Saltu al enhavo

Agoj de la Apostoloj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Agoj de la Apostoloj
sankta libro • libro de la Biblio • literatura verko
Aŭtoroj
Lingvoj
Lingvo antikva greka lingvo
Eldonado
Ĝenro agoj de la apostoloj
vdr

La Agoj de la Apostoloj estas la 5-a libro de la nova testamento en la biblio. Ĝi estas la dua parto de du-voluma verko. La unua parto estas la evangelio laŭ Luko. Ambaŭ volumoj kune nomiĝas la Historia Verkaro de Luko.

Laŭ frua kristana tradicio la verkinto de tiuj ĉi libroj estas Luko, klera helena pagandevena kuracisto, helpanto, eble ankaŭ kunvojaĝanto de Sankta Paŭlo.

Enhavo kaj strukturo

[redakti | redakti fonton]

La Agoj de la Apostoloj rakontas la historion de la eklezio ekde Pentekosto en Jerusalemo ĝis la alveno de Paŭlo en Romo.

La dispozicio [1] estas kaŝita en Ago 1,8. El tiu versiklo evidentas la tri ĉefaj partoj:

  • En Jerusalem (Ago 1,12 – 8,3)
  • En la tuta Judujo kaj Samario (Ago 8,4 – 12,23)
  • Ĝis la plej malproksima parto de la tero (Ago 12,24 – 28,31)
    En tiu ĉi tria parto troviĝas jenaj subpartoj:
    • Unua misia vojaĝo (Ago 13,4 – 14,28)
    • Koncilio apostola en Jerusalem (Ago 15,1–35)
    • Dua misia vojaĝo (Ago 15,36 – 18,22)
    • Tria misia vojaĝo (Ago 18,23 – 21,17)
    • Arestado kaj enkarcerigo (Ago 21,18 – 26,32)
    • Vojaĝo al Romo (Ago 27,1 – 28,31)

La libro de Agoj daŭrigas la historion de kristana komunumo post la resurekto kaj foriro de Jesuo. Ĝi rakontas la formado kaj disvastigado de la unua kristana eklezio sub la gvidado de la apostoloj, precipe Petro kaj Paŭlo.

La ĉefa intriga fadeno sekvas la misiojn kaj vojaĝojn de Paŭlo, kiu transformiĝis el persekutanto al apostolo de Kristo. Ĝi montras kiel li fondis ekleziojn tra la Mediteraneo kaj bataladis kontraŭ judaj kaj pagana opozicioj.

Samtempe, la libro priskribas la fondo de la unua kristana komunumo en Jerusalemo, inkluzivante la pentekosta evento, la martirado de Stefano, kaj la konvertiĝon de Saul. Ĝi montras la disvolvadon de la eklezio de judkristanoj al pli universala movado.

La intriga fadeno atingas sian pinton kiam Paŭlo estas arestita en Jerusalem kaj devigas aperi ĉe la Roma imperiestra tribunalo. La libro finiĝas kun Paŭlo eniranta Romon por prediki la evangelion, simbolizante la disvastigadon de kristanismo tra la antikva mondo.

Ĉefaj temoj inkluzivas la agadon de la Sankta Spirito, la disvolvadon de kristana eklezio, la konflikton inter kristanismo kaj judismo/paganismo, kaj la misia voko al ĉiuj popoloj.

Esperanta traduko

[redakti | redakti fonton]

La traduko de la brita komitato (John Cyprian Rust, John Beveridge kaj C. G. Wilkinson) troviĝas en la esperanta Biblio:
IKUE kaj KELI (ed.): Biblio, eldonejo KAVA-PECH, Dobřichovice (Praha) 2006, ISBN 80-85853-90-6

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. La subtitoloj estas prenitaj el la nove editorita esperanta Biblio:
    IKUE kaj KELI (ed.): Biblio, eldonejo KAVA-PECH, Dobřichovice (Praha) 2006, ISBN 80-85853-90-6.
    Ili baziĝas sur tiuj de la germana Einheitsübersetzung.