Antonio de la Torre

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Antonio de la Torre
Persona informo
Naskonomo Antonio de la Torre Martín
Naskiĝo 18-an de januaro 1968 (1968-01-18) (56-jaraĝa)
en Malago
Lingvoj hispana vd
Ŝtataneco Hispanio vd
Profesio
Okupo aktoroverkistoĵurnalistofilmproduktoro • sporta ĵurnalisto vd
Laborkampo teatrofilmotelevido vd
Aktiva dum 1993– vd
En TTT Oficiala retejo vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Antonio Jesús de la Torre Martín, konata kiel Antonio de la Torre (Malago; 18a de januaro 1968) estas hispana aktoro kaj ĵurnalisto ricevinto de du Goya-premioj pro siaj roloj en AzulOscuroCasiNegro kaj El reino. Kun 14 nomumoj, li estas unu el aktoroj kun plej da nomumoj en la historio de la Premioj Goya.

Biografio kaj kariero[redakti | redakti fonton]

Li ekkarieris kiel ĵurnalisto en andaluza radio Canal Sur, dum li studis aktoradon en la lernejo de Cristina Rota. La uanu rolo kiun li ludis en kino estis en Los peores años de nuestra vida (1994), de Emilio Martínez-Lázaro. En televido li eksukcesis pere de la serieto Padre Coraje pro la rolo de «El Loren», dum li jam estis partopreninta en la serio Lleno, por favor, fare de Alfredo Landa, en Antena 3, en kiu li ludis la rolon de Pelopincho, la punka amiko de Micky Molina.

Li estas unu de la oftaj aktoroj en hispana kurtoj, inter kiuj, la unuaj fare de la reĝisoro Daniel Sánchez Arévalo, —Profilaxis kaj Física II— kiu poste dungis lin por unu de la ĉefaj roloj de sia unua filmo, nome AzulOscuroCasiNegro (2006), pro kiu li ricevis la Goya-premion al plej bona duaranga aktoro en 2007.

Alia de liaj ĉefaj reĝisoroj estas Álex de la Iglesia, kiu dungis lin por pluraj el siaj filmoj — Muertos de risa en 1999, La comunidad en 2000, ...— kiel duarangulo, sed jam en 2010 kiel unua protagonista rolo ĉe la filmo Balada triste de trompeta, pro kio li ricevis nomumon al Goya.

En 2009 li estis protagonisto de la dua filmo de Sánchez Arévalo, nome Gordos, komedio pri la misoj de vivo kaj malcertecoj. De la Torre devis dikiĝi 33 kilogramojn por ludi sian rolon, Enrique. Pro tiu rolo li ricevis duan nomumon al Goya.

En sekvaj jaroj li partoprenis en kelkaj filmoj, inter kiuj elstaras La isla interior (2009), Lope (2010), biografia filmo pri Lope de Vega, kaj Primos (2011), denove kun Daniel Sánchez Arévalo.

En decembro de 2008 li estis protagonisto de sia unua teatraĵo en produktoraĵo de la Centro Dramático Nacional: nome La taberna fantástica, de Alfonso Sastre reĝisorita de Gerardo Malla.

En 2016 li estis protagonisto de la unua verko kiel reĝisoro de Raúl Arévalo, nome Tarde para la ira.

En 2018 li estis protagonisto ankaŭ, kun Mónica López, de El reino, reĝisorita de Rodrigo Sorogoyen, pro kio li ricevis la premion Goya al plej bona protagonista aktoro en la 33a ceremonio de la Premioj Goya, nome la 2an de februaro 2019, pro sia ludado de Manuel.[1]

Filmoj[redakti | redakti fonton]

Jaro Titolo Rolo Reĝisoro
2022 Historias para no contar Carlos Cesc Gay
Entre la vida y la muerte Leo Castañeda Giordano Gederlini
El mundo es vuestro Civilgvardio Alfonso Sánchez
2020 Chasing Wonders Felipe Paul Meins
Madrid, int. Li mem Juan Cavestany
2019 El plan Paco Polo Menárguez
La trinchera infinita Higinio Blanco Aitor Arregi, Jon Garaño, Jose Mari Goenaga
2018 Tiempo después Padre Miñarro José Luis Cuerda
El reino Manuel López-Vidal Rodrigo Sorogoyen
La noche de 12 años José Mujica Álvaro Brechner
2017 Aurora Borealis: Északi fény Antonio Márta Mészáros
El autor Juan Manuel Martín Cuenca
Abracadabra Carlos López Pablo Berger
2016 Que Dios nos perdone Velarde Rodrigo Sorogoyen
Tarde para la ira José Raúl Arévalo
2015 Mi gran noche Sergio Álex de la Iglesia
Hablar Cigano Joaquín Oristrell
Felices 140 Juan Gracia Querejeta
United Passions Enrique Buero Frédéric Auburtin
Teresa Fernando de Valdés Jorge Dorado
2014 La isla mínima Rodrigo Alberto Rodríguez
2013 La gran familia española Adán Montero Daniel Sánchez Arévalo
Caníbal Carlos Manuel Martín Cuenca
Gente en sitios El que no Sabe Beber Juan Cavestany
Los amantes pasajeros Álex Acero Pedro Almodóvar
2012 Invasor Diego Daniel Calparsoro
Grupo 7 Rafael Alberto Rodríguez
2011 La chispa de la vida Kiko Segura Álex de la Iglesia
Clara Campoamor: La mujer olvidada Antonio García Laura Mañá
Primos Bachi Daniel Sánchez Arévalo
2010 Carne de neón Santos Paco Cabezas
Dispongo de barcos Kravatulo Juan Cavestany
La mitad de Óscar Taksiisto Manuel Martín Cuenca
Balada triste de trompeta Sergio Álex de la Iglesia
Lope Juan Andrucha Waddington
2009 La isla interior Iván Dunia Ayaso, Félix Sabroso
Gordos Enrique Daniel Sánchez Arévalo
2008 Los años desnudos (Clasificada S) Marcos Viela Dunia Ayaso, Félix Sabroso
Retorno a Hansala Antonio Chus Gutiérrez
Una palabra tuya Morsa Ángeles González Sinde
Che: Guerrilla Lieutenant Carlos Fernández Steven Soderbergh
El tesoro Manuel Manuel Martín Cuenca
Cobardes Joaquín José Corbacho, Juan Cruz
2007 El prado de las estrellas Ramiro Mario Camus
Salir pitando Juanfran Álvaro Fernández Armero
Mataharis Sergio Icíar Bollaín
¿Y a mí quién me cuida? Antonio Ángeles González Sinde
2006 La máquina de bailar Fredajos Óscar Aibar
Películas para no dormir: La habitación del niño Laboristo Álex de la Iglesia
Azuloscurocasinegro Antonio Mateo Daniel Sánchez Arévalo
Volver Paco Pedro Almodóvar
2005 Libre de familia Ramón Ricard Figueras
La noche del hermano Urbestro Santiago García de Leániz
El calentito Teknikisto Chus Gutiérrez
2004 El asombroso mundo de Borjamari y Pocholo Richy Juan Cavestany, Enrique López Lavigne
El 7º día Civilgvardio Carlos Saura
2003 Te doy mis ojos terapiulo Icíar Bollaín
Días de fútbol Chico Coro 2 David Serrano
El oro de Moscú José Antoñín Jesús Bonilla
Una pasión singular Martínez Luna Antonio Gonzalo
2002 Asalto informático Teknikisto Miguel Ángel Carrasco
El robo más grande jamás contado Ángel Daniel Monzón
Poniente Paquito Chus Gutiérrez
X Pubestro Luis Marías
2001 Manolito Gafotas en ¡Mola ser jefe! Tomás Joan Potau
Torrente 2: Misión en Marbella Skabeno Santiago Segura
2000 La comunidad Quique Álex de la Iglesia
San Bernardo Volontulo Joan Potau
1999 El corazón del guerrero Agento Pellizer Daniel Monzón
Flores de otro mundo Kamionisto Icíar Bollaín
Muertos de risa Prizona policano Álex de la Iglesia
Entre las piernas aŭtogardisto Manuel Gómez Pereira
1998 Torrente: El brazo tonto de la ley Rodrigo Santiago Segura
Insomnio Helpanto 1a Chus Gutiérrez
1997 Carreteras secundarias Civilgvardio 2a Emilio Martínez Lázaro
1996 Más que amor, frenesí Kelnero Alfonso Albacete, Miguel Bardem, David Menkes
Corsarios del chip Doganisto Rafael Alcázar
1995 Hola, ¿estás sola? Junulo Icíar Bollaín
El día de la bestia Dependulo Álex de la Iglesia
Belmonte Laboristo Tablada Juan Sebastián Bollaín
Morirás en Chafarinas Telefonisto Pedro Olea
Cuernos de mujer Taksiisto 1a Enrique Urbizu
1994 Los peores años de nuestra vida Ĵurnalisto 3a Emilio Martínez Lázaro
Antonio de la Torre en los Premios Goya 2017
Antonio de la Torre en los Premios Goya 2019

Kurtoj[redakti | redakti fonton]

Jaro Titolo Rolo Reĝisoro
2020 Black Bass Pedro Rakesh B. Narwani
2019 El caso de los intocables Lobezno Carlos Martín-Peñasco
2018 Campofrío: La tienda LOL Vendisto Daniel Sánchez Arévalo
2014 Inquilinos Gasteknikisto Jaume Balagueró
2011 El barco pirata Gardisto Fernando Trullols
2010 Una caja de botones Andrés María Reyes Arias
2007 El último golpe Felipe Juan Cavestany, David Serrano
Pene Antonio Daniel Sánchez Arévalo
Traumalogía Antonio Daniel Sánchez Arévalo
El amor existe porque el tiempo se agota Lasta homo surtera Daniel Sánchez Arévalo
2006 Tocata y fuga Motorciklisto Álex O'Dogherty
En el hoyo Pedro David Martín de los Santos
2005 Otra vida Edzo Juana Macías
2004 Física II Gvardiulo Daniel Sánchez Arévalo
2003 Profilaxis Pedro Pérez Daniel Sánchez Arévalo
2000 Postales de la India Enrique Juanjo Díaz Polo
Amores que matan Terapiulo Icíar Bollaín
1999 Hombres sin mujeres Luis Manuel Martín Cuenca
1998 9'8m/s² Ángel Alfonso Amador, Nicolás Méndez

Televidserioj[redakti | redakti fonton]

Jaro Titolo Rolo Kanalo
2022 Las de la última fila Antonio Netflix
2020 La princesa de España King Ferdinand HBO Max
La línea invisible Melitón Manzanas Movistar+
2018 El Continental Juan La 1
2017 Perdóname, Señor El Rojo Telecinco
2016 El infiltrado Juan Apóstol Amazon Prime Video
2007 Aída Roberto Telecinco
2000, 2006 El comisario Inspector Cajuna / Tony Telecinco
2005 Maneras de sobrevivir Telecinco
2004 Los 80 Fernando Telecinco
2003 Café Express Juan Carlos Telecinco
Código fuego Bala Antena 3
2002 Padre coraje El Loren Antena 3
Hospital Central Francisco Montero Telecinco
1999 La casa de los líos Velázquez Antena 3
1998 La vida en el aire Ats La 2
1997 Médico de familia Antonio Telecinco
Blasco Ibáñez Tonet La 1
Este es mi barrio Benzinisto Antena 3
1996 Turno de oficio: Diez años después Santiago La 1
1994, 1996 Canguros Salvador Antena 3
1994 Los ladrones van a la oficina Kaptito en trafiko Antena 3
Hermanos de leche Antena 3
1993, 1994 Lleno, por favor Pelopincho Antena 3

Teatro[redakti | redakti fonton]

  • Grooming (2012)
  • La taberna fantástica (2008)
  • Un hombre de paso (2022)

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. [1] Antonio de la Torre rompe su maldición

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]