Dua Kabineto Imre Nagy
| Dua Kabineto Imre Nagy | ||
|---|---|---|
| registaro de Hungario | ||
| Jurisdikcio | Hungario | |
| Lando | Hungario | |
| Dum | 24-a de oktobro 1956 - 3-a de novembro 1956 | |
| Antaŭulo | Kabineto Hegedüs | |
| Sekvanto | Tria Kabineto Imre Nagy | |
Dua Kabineto Imre Nagy (politikisto) [nadj] estis la unua registaro dum la Hungara revolucio de 1956. Tiu kabineto gvidis la landon dum la revolucio pli ol semajnon. Spite la okazintaĵojn, tiu kabineto ne portis signifajn ŝanĝojn.
Historio[redakti | redakti fonton]
Vespere de la 23-an de oktobro komenciĝis la revolucio. En la sekva tago la prezidanta konsilio nomumis denove Imre Nagy prezidanto de ministera konsilio (komprenu ĉefministro), ĉar la popolamaso postulis forigon de Kabineto Hegedüs kaj diversajn demokratajn ŝanĝojn. Nagy komence transprenis la Hegedüs-ministrojn, signifa ŝanĝo okazis nur post tagoj. Nagy volis atingi hejmenvenon de la Ruĝa Armeo, kiu estis en Hungario senrajte, li denove volis krei reformojn, sed lia plej grava tasko estis fini la armilajn batalojn. Radio Libera Eŭropo akre kritikis tiam laboron de Nagy, tiam la radio ne estis ĵamita kaj ĝi estis la plej grava informa fonto.
Imre Nagy prenis pakaĵon kaj forlasis la familion diranta: kelkajn tagojn mi pasas en la parlamentejo. Tie li konstante debatis kun la revoluciuloj, neniam plu li hejmenvenis.
Listo de membroj[redakti | redakti fonton]
- Imre Nagy – prezidanto de ministera konsilio
- Ernő Gerő – primara vicĉefministro (nur komence)
- István Hidas – primara vicĉefministro (nur komence)
- Antal Apró, Ferenc Erdei, György Marosán – vicĉefministroj
- József Mekis – vicĉefministro (nur komence, poste József Bognár)
- János Kádár, Géza Losonczy, Zoltán Tildy - ŝtatministroj
- László Piros – ministro pri enlandaj aferoj (nur komence, poste) Ferenc Münnich
- Imre Horváth (ministro) - ministro pri eksteraj aferoj (nur komence, poste) Imre Nagy mem
- Árpád Házi - ministro pri ŝtata kontrolo
- György Pogácsás - ministro pri ŝtataj bienoj (nur komence, poste) Miklós Ribiánszky
- Sándor Czottner – ministro pri minejoj kaj energioj
- András Szobek - ministro pri nutrokolekto (nur komence, poste) Antal Gyenes, kiu faris tujan finon de la deviga nutrokolekto
- János Tausz - ministro pri enlanda komerco
- Sándor Román – ministro pri sano (nur komence, poste) Antal Babics
- Rezső Nyers - ministro pri nutroindustrio
- Lajos Szíjártó - ministro pri konstruo
- János Matolcsi – ministro pri agrikulturo (nur komence, poste) Béla Kovács (ministro)
- István Bata - ministro pri defendo (nur komence, poste) Károly Janza
- Erik Molnár - ministro pri justico
- János Csergő - ministro pri metalurgio kaj maŝinindustrio
- Józsefné Nagy (Jolán Szarka) – ministro pri malpeza industrio
- Lajos Bebrits - ministro pri transporto kaj poŝto (nur komence, poste) György Csanádi
- József Bognár - ministro pri ekstera komerco
- Albert Kónya – ministro pri eduko
- Andor Berei – gvidanto de Tutlanda Planada Oficejo en rango ministro (nur komence, poste) Árpád Kiss
- József Darvas – ministro pri popoleduko (nur komence, poste) György Lukács
- Károly Olt - ministro pri financo (nur komence, poste) István Kossa
- Sándor Czottner – ministro pri karbominejoj
- János Szabó – ministro pri municipoj (nur komence, poste) Ferenc Nezvál
- Gergely Szabó - ministro pri kemio
Fontoj[redakti | redakti fonton]
- [1] hungare
- [2] hungare
- [3] Arkivigite je 2014-08-30 per la retarkivo Wayback Machine hungare