en Hispanio, de kie li iris al Afriko. En tiu tempo, li laboris pri la romano The Recognitions, en kiu li inkluzivis la travivaĵojn akiritajn en liaj ekspedicioj. Li plu prilaboris ĝin komence de la kvindekaj jaroj, ĝis ĝia publikigo en 1955. La rezulto estis vasta eksperimenta verko de komplika ellaborado kaj proksima al mil paĝoj, en kiu groteskaj intencoj, malveraĵoj, plagiato kaj aliaj literaturaj artifikoj konverĝas en la stilo de Tristram Shandy. La romano, kies bazo estas la palindromo "komercu vi ne nura mona arto" estis elpensita kiel provoka denunco de la tiamaj manipuladoj de realo. Ĝi ricevis malbonajn recenzojn kaj ĝia aŭtoro estis komparita kun James Joyce.

The Recognitions estis represitaj en poŝlibroformato kaj publikigita eksterlande, kio markis la komencon de lia kaŝa reputacio por la verkisto. En 1974, kiam ĝi estis reeldonita en granda poŝlibro presaĵo, Gaddis estis laŭdita fare de kritikistoj kiel "eksperimenta verkisto" kaj identigis lian verkaĵon kun tiu de Thomas Pynchon. Kun la tempo, la romano akiris la statuson de esenca klasikaĵo, difinita de la fama kritikisto Harold Bloom kiel la "usona Uliso". Lia venonta verkaĵo, J R (1976), atingis la rekonon neitan al lia antaŭa peco, akirante la Nacian Libropremion. Simile en komplekseco al lia unua verko, la aŭtoro prezentas per polifonia rakonto la dekadenco al kiu atingis la nuna ekonomia sistemo, kie ĉio eblas. Tiel la protagonisto de la rakonto, dekunujara knabo nomita Junior, konstruas financan imperion de milionoj uzante nur poŝton kaj la telefonon kaj iĝas Wall Street financa sorĉisto. La intenco estis krei paralelecon kiu reflektis la perdon de signifo de la lingvo, malriĉigita per ĝia propra uzo. En 1985 aperis Carpenter's Gothic, konsiderata unu el la plej gravaj el la lastaj literaturaj generacioj. Ĝi prezentis temon paralelan al tiu de The Recognitions, ĉar ĝi provas portreti la mil vizaĝojn de falsado, specife rilate al religio kaj arto. La admirantoj de la romanverkisto momente kredis ke la volumo - kiu markis turnopunkton en la literatura kariero de lia kreinto - pliigos lian popularecon kaj legantaron.

En 1994 li publikigis lian venontan verkaĵon, A Frolic of His Own, pripensado pri intelekta proprieto kaj plagiato kiu gajnis al li lian duan Nacian Libropremion. La ideo por lia kvina romano, kiun li finis baldaŭ antaŭ lia morto kaj kiu ricevis la titolon Agape estas pagita, estis prenita el J R, kie la verkisto Jack Gibbs provis fini romanon kun la sama nomo. Kvankam Gaddis havas tre malgrandan legantaron, li estas ĝenerale vicigita inter la plej grandaj el usonaj verkistoj. Liaj libroj, kiuj fariĝis nuntempaj klasikaĵoj, renovigis la eksperimentismon de Faulkner, Joyce, kaj Sterne. kies verkado anticipis la postmodernan rakonton. Kritikistoj ankaŭ desegnis komparojn kun Malcolm Lowry kaj Herman Melville.

Verkaro[redakti | redakti fonton]

Fikcio

  • The Recognitions (1955)
  • J R (1975)
  • Carpenter's Gothic (1985)
  • A Frolic of His Own (1994)
  • Agapē Agape (finita 1998, eldonita 2002)

Nefiction

  • The Rush for Second Place (kolekto, eldonita 2002)

Referencoj[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]